Birgir Þór Árnason, upprennandi læknir

Á sunnudaginn komu þeir Birgir Þór á fjórða ári og Kolbeinn Tumi á 8. mánuði í heimsókn til ömmu og afa ásamt foreldrum sínum. Birgir Þór sýslaði margt og tók sér m.a. fyrir hendur að lækna þá sem á vegi hans urðu.

Afi sýndi honum meiðsli sem hann kenndi til í. Birgi þótti ástæða til að mæla hann.

"Þú ert með hita," sagði hann. Þegar afi spurði hvað hitinn væri hár svaraði sá stutti: "Hann er 14 kíló. Það er ekki mikið, en þú ert veikur."

Síðbúin skilaboð að handan til framsóknarmanna

Ég hef haft áhuga á dulrænum fyrirbærum um árabil og stundum haft ánægju af því sem við hefur borið.

Fyrir nokkrum árum var okkur hjónum boðið á miðilsfund. Komu þar ýmsir fram og þar á meðal Helgi Benediktsson, útgerðarmaður frá Vestmannaeyjum. Ræddum við feðgar margt og þar á meðal Framsóknarflokkinn.

"Já," sagði hann. "Það vantar persónur í þann flokk."

Ég trúði því aldrei að Guðna Ágústssyni tækist að sameina flokkinn þegar hann varð formaður. Til þess voru innviðirnir of feysknir og byrðingurinn sprunginn.

Ég hef átt góð samskipti við Guðna Ágústsson og hann er drengur góður. Honum eru sendar hlýjar kveðjur með óskum um farsæld honum til handa og fjölskyldunni.

Mesta vandamál íslenska hagkerfisins

Ég hef áður sagt söguna af 15 ára gömlum dreng sem svaraði í símann fyrir u.þ.b. 10 árum og svaraði þá einhverri skoðanakönnun. Hann var spurður hvert væri mesta vandamál Íslendinga. "Davíð Oddsson," svaraði strákur.

Hvað sem öðru líður persónugerist vandi Íslendinga í Davíð Oddssyni. Í Silfri Egils í gær var greint frá því hvernig Davíð, Geir Haarde og Halldór Ásgrímsson skiptu í raun bönkunum á milli tveggja hópa og hvernig þáverandi forsætisráðherra lét afvegaleiða sig í einkavæðingunni. Halldór fylgdi með og dró um leið Framsóknarflokkinn niður í svaðið.

Eftir að Davíð hætti sem forsætisráðherra varð hann utanríkisráðherra og sagt er að honum hafi leiðst það starf. Þá varð hann seðlabankastjóri.

Davíð sem seðlabankastjóri Íslendinga er eins og Pútín í sæti forsætisráðherra Rússlands. Kunningjar hans, Geir og Árni Mathiesen, eru forsætis- og viðskiptaráðherrar og hver sem eitthvað þekkir til Davíðs veit að hann heldur áfram að ráða því sem hann vill á bak við tjöldin. Að minnsta kosti er augljóst að fjármálaráðherrann er alger leikbrúða í því tafli sem leikið er. Það er t.d. eftirtektarvert að hann kemur ALDREI fram þegar þarf að fjalla um fjármálavanda Íslands frá grunni. Geir neitar að horfast í augu við hagstjórnarmistök Seðlabankans vegna þess að þá viðurkenndi hann um leið eigin mistök og erfitt er að hrófla við vinum sínum. Það gæti hefnt sín.Mesti vandi Íslendinga eru spillt kunningjatengsl sem hafa myndað ákveðna valdaklíku sem gætir sérhagsmuna útvalinna gæðinga. Ég leyfi mer að halda þessu fram þar til annað kemur í ljós.

Og þetta heldur áfram. Þannig eru tengsl nýrra bankaráðsmanna við stjórnmálaflokkana augljós öllum og eru þar stjórnarflokkarnir ekki undanskildir. Má vera að sumir bankaráðsmenn láti fremur samviskuna ráða en sérgæðingsháttinn. Það kemur brátt í ljós.

Ný neyðarlög um kvótakerfið

Nú eiga þingmenn úr öllum flokkum að sammælast um algeran uppskurð á kótakerfinu. Skila á auðlindinni til þjóðarinnar og taka upp nýtt leigufyrirkomulag.

