Davíð hefur enn tækifæri

Viðtalið við Davíð Oddsson í Kastljósi kvöldsins var um margt athyglisvert. Við lá að Davíð væri vorkunn um tíma ef hann varð ekki allt að því aumkunnarverður.

Of langur tími fór í það hjá honum að reyna að gera lítið úr spyrjandanum, karpa við hann og vorkenna sjálfum sér í stað þess að svara spurningum. Hins vegar virtist spyrjandinn gæta þess að leggja ekki öll spil á borðið og hvor þeirra sýndi viss klókindi.

Davíð er sama markinu brenndur og margir íslenskir stjórnmálamenn. Hann skilur ekki hvað er að axla ábyrgð. Maður sem stýrði seðlabankanum um það leyti sem fjármálakerfið hrundi átti hiklaust að víkja eins og reyndar fyrri ríkisstjórn. Ástæðurnar eru ýmsar. Davíð og hans fylgismenn eru höfundar þeirrar efnahagsstefnu sem leiddi þjóðina í ógöngur og það skiptir engu þótt hann haldi því fram að menn hafi farið of óvarlega. Hann var einn af höfundum kerfisins og í raun holdgervingur þess.

Þegar svo er komið að maður verður persónugervingur vissrar andúðar vegna fortíðar sinnar og jafnvel nútíðar á hann að stíga til hliðar. Davíð hefði fyrir löngu átt að yfirgefa Seðlabankann og helga sig því mikla verki að koma lögum yfir seka fjárglæframenn Íslendinga sem hann þykist kunna svo góð skil á. Það getur hann ennþá gert og vonandi ber hann gæfu til að taka slíkt heillaskref áður en hann verður öllum heillum horfinn.

Gönuhlaup eða pólitískt sjálfsmorð

Það var ótrúleg en jafnframt sannfærandi fréttaskýring Birgis Guðmundssonar á Morgunvaktinni í morgun þegar fjallað var um Seðlabankann og Höskuld Þórhallsson. Birgir hélt því fram að um væri að ræða forleikinn að prófkjörsslag millum þeirra Höskuldar og Birkis Jóns Jónssonar. Taldi Birgir að Höskuldur hefði sjálfsagt "skorað stig" hjá einhverjum.

Því var haldið fram á þessari síðu í gær að drög að reglugerð um fjármálastofnanir í Evrópu hefðu ekkert að gera með það frumvarp sem ríkisstjórnin vill fá úr viðskiptanefndinni og enn frekari heimildir hafa komið fram um þetta nú í morgun. Því hljóta menn að efast um hæfni þessa villuráfandi þingmanns þegar hann lætur gabba sig til þess að taka á seðlabankamálinu með þvílíkum vettlingatökum sem honum einum er gjarnt. Ætli menn að nota vettlingatök þarf að vanda efnið í vettlingunum.