Verðskulduð viðurkenning

Örnólfur Thorlacius er einstakur fræðari og heiðursmaður. Hann hefur ekki einungis lagt sig í líma við að fræða almenning heldur hefur hann einnig skemmt fólki með þýðingum sínum og umfjöllun um hvers kyns efni sem eru á mörkum skemmtunar og vísinda. Fyrst man ég eftir að hafa heyrt Örnólf í útvarpi þegar hann las vísindaskáldsögu um mikið ský sem nálgaðist jörðina. Í sögunni var fjallað um viðbrögð mannkynsins og lýst margs konar tækni sem menn héldu að myndi þróast. Skýið var í raun gríðarlega umfangsmikil vitsmunavera sem jarðarbúar þurftu að ná sambandi við og það tókst.

Örnólfur hefur sýnt og sannað að hægt er að beita íslenskri tungu til að fjalla um hvað eina sem fjallað er um. Nýyrði sem hann hefur smíðað eru bæði þjál og auðskilin. Verðskuldar hann því svo sannarlega þennan heiður.

Enn heldur Örnólfur áfram að fræða fólk og skemmta með visku sinni og fróðleik. Haldi hann því sem lengst áfram.

Örnólfur Thorlacius fær viðurkenningu fyrir vísindastörf

Vefvarp Ríkisútvarpsins - betur má ef duga skal

Eftir að Ríkisútvarpið tók við umsjón eigin vefvarps af Símanum hefur þjónustan batnað nokkuð.

Þegar tækniupplýsingar eru athugaðar sést að útsendingin er einungis á 64 kb sem er ásættanlegt fyrir einómsútsendingar en ekki víðóm. Þá eru lágmarksgæði talin a.m.k. 128 k, í minnsta lagi 96k.

Fyrir vikið er vart hlustandi á tónlistarþætti sem geymdir eru á vefnum í hálfan mánuð eftir útsendingu vegna þess að högg koma fram í útsendingu þegar tónar eru langir. Á þetta bæði við um söng, fiðlur, orgel og fleiri hljóðfæri

Ef borin eru saman tóngæði íslenska og sænska útvarpsins er munurinn sláandi mikill. Væri ekki ráð að Ríkisútvarpið hressti aðeins upp á gæðin og yki bætafjöldann um helming? Einhvern tíma hljótum við að fá svipuð gæði á netinu og þegar hlustað er á útvarp gegnum sjónvarpsmóttakara Símans.

Vegakerfið í ólestri vegna vöruflutninga

Halldór Þorsteinsson, skólastjóri Málaskólans, hringdi til mín með eftirfarandi athugasemd sem hann vill koma á framfæri:

"Eftir að Eimskip fór að sigla eftir þjóðvegunum virðist vegakerfi landsins í mesta ólestri."

Þetta eru orð í tíma töluð. Vegirnir eru hvorki nægilega breiðir né traustir fyrir þá þungaflutninga sem nú eiga sér stað. Öryggi manna er þar með teflt í tvísýnu.

Hroðvirkir morgunbænaprestar

Fjöldi fólks hlustar á morgunbænir Ríkisútvarpsins. Prestarnir eru misgóðir eins og gengur. Sumir vanda verk sitt en aðrir kasta til þess höndunum.

Sá, sem nú flytur morgunbænirnar, hefur allt í föstum skorðum. Hann biður bæn, fer síðan ævinlega með sama versið og endar svo á faðirvorinu.

Næsti prestur þar á undan rumpaði bæninni af á örskotsstundu og sleppti faðirvorinu.

Nú greiðir Ríkisútvarpið sjálfsagt fyrir þessar vélbænir og læðist að mér sá grunur að prestunum þyki, sumum hverjum, það tæplega borga sig að vanda um of bænirnar, greiðslurnar séu svo lágar.

Fyrir rúmum fjórum áratugum skipuðu morgunbænir Ríkisútvarpsins virðulegri sess og eftir því var tekið hvernig prestunum mæltist. Séra Sigurður Haukur Guðjónsson vandaði svo um við hlustendur að settar voru reglur um það sem prestarnir mættu segja. Eftir það varð allt með mun flatneskjulegri brag enda má svo sem halda því fram að prestar eigi ekki að nota tækifærið og troða skoðunum sínum upp á hlustendur.

Íslenska þjóðkirkjan er ríkiskirkja. Þó hefur prestum kristinna safnaða, sem standa utan Þjóðkirkjunnar, verið leyft að komast að við morgunbænirnar, enda hafi þeir hlotið menntun sína í guðfræðideild Háskóla Íslands. Það eru ýmsir trúarhópar sem ættu erindi við hlustendur, ef morgunbænunum væri á ný breytt í hugvekjur eins og þær voru í árdaga. Slíkar hugvekjur gætu, ef vel tækist til, orðið til þess að brúa bilið á milli trúarhópa hér á landi og gera mönnum ljóst að flest trúarbrögð mannkynsins eru sprottin af sama meiði.

Frammistaða síðustu tveggja presta, sem flutt hafa morgunbænirnar, er með þeim hætti að Ríkisútvarpið og Þjóðkirkjan verða að ræðast við um það hvernig og hvort þessum bænum verði haldið áfram. Hlustendum er vart bjóðandi að doktor í guðfræði kunni aðeins eitt vers og prestur fari með morgunbæn án þess að biðja bænir.

Göngum í Guðs friði.