Nokkrar fjölskyldur hér á landi leigja frá sér kvótann og lifa af afrakstrinum. Þannig hirða þær arðinn af því sem þeim var fengið upphaflega vegna veiðireynslu eða vegna þess sem þær hafa getað keypt af öðrum.

Þeir sem róa ekki eiga heldur ekki að njóta arðráns sem stundað er með því að okra á þeim sem afla gjaldeyris. Krafan um afnám þessa kerfis verður æ háværari sem lengra líður.

Landsþingum flýtt

Sjálfstæðis- og Framsóknarflokkur hafa ákveðið að flýta landsþingum sínum fram í janúar. Greinilegt er að þar á bæ búast menn jafnvel við kosningum og ætla að veðja á Evrópusambandið.

Ekki verður því hér spáð hvort forysta flokkanna verði endurnýjuð. Það hlýtur þó að hitna verulega undir forystu flokkanna og þá ekki síst Sjálfstæðisflokksins. Þar eru menn svo tengdir afleiðingum efnahagshrunsins að ólíklegt er að þeir hafist upp úr sömu gömlu hjólförunum.

Vinstri grænir taka það sjálfsagt rólega enda hafa þeir ekki setið við kjötkatlana nema að litlu leyti. En Samfylkingin virðist ætla að fljóta sofandi að feigðarósi. Þar á bæ tóku menn þó ekki síður þátt í blekkingarleiknun em fólk í öðrum flokkum.

Forysta Samfylkingarinnar hefur sýnt að undanförnu hversu veik hún er. Varaformaður og formaður virðast ekki sammælast um skoðanir og tala í austur og vestur. Með því mylja þau undan fylgi sínu. Leitt er að fylgjast með slíku valdatafli.

Sparnaður utanríkisráðuneytisins

Utanríkisráðuneytið ætlar að spara tvo milljarða í útgjöldum næsta árs. Samantekt fjölmiðla sýnir að hér er fyrst og fremst um að ræða að horfið er frá áætluðum útgjöldum til þróunarsamvinnu auk dálítils sparnaðar á öðrum sviðum.

Það versta er þó að þróunaraðstoðin lendir fyrst og fremst undir sparnaðarhnífnum. Það er eins og verið sé að hegna nokkrum þjóðum fyrir að Íslendingar komust ekki í öryggisráð SÞ.

Samkeppniseftirlitið og Ríkisútvarpið

Álit Samkeppniseftirlitsins um auglýsingastefnu Ríkisútvarpsins er mikill áfellisdómur við fyrstu sýn. En er þar allt sem sýnist?

Ríkisútvarpið er gagnrýnt fyrir afslátt og undirboð. Ég hef ekki heyrt um neinn íslenskan fjölmiðil sem ástundar ekki undirboð og afslátt þegar þannig ber við. Nýjasta dæmið er sjónvarpsstöð Ingva Hrafns sem býður vildarkjör, auglýsi menn nógu oft og Útvarp Saga er heldur ekki undanskilin.

Ég hef stundum spurt mig þeirrar spurningar hvar starfsmenn Samkeppniseftirlitsins hafi lært fræði sín og hvort þau samrýmist þeim raunveruleika sem lítil hagkerfi og smáþjóðir búa við. Útrásarvíkingarnir skildu hann ekki og nokkur hluti Sjálfstæðisflokksins og Samfylkingarinnar hafa engan skilning á honum að maður tali nú ekki um Framsóknarflokkinn.

Þegar settar verða leikreglur um auglýsingamarkaðinn verður að gæta þess að eini fjölmiðillinn, sem er rekinn í þágu almennings en ekki ágóða, verði ekki hrakinn út í horn. Sjálfstæðisflokkurinn hefur að undanförnu valdið nægilegri eyðileggingu þótt Ríkisútvarpið bætist ekki við.

Búseta verði látin ráða

Sjónvarpsþátturinn Útsvar sýnir í hnotskurn hve illa er komið fyrir landsbyggðinni. Skagamenn tefldu fram í kvöld smið sem fluttur er af Skaganum fyrir 30 árum og um daginn tefldu Dalvíkingar fram Hjálmari Hjálmarssyni, leikara sem búið hefur á sunnanverðu landinu árum saman.
Mikið er ég feginn að Vestmannaeyingar báðu mig ekki að fara fram fyrir sig.

