Heigulsháttur seðlabankastjórans

Davíð Oddsson var samur við sig í morgun. Hann rifjaði upp tilvitnanir í sjálfan sig og leiddi að líkum að hann hefði haft rétt fyrir sér. Það var ekki að öllu leyti rangt. Hins vegar brást honum bogalistin þegar hann ræddi um úrræði Seðlabankans. Jafnvel undirritaður, sem er hvorki hagfræðingur né lögfræðingur, en er með próf í sagnfræði, fjölmiðlafræði og íslenskum fræðum, skynjaði að eitt orð vantaði í ræðuna, bindiskyldu Seðlabankans. Þrátt fyrir aðvaranir sínar við einhverja ráðherra Sjálfstæðisflokksins fór hann mikinn í erlendum fjölmiðli í sumar og hélt uppi vörnum fyrir íslenska bankakerfið. Með öðrum orðum tók hann þátt í blekkingaleiknum svo að einhverjum bankaráðsmönnum Seðlabankans varð um og ó.

Eitt sinn rifjaði fyrrum blaðamaður upp samskipti sín við Davíð Oddsson. Sagði hann m.a. að Davíð þyrði sjaldan að svara blaðamönnum nema hann hefði fengið vandlega undirbúnar spurningar áður. Aldrei hefði hann þorað í rökræður við aðra en sjálfa sig. Í morgun gaf hann ekki kost á viðtali við blaðamenn. Jafnan samur við sig og sjálfum sér samkvæmur!

Davíð ræddi m.a. um þá sem hefðu haldið ró sinni. Ýmsir hljóta að halda aftur af sér til þess að birta ekki sögur um samskipti sín við Davíð. Ýmsar eru ágætar þvíað margt gerði hann gott. Hann studdi þróun íslensks talgervils þegar hann var borgarstjóri. Annað var verra.

Einhvern tíma hlýtur einhver að rjúfa þögnina um afskipti Davíðs af málefnum Öryrkjabandalags Íslands á árunum 1998-2005 sem enduðu víst með því að hann sá um að láta planta réttum manni á réttan stað á réttum tíma eins og haft er eftir einum vini hans og samstarfsráðherra.

Ræða Davíðs í morgun sýndi svo að ekki varð um villst að hann ætlar ekki að taka sönsum heldur þrjóskast áfram.

Verði honum að góðu. Vonandi þekkir hann sinn vitjunartíma.

Yfirhilmingar fjölmiðla

Allir eru nú gagnrýndir á Íslandi og sumir reyna að svara fyrir sig.

Á borgarafundi í gær voru fjölmiðlar harðlega gagnrýndir. Því var haldið fram að þeir hefðu ekki þorað að segja frá því hver raunveruleikinn væri í íslensku viðskiptalífi. Fjölmiðlafræðingur kenndi m.a. um að sérþekkingu skorti á fjölmiðlunum.

Vandinn hefur verið margvíslegur. Sumarið 2007 var blaðamönnum Morgunblaðsins greint frá því að blikur væru á lofti í Bandaríkjunum og búast mætti við því að sviptingar þar á bæ leiddu til vandræða hér innanlands enda væru íslensku bankarnir mjög skuldsettir. Morgunblaðið greindi síðan frá ótíðindunum þegar þau skullu á vestan hafs.

Í sumar var ákveðið að rita um aðsteðjandi vanda vegna upplýsinga sem þá lágu fyrir. Sumir viðmælenda tóku skýrt til orða um ástandið. Þegar átti að birta samtölin vildu viðmælendur "ekki bera ábyrgð á að tala niður gengið" og sumir töldu reyndar að bönkunum tækist að bjarga sér úr aðsteðjandi gjaldeyrisvandræðum. Allir viðmælendur undirritaðs gagnrýndu þó ríkisstjórn og seðlabanka fyrir að hafa ekki hugað að því að efla gjaldeyrisvarasjóðinn og ýmislegt fleira var dregið fram.

Ragnar Önundarson skrifaði fjölda greina í Morgunblaðið og var eins og hrópandinn í eyðimörkinni. Þá benti Spegill Ríkisútvarpsins hvað eftir annað á þá spilaborg sem væri verið að byggja upp innan fjármálakerfisins og það gerði einnig Hjálmar Sveinsson í Krossgötum o.fl. Spegillinn var sakaður um svartagallsraus og þegar birtar voru fréttir um álit erlendra sérfræðinga á íslenska vandanum ypptu menn öxlum og sögðu að þetta bæri vott um öfund. Jafnvel í septembyrjun sögðu reyndir lögmenn og viðskiptafræðingar, sem betur hefðu mátt vita, að það væri nú meira hvað íslensku bankarnir stæðu sig vel á meðan hver stórbankinn færi á hausinn í Bandaríkjunum og víðar.

Sannleikurinn er sá að mikilvægum upplýsingum var haldið frá fjölmiðlum. Hefði ekki t.d. verið eðlilegt að fjölmiðlar hefðu verið boðaðir á fundinn sem haldinn var 11. júlí í sumar þar sem kynntar voru horfur í íslenskum fjármálum sem breskir sérfræðingar gerðu?

Hins vegar virðast stjórnvöld hafa vitað mætavel að hverju fór og engin tilraun var gerð til þess að breyta um stefnu. Það er mergurinn málsins - ráðamenn tóku þátt í blekkingaleik bankanna og slógu þannig ryki í augu almennings.

Birgir Þór Árnason, upprennandi læknir

Á sunnudaginn komu þeir Birgir Þór á fjórða ári og Kolbeinn Tumi á 8. mánuði í heimsókn til ömmu og afa ásamt foreldrum sínum. Birgir Þór sýslaði margt og tók sér m.a. fyrir hendur að lækna þá sem á vegi hans urðu.

Afi sýndi honum meiðsli sem hann kenndi til í. Birgi þótti ástæða til að mæla hann.

"Þú ert með hita," sagði hann. Þegar afi spurði hvað hitinn væri hár svaraði sá stutti: "Hann er 14 kíló. Það er ekki mikið, en þú ert veikur."