Ætli Sjálfstæðisflokkurinn klofni?

Ég hitti áðan þekktan Íslending, sem hringsnýst í erli athafnalífsins og kemur víða við. Hann hefur verið vildarvinur Davíðs Oddssonar en hefur nú snúið við honum baki og kallar hann óþurftamann sem aldrei hefði átt að setjast að í Seðlabankanum. Sagði hann að í landinu væru nú tvær ríkisstjórnir, önnur í stjórnarráðinu og hin í Svörtu loftum.
Hann bætti því við að nú væri svo komið að enginn tryði seðlabankastjóranum lengur og ástandið væri mun verra en komið hefur í ljós. Þú mátt vera viss um, sagði hann, að aðeins brot af allri vitleysunni er komið upp á yfirborðið.
Við tókum dálitla rispu um Jón Ásgeir og bankana. Niðurstaðan var sú að þrátt fyrir allt stæði mikill atvinnurekstur undir því sem Jón Ásgeir aðhefðist en bankarnir byggðust á pappír ef það eru þá ekki einungis rafeindir sem breytt er í pappír.
Já, svona er nú umræðan.
Eitt er víst. Á vori komanda þarf Sjálfstæðisflokkurinn að taka afstöðu til nokkurra álitamála og því er mér spurn hvers vegna ekki sé boðað til flokksþings fyrr en áætlað var.
Að lokum: Hlustið á hljóðpistil Péturs Gunnarssonar á mbl.is um dómsdag og aðra daga. Hann olli því í morgun að ég tók að hugsa aldrei þessu vant. Líkindin með vorum tímum og hruni þjóðveldisins eru ótrúleg, enda halda margir því fram að Sturlungaöld hin nýja hafi byrjað með tilurð kvótakerfisins (eins og rakið hefur verið á þessum síðum) og útrásin hafi verið í beinu framhaldi af því.

Mótbyr - nýr þáttur á Rás eitt

Í gær hóf göngu sína á Rás eitt nýr þáttur, Mótbyr. Er hann á dagskrá kl. 11:45 og er í umsjón Bjargar Evu Erlendsdóttur.
Björg Eva missti vinnuna þegar 24 stundir voru lagðar niður en hefur nú snúið vörn í sókn.
Allir, sem hafa áhuga á atvinnumálum, ættu að hlusta á þennan þátt. Í morgun var t.d. rætt um hvernig hægt er að færa fé millum landa með greiðslukortum og á morgun verður rætt við fulltrúa bankanna um þessi mál.
Björg Eva er vandvirk og veit hvernig á að ganga til verka.

Fleyið siglir ei framar

Þau tíðindi hafa borist að Åge Nigardsöy, formaður Norsku blindrasamtakanna, hafi látist í gærkvöld. Á hugann leita ótal minningar um skemmtilegan og framsækinn einstakling, fullan lífsorku og einstaklega glaðsinnaðan mann.

Á 8. áratugnum hófst mikið blómaskeið innan samtaka blindra og sjónskertra á Norðurlöndum. Hópur blinds fólks hafði aflað sér háskólamenntunar og viðhorf hans voru nokkur önnur en tíðkast hafði innan samtakanna. Þetta unga fólk var ákveðið í að verða hluti þeirrar þjóðfélagsheildar sem við eigum öll rétt á að taka þátt í.

Forystumenn blindrasamtakanna, svo sem Svend Jensen í Danmörku, Charles Hedquist í Svíþjóð og Eero Hækkinen frá Finnlandi að ógleymdum Arne Husveg, hinum atorkusama framkvæmdastjóra Norsku blindrasamtakanna, skynjuðu kall hins nýja tíma og stóðu fyrir því að hafin var umfangsmikil samvinna ungs, blinds fólks á Norðurlöndum.

Á Íslandi var sett á stofn æskulýðsnefnd blindra um þetta leyti og var mér falið að fara í kynnisferð til Noregs að kanna hvernig æskulýðsstarfi væri háttað þar. Varð ۏÅge Nigardsöy félagi minn og leiðsögumaður í Ósló. Dáðist ég mjög að víðsýni hans og hæfileika hans til þess að setja hlutina í ótrúlegt samhengi. Á norræna æskulýðsfundinum, sem þá var haldinn, var hann sjálfsagður og ókrýndur leiðtogi.

Við ۏÅge áttum ýmislegt sameiginlegt svo sem áhuga á hljóðritunum. Einnig höfðum við áhuga á bókmenntum og sögu. Hann stóð fyrir útgáfu hljóðtímarits handa ungu, blindu fólki, Ulyd (Óhljóð) og var það gjarnan ótrúlega skemmtilegt, fullt af lífi og margs konar hugmyndum og hljóðum.

Samstarf okkar ۏÅge stóð talsvert frameftir 9. áratugnum. Þegar ég hvarf úr norræna blindrastarfinu dró úr samskiptunum.

Fyrir nokkrum árum var haldin hér norræn blindraráðstefna og þar var Åge. Ég varð var við að sjón hans hafði nokkuð daprast, en hann var enn sami, hlýi og glaðlyndi maðurinn og fyrr.

Åge var mikils metinn innan Norsku blindrasamtakanna og á norrænum vettvangi. Ég minnist hans með hlýju og votta samúð mína fjölskyldu hans og félagsmönnum Norsku blindrasamtakanna.