Sannleikurinn kemur í ljós - dálítið um framhaldið

Að sögn Ríkisútvarpsins var ítarleg fréttaskýring á Rás 4 í BBC í gær um íslensku bankavandræðin og kom þá í ljós að aðvörunarbjöllur voru teknar að klingja þegar í mars. Er þetta í samræmi við beinar heimildir mínar úr Seðlabankanum um að þar hafi menn áttað sig á stöðunni í febrúar. Í fréttinni segir einnig að Íslendingar hafi beðið breska seðlabankann um aðstoð þegar í mars.

Þessi frétt skal ekki rakin frekar en vitnað í fréttaskýrandann að ríkisstjórn Íslands hafi verið í hinum mestu vandræðum. Hefðu breskir sparifjáreigendur verið varaðir við hefði hafist áhlaup á bankana og þeir hrunið. Spyrja má hvort það hefði orðið verra en þegar er orðið.

Greinilegt er að þolinmæðin gagnvart Sjálfstæðisflokknum er þrotin og brestir virðast nú þegar komnir í innviði flokksins. Stöðugt fleiri krefjast nú kosninga.

Mér sýnist nú það ráð að forystumenn Samfylkingar og Vinstri grænna slíðri sverðin og ræði saman af alvöru um framhaldið. Greinilegt er að ekki er samstaða um peningamálastefnuna innan stjórnarflokkanna og pirrings er farið að gæta innan Samfylkingarinnar. Framsókn er úr leik enda ber hún álíka mikla ábyrgð á ástandinu og Sjálfstæðisflokkurinn.

Flestir hljóta að verða sammála um að Evrópusambandsaðild er engin lausn, a.m.k. ekki í bráð. Minnt skal á orð Egils sögu að konungsgarður sé víður inngöngu en þröngur þegar út skal haldið (ekki bein tilvitnun). Myntbandalag við aðrar þjóðir gæti hins vegar orðið skjótvirkari ávinningur en því hljóta að fylgja ráðstafanir í efnahagsmálum sem yrðu e.t.v. ekki of vinsælar en nauðsynlegar samt. Þeir sem aðhyllast aðild að Evrópusambandinu ættu alvarlega að íhuga þennan möguleika. Hann gæti orðið það skref sem nauðsynlegt er að stíga til þess að ná hér efnahagslegum stöðugleika.