Ábyrgð í starfi

Það er almælt að Íslendingar lendi yfirleitt í ýmsu en ákveði hvorki né geri neitt sjálfir. Þannig lenti formaður stéttarfélags í því að taka þátt í vafasamri afgreiðslu í bankaráði nokkru.
Flestir reyna sitt ítrasta til að halda ærunni. Hluti þess er að axla eigin ábyrgð og segja af sér hafi þeim orðið á ærin mistök. Þannig ná menn helst vopnum sínum og eiga ef til vill uppreisnar von.
Hrekist þeir úr starfi með skömm er ósigurinn alger.

Norsk króna - Hraðvirk gjaldmiðilsskipti

Það dylst engum framar að krónan hefur runnið sitt skeið á enda. Almenningur spyr hvað sé þá til bjargar.

Í gær átti ég athyglisverðar samræður við ungan fjölskylduföður um ástandið. Hann er svo heppinn að hafa atvinnu og verður svo vonandi áfram. Erlent lán íþyngir fjölskyldunni dálítið eins og gengur og gerist.

Við ræddum m.a. um gjaldmiðilsskipti og aðild að EES. Það er hverjum manni ljósara að Íslendingar eiga langt í land með að uppfylla þau skilyrði sem sett eru um aðild að myntbandalagi Evrópu og aðgerðir EES gagnvart okkur eru með þeim hætti að mér hrýs hugur við Evrópusambandsaðild. Hið sama er upp á teningnum hjá Norðmönnum. Efnahagslegir og pólitískir hagsmunir eru í veði og óvíst að þeir breytist á næstunni.

Með þessar vangaveltur í huga las ég af athygli grein Þórólfs Matthíassonar í Mogganum í dag um upptöku norsku krónunnar. Þá rifjaðist upp fyrir mér að einhver hagfræðingur hélt því fram að vitlegast væri að taka upp mynt sem Íslendingar notuðu sem greiðslumiðil og þá er vart um annað að ræða en Evru og Bandaríkjadali.

Við nánari yfirvegun þykir mér þó augljóst að fátt ætti að mæla gegn því að norska krónan yrði tekin upp hér á landi sem gjaldmiðill og ég er sammála Þórólfi um að það styrkti stöðu okkar gagnvart Erópusambandinu. Þetta er þó ekki einföld aðgerð og þarfnast margháttaðra athugana. Til dæmis þarf að verðmæta þær krónur sem eru í umferð og leysa þann vanda hvernig almenningur skaðist ekki á slíkum umskiptum.

fyrir rúmum 20 árum sameinuðust þýsku ríkin. Þá tóku Vestur-Þjóðverjar að sér austurþýska markið sem var jafnvel verðminna en íslenska krónan. Nú hyggjumst vér Íslendingar eigi játa oss undir vald Noregskonungs. Þess vegna væri fróðlegt að þessari umræðu yrði hleypt af stað og hagfræðingar útskýrðu hvernig gjaldmiðlaskiptin gætu farið fram.

Stjórnvöldum ber að hefja vinnu við athugun leiða út úr krónuvandanum. Þá vinnu þarf að hefja ekki síðar en nú.