Nýjungar í þágu blindra og sjonskertra

Í nýjustu útgáfu tímaritsins Accessworld sem gefið er út af bandarísku blindrasamtökunum er greint frá nokkrum skemmtilegum nýjungum.

KNF lesarinn er hugbúnaður sem settur er í Nokia N82 farsíma. Með þessum hugbúnaði er hægt að lesa ótrúlegustu hluti: tímarit, jafnvel dagblöð, nafnspjöld, bækur, blöð o.s.frv. Einnig les búnaðurinn bandaríska peningaseðla.

Umboðsfyrirtæki Kurzweil í Belgíu hefur umboð fyrir Norðurlönd og hefur haft góð orð um að hugbúnaðurinn verði íslenskaður. Hann er væntanlegur á norsku innan skamms.

Þá er fjallað um skjálesarann Voiceover sem fylgir Macintosh stýrikerfinu. Miklar umbætur hafa verið gerðar á hugbúnaðinum sem gera blindum notendum kleift að vinna flest sem hægt er að nýta tölvuna til. Þó veit ég ekki um myndvinnslu. ´'Ég man ekki betur en talgervillinn Snorri gnagi með þessum Voice over hugbúnaði.

Þá er í blaðinu einnig fjallað um næstu útgáfu Itune forritsins, en frá og með áramótum verður útgáfa 8 aðgengileg blindum notendum og stefnt er að því að allar Itunes-verslanir verði aðgengilegar blindu fólki í júní árið 2009.

Nú er einungis eftir að vita hvernig tæknióðir, blindir Íslendingar, sem leita allra leiða til þess að spjara sig í samfélaginu, fara að því í kreppunni að fá nauðsynlegan hugbúnað. Hið opinbera þarf að taka sig mjög á ef það ætlar að standa jafnfætis öðrum Norðurlandaþjóðum við útvegun hjálpartækja.

Hér er slóðin á tímaritið handa þeim sem eru áhugasamir. http://www.afb.org/accessworld

Ríkisstjórnin hindrar upplýsta umræðu

Enn versnar hlutur ríkisstjórnarinnar. Heiðar Örn Sigurfinnsson, fréttamaður Ríkisútvarpsins, minnti á það í hádegisfréttum að ríkisstjórnin hefði ekki séð ástæðu til að greina þjóðinni frá því að Íslendingar hefðu fallist á gerðardóm í Icesave-málinu og sagt sig síðan frá dómnum. Var flutt hljóðrit þar sem Geir Haarde lýsti því að fá þyrfti óhlutdrægan aðila til að dæma í málinu eða skjóta því í gerð. Hljóðritið var frá 7. nóvember.

Geir talaði þar eins og gerðardómurinn hefði aldrei komið til umræðu. Þar með sagði hann í raun ósatt.

Árni Mathiesen talaði við fréttamann útvarpsins í lélegum síma í stað þess að gefa sér tíma til að skýra málið öðruvísi en á hlaupum.

Það hefur vakið athygli að fjármálaráðherra er aldrei hleypt á blaðamannafundi ríkisstjórnarinnar og er eins og að hann sé einhvers konar peð í fjármálum ríkisins. Það hefur líka vakið athygli að það er sem ríkisstjórnin vilji koma í veg fyrir upplýsta umræðu í landinu með því að miðla sem minnstum upplýsingum til almennings.

Flestir sem fjalla um kreppuna þreifa sig áfram eins og sjáandi maður í niðamyrkri. Á meðan sitja ráðherrar og brosa af meðaumkun með lýðnum sem veit ekki neitt. Þeir sitja á upplýsingum eins og ormar á gulli.

Hver verður til að rjúfa þögn ráðherranna?

Níðsterkar basalttrefjar

Ýmislegt bendir til að hægt sé að nota trefjar úr basalti í stað steypustyrktarjárns. Þorsteinn Broddason, forstöðumaður Hátæknisetursins á Sauðárkróki, greindi Pétri Halldórssyni frá þessari tækni.

Í máli Þorsteins kom fram að raforka væri ákjósanlegur kostur til slíkrar framleiðslu. Er ekki kominn hér grunnur að nýrri stóriðju? Fleira verður í askana látið en ál.

Hið rétta andlit Evrópusambandsins

Þegar Finnar háðu rökræður við embættismenn Evrópusambandsins um inngöngu kvörtuðu þeir einatt yfir óbilgirni þeirra og skilningsleysi á finnskum hagsmunum. Fulltrúi Grikkja, sem sagður er hafa stjórnað viðræðum sambandsins við Finna, var yfirleitt drukkinn og angaði af Viskíi. Naut hann þess að lítillækka finnsku fulltrúana.

´Gerðardómur Evrópusambandsins er aðeins eitt dæmi um það með hverjum hætti framkvæmdavaldið í Brussel hyggst knésetja Íslendinga.

Rauða málningin og flugeldatertan

Reiðin í samfélaginu brýst út með ýmsum hætti. Hjá sumum fær hún útrás með skemmdafýsn og prakkaraskap. Aðrirláta sér nægja rökræður og stefna þannig í átt að breytingum.

Þýðingarlaust er að reyna að beita ofbeldi til að koma skoðunum sínum á framfæri. Það ber vott um heigulshátt, rökþrot og heimsku.

Kæra Jóns Ásgeirs

Stjórnmálamenn eru í erfiðri aðstöðu þessa dagana. Sumir þeirra eins og Ágúst Ólafur Ágústsson, hafa yfir sér heiðarlegt yfirbragð enda er Ágúst Ólafur tæplega orðinn nógu aldinn að árum til þess að verða gjörspilltur.

Þegar maður leiðir hugann að þeirri stöðu sem íslenskir fjölmiðlar eru komnir í verður því ekki neitað að eðlilegt er að stjórnvöld vilji fá að vita hvernig kaupin gerast á eyrinni og því er ekki óeðlilegt að menn vilji fá það staðfest hvernig að kaupum Jóns Ásgeirs á fjölmiðlahluta 365 og þar með drjúgum hlut í Árvakri verður staðið. Þá er einkennilegt hvað Samkeppniseftirlitið er lengi að afgreiða þetta mál.

Þótt Landsbankinn og Jón Ásgeir geti hugsanlega lengt líf Árvakurs verður samt að telja óeðlilegt að bankinn auki skuldastöðu eins manns með þessum gjörningi. Eða er ef til vill ætlunin að bankinn nái undirtökunum með þessum hætti?

Í þjóðfélaginu er staðan sú að leynimakk og pukur á ekki lengur heima. Því er eðlilegt að viðskiptanefnd Alþingis krefjist svara. Hótanir Jóns Ásgeirs og lögmanns hans eru vindhögg.