Þjóðaratkvæðagreiðslur um EES og lýðræðisást sjálfstæðismanna

Í dag fóru sjálfstæðismenn mikinn á Alþingi þegar greidd voru atkvæði um þá tillögu þeirra að þjóðin skyldi ákveða hvort gengið yrði til viðræðna við Evrópusambandið um aðild Íslands.

Við afgreiðslu seinni tilögu þeirra brigsluðu þeir stjórnarsinnum um andstyggð á lýðræðinu þar sem þeir væru á móti þjóðaratkvæðagreiðslum og neituðu að skjóta málum til þjóðarinnar. Vitnað var í ný vinnubrögð sem heitið hefði verið eftir bankahrunið.

Sjálfstæðismenn þæfðu tillögur um þjóðaratkvæðagreiðslur síðastliðinn vetur svo að með ólíkindum var og virtist leikurinn helst til þess gerður að koma í veg fyrir að ríkisstjórnin gæti framfylgt áætlunum sínum og hindra í leiðinni að sótt yrði um aðild að Evrópusambandinu. Stjórnarliðar vísuðu hins vegar til þess á Alþingi í dag að stjórnarskrá lýðveldisins gerði ráð fyrir að efnt yrði til slíkrar atkvæðagreiðslu enda væri það stjórnarskrárbundið.

Eftir stutta athugun á stjórnarskrá lýðveldisins finn ég einungis ákvæði um þjóðaratkvæðagreiðslu sem tengjast störfum forsetans, sjá 11. og 12. gr. stjórnarskrárinnar. Ákvæðið sem stjórnarsinnar vitna til er að finna í 21. gr. og hljóðar svo:

Forseti lýðveldisins gerir samninga við önnur ríki. Þó getur hann enga slíka samninga gert, ef þeir hafa í sér fólgið afsal eða kvaðir á landi eða landhelgi eða ef þeir horfa til breytinga á stjórnarhögum ríkisins, nema samþykki Alþingis komi til.

Þarna er ekki minnst einu orði á samþykki þjóðarinnar og þetta eru býsna veik ákvæði. Þó hef ég fáa heyrt halda því fram að Alþingi gæti samþykkt samninginn um EES án þess að hann yrði borinn undir þjóðina til endanlegrar staðfestingar eða höfnunar. Eftir á að hyggja var furðulegt að enginn þingmaður skyldi minnast á þetta í dag. Ef til vill hefur það borið á góma í umræðu um tillögu utanríkismálanefndar.

Lýhðræðisást formanns og varaformanns Sjálfstæðisflokksins í dag og undanfarna daga er sögð vera leikflétta þeirra Bjarna Benediktssonar og Illuga Gunnarssonar til þess að róa Evrópusambandsandstæðingana í flokknum. Hvort sem menn aðhyllast aðild að Evrópusambandinu verður því ekki neitað að sjálfstæðismenn unnu mikið óþurftaverk í vetur þegar þeir komu í veg fyrir eðlilegar breytingar á stjórnarskránni sem stefndu m.a. að almennari þátttöku almennings í ákvörðunum sem snerta hag þjóðarinnar. Skyldi þjóðin hafa gleymt þessu framferði þingmanna Sjálfstæðisflokksins?

"Innbrot var gert í raftækjaverslun á Selfossi"

Svona hefst frétt á mbl.is í dag. Ætli innbrotsþjófar hætti ekki brátt að brjótast inn heldur geri innbrot í staðinn? Hvað verður þá gifting kölluð? Ætli prestar geri giftingu á fólki í framtíðinni eða læknar geri lækningu og hjúkrunarfræðingar hjúkri ekki heldur geri hjúkrun?

Íslenska og sæmilegt málfar láta nú undan síga í fjölmiðlum sem aldrei fyrr. Síðdegis á laugardögum er þáttur á rás eitt þar sem fjallað er um gæði náttúrunnar. Umsónarmenn eru vægast sagt illa máli farnir og kunna ekki að beygja algeng nafnorð eins og dóttir sem virðist eins í öllum föllum eintölu þegar þeir eiga í hlut.

Þá hverfa önnur orð nú sem óðast úr málinu. Nú segir fátt ungt fólk "yfirleitt" heldur er allt "beisikallí". Menn undirbúa fátt, vinna að einhverju, aðhafast eitthvað eða sýsla um hlutina heldur græjast menn. Þá eru ýmis svör á undanhaldið og vitleysan ókei tröllríður málfari fólks. Ja hérna, þú segir ekki, er það, jæja, hvað segirðu, nú, Ég trúi þessu varla, heyrist vart. Allt er ókei.

Engan skal undra að svo fari þegar íslenska hljómar ekki lengur nema að litlu leyti í eftirsóttum fjölmiðlum eins og sjónvarpi. Ríkisútvarp allra landsmanna ætti þó að ganga á undan með góðu fordæmi og krefjast þess af dagskrárgerðarmönnum sínum að þeir kunni einföldustu reglur íslenskrar málfræði og gæta þess um leið að íslensku sé sýnd sú virðing sem henni ber í jafnvinsælu efni og auglýsingum. Nú er allt orðið taxfrí þegar um er að ræða verðlækkun sem nemur álagningu virðisaukaskatts og fleiri dæmi mætti nefna um sóðaskap sem er látinn viðgangast í auglýsingum fjölmiðla.

Þótt undirritaður sé enginn málsnillingur reynir hann að vanda mál sitt sem mest hann má. Sá sem nær ekki tökum á móðurmáli sínu veldur sjaldnast öðrum tungumálum svo að vel sé.

Auðskilið hræðslubandalag

Fróðlegt var að fylgjast með atkvæðagreiðslunni á Alþingi í dag. Niðurstaðan virðist sú að hræðslubandalag hafi verið myndað gegn Sjálfstæðisflokknum og nægilegur fjöldi þingmanna hafi ákveðið að slá skjaldborg um ríkisstjórnina til þess að hún héldi velli.

Skiptimyntarsiðblinda þingmanna Borgarahreyfingarinnar

Sumir töldu að Borgarahreyfingin boðaði nýtt upphaf í íslenskum stjórnmálum. Nú hefur komið á daginn að svo er ekki.

Þegar þetta er ritað er augljóst að þrír þingmenn Borgarahreyfingarinnar ætla að selja sannfæringu sína í EES-málinu fyrir skiptimynt, en ríkisstjórnin lætur sem hún taki ekki eftir því.

Þeir, sem eru andvígir aðild Íslands að EES og vilja láta á það reyna að þjóðin ákveði hvort gengið verður til viðræðna, kunna að anda léttar ef tillaga sjálfstæðismanna verður samþykkt. En þá verður lík í lestinni, Borgarahreyfingin að undanskildum Þráni Bertelssyni sem einn virðist ætla að láta samviskuna ráða.

Eftir atburði síðustu daga hlýtur Borgarahreyfingin að verða rúin öllu trausti.