Lífsljós slokknar

Móðir mín, Guðrún Stefánsdóttir, lést á hjúkrunarheimilinu Eir í morgun á 102. aldursári. Þar með lauk lífshlaupi góðrar konu. Hún reyndi ævinlega að verða samferðafólki að liði. Í ólgusjóum fyrri ára hélt hún sjó svo að vart gaf á heimili þeirra hjóna og fjölskyldunnar.

Mér eru efst í huga þakkir til hennar fyrir allt sem hún var mér og þakklæti til þess fólks sem annaðist hana af svo mikilli alúð síðustu 10 ár ævi hennar.