Björgúlfur, Seðlabankinn og hávaxtastefnan

Á mbl.is er auglýst viðtal sunnudagsblaðs Morgunblaðsins við Björgúlf Guðmundsson. Verður forvitnilegt að lesa það sem hann segir um stöðu Landsbankans o.fl.

Sagt er að hann lýsi ábyrgð á óstjórn Seðlabankans í peningamálum og minnist m.a. á útgáfu svokallaðra jöklabréfa. Firnamargir höfðuáhyggjur af þessari útgáfu og ófáir töldu að þetta hlyti að leiða til algers hruns gengisins. Reyndar sást iðulega hvernig jöklabréfin hreyfðu gengið en miklu fleiri virtust skilja það en bankastjórn Seðlabankans.

Hitt verður gaman að lesa hvaða skýringu Björgúlfur gefur á þætti Landsbankans og annarra stofnana í því sem gerðist. Í því sambandi var athyglisvert viðtal Helga Jóhannssonar, fréttamanns, í Kastljósinu í gær, þar sem hann spurði Björgvin G. Sigurðsson spjörunum úr. Þar kom fram að Bretar hefðu sett svo ströng skilyrði fyrir því að stofnað yrði dótturfélag Landsbankans í Bretlandi að móðurbankinn hefði ekki getað staðið undir því. Er það einmitt ekki mergurinn málsins! Því er undarlegt að Björgvin skilji ekki í hvað Alister Darling vísar þegar hann heldur því fram að lítið fé sé fyrir hér á landi til að mæta áföllum bankanna. Hann var ekki einn um að segja þetta. Jónas Haralz hélt þessu einnig fram fyrir þremur mánuðum og jafnvel oftar.

Helgi S. Jóhannsson stóð sig allvel í viðtalinu í gær og gætti þess að æsa hvorki sig né viðmælandann. Heldur þykir mér þó Hallgrímur Thorsteinsson standa sig betur í viðræðum sínum í vikulokunum á Rás eitt og væri ef til vill ástæða til þess að kanna hvort hann væri ekki betur til þess fallinn að annast viðkvæm viðtöl fyrir Kastljósið.