Gjörbylting í miðlun upplýsinga

Landsbókasafn Íslands er nú að stíga mikilvæg skref til þess að opna blindum og sjónskertum tölvunotendum aðgang að stafrænu gagnasafni á vefnum.

Um nokkurra ára skeið hefur Landsbókasafn Íslands veitt fólki aðgang á vefnum að blöðum og tímaritum. Er þetta ómetanleg heimild ýmsum sem þurfa að nota þessar heimildir við rannsóknir. Þá hefur almenningur tekið þessari nýjung fagnandi.

Við innlestur heimildanna er beitt svokölluðum ljóslestri (Optical Recognition) og verða því ýmsar villur í innlestrinum. Árangurinn er einna bestur á nýjustu blöðunum og tímaritunum.

Sá böggull hefur fylgt skammrifi að efni tímarita og blaða hefur ekki verið aðgengilegt þeim sem nota skjálesara. Nú er hins vegar að verða breyting þar á.

Landsbókasafnið mun innan skamms opna nýjan vef þar sem fólki gefst kostur á að lesa textann sem ljósmyndaður hefur verið. Veitir þetta blindum og sjónskertum tölvunotendum aðgang að ýmsum heimildum sem hafa hingað til verið óaðgengilegar.

Slóðin er

http://new.timarit.is

Eru lesendur hvattir til þess að skoða þennan aðgang og gera athugasemdir ef einhverjar eru.

Ég minnist þess að í sumar fann ég stundum til þess að hafa ekki aðgang að blöðum og tímaritum sem höfðu verið lesin inn á vegum Landsbókasafnsins. Er slíkur aðgangur ómetanlegur þeim sem fást við blaðamennsku. Kom ég því þeirri spurningu áleiðis til Landsbókasafnsins hvort unnt væri að birta texta blaðanna í stað myndanna eingöngu. Starfsmenn safnsins hafa brugðið við og leyst að mestu þennan vanda. Ber þetta vott um einstaka lipurð og víðsýni í starfi.

Skert aðgengi veldur mörgu fólki fötlun sem varla fyndi til skerðingar sinnar ef hugað væri að öllum þáttum aðgengisins. Á því Landsbókasafnið hrós skilið fyrir þetta einstaka framtak.

Nýjungar í þágu blindra og sjonskertra

Í nýjustu útgáfu tímaritsins Accessworld sem gefið er út af bandarísku blindrasamtökunum er greint frá nokkrum skemmtilegum nýjungum.

KNF lesarinn er hugbúnaður sem settur er í Nokia N82 farsíma. Með þessum hugbúnaði er hægt að lesa ótrúlegustu hluti: tímarit, jafnvel dagblöð, nafnspjöld, bækur, blöð o.s.frv. Einnig les búnaðurinn bandaríska peningaseðla.

Umboðsfyrirtæki Kurzweil í Belgíu hefur umboð fyrir Norðurlönd og hefur haft góð orð um að hugbúnaðurinn verði íslenskaður. Hann er væntanlegur á norsku innan skamms.

Þá er fjallað um skjálesarann Voiceover sem fylgir Macintosh stýrikerfinu. Miklar umbætur hafa verið gerðar á hugbúnaðinum sem gera blindum notendum kleift að vinna flest sem hægt er að nýta tölvuna til. Þó veit ég ekki um myndvinnslu. ´'Ég man ekki betur en talgervillinn Snorri gnagi með þessum Voice over hugbúnaði.

Þá er í blaðinu einnig fjallað um næstu útgáfu Itune forritsins, en frá og með áramótum verður útgáfa 8 aðgengileg blindum notendum og stefnt er að því að allar Itunes-verslanir verði aðgengilegar blindu fólki í júní árið 2009.

Nú er einungis eftir að vita hvernig tæknióðir, blindir Íslendingar, sem leita allra leiða til þess að spjara sig í samfélaginu, fara að því í kreppunni að fá nauðsynlegan hugbúnað. Hið opinbera þarf að taka sig mjög á ef það ætlar að standa jafnfætis öðrum Norðurlandaþjóðum við útvegun hjálpartækja.

Hér er slóðin á tímaritið handa þeim sem eru áhugasamir. http://www.afb.org/accessworld