Frjálshyggjulögin eða frjálshyggjuskattarnir

Jóhanna sigurðardóttir fræddi þjóðina á því í dag að lausn á Icesave-málinu væri vart í sjónmáli.

Icesave-málið er til komið vegna þess að Landsbankamenn hundskuðust ekki (fyrirgefið orðbragðið) til að setja starfsemi sína í erlend félög sem lutu lögum þeirra landa sem þau störfuðu í. Fyrrum bankamálaráðherra, sem enn situr á þingi, virtist annaðhvort ekki skilja á sínum tíma um hvað málið snerist eða var ekki hafður með í ráðum.

Fyrrverandi seðlabankastjóri virtist ekki ræða við aðra en flokksbræður sína og vini í ríkisstjórninni og ber því beina ábyrgð á því hvernig komið er. Samt ætlar hann að verða á móti Icesave-málinu á síðum Morgunblaðsins.

Aðgerðaleysi fyrri ríkisstjórnar hefur í raun varpað ábyrgð þessa máls yfir á þjóðina sem kaus þessa ríkisstjórn yfir sig. Svo einfalt er þetta mál. Sjálfstæðisflokkurinn hefur lítið annað gert en að þvælast fyrir í málinu og hið sama á við um Framsóknarflokkinn og hluta Vinstri-grænna.

Þorvaldur Gylfason sagði í Vikulokum Ríkisútvarpsins í morgun að hann væri ekki viss um að Icesave-málið hefði batnað í meðförum þingsis. Ég held því miður að hann hafi talsvert til síns máls. Allur málflutningur Sjálfstæðis- og framsóknarmanna miðaði eingöngu að því að ná aftur völdum - ef ekki með rökum þá með lýðskrumi.

Góður vinur minn, sem búið hefur lengi erlendis, fylgist vel með þjóðmálaumræðunni hér. Telur hann víst að fari allt á versta veg verði almenningur að sætta sig við hærri skatta vegna Icesave-málsins. Hefur hann lagt til að menn fari að kenna lög hér á landi við tilefni þeirra. Verði því Icesave-lögin eða -skattarnir kennd við upphafsmenn ógæfunnar og kölluð "Frjálshyggjulögin" eða "Frjálshyggjuskatturinn".

Bitið í skottið á sjálfri sér

Höfundur Staksteina Morgunblaðsins er í vondu skapi í dag þrátt fyrir nýja ritstjóra. Veldur því sennilega tvennt:

1. Áskrifendum hefur fækkað.

2. Alþingi sagði upp áskriftinni að Morgunblaðinu og þar með fuku tveggja milljóna árstekjur út í buskann.

Höfundurinn skýrir uppsögn Alþingis sem pólitíska andúð á öðrum nýju ritstjóranna og vitnar til þess að forseti þingsis hefði vitnað til þess í sumar, þegar DV var sagt upp, að blaðið væri ekki lengur dagblað.

Þegar kreppir að eru ýmis fríðindi afnumin. Þannig var það líka á Mogganum. Þegar þrengdi að var dregið úr þjónustunni við blaðamenn og þeir þurftu að inna ýmis viðvik af hendi sem þeir þurftu ekki áður.

Morgunblaðið hefur barist fyrir frjálsri samkeppni á ýmsum sviðum. Í raun ætti áskrift að dagblöðum að vera á meðal hins fyrsta sem sagt yrði upp þegar að kreppir. Alþingi hefði svo sem getað farið meðalveginn með því að hætta pappírsáskriftinni en semja þess í stað um netáskrift beggja blaðanna, DV og Morgunblaðsins.

Mergur málsins er ef til vill sá að með útgáfu Fréttablaðsins hófst algert niðurlægingartímabil áskriftarblaðanna. Það er mergurinn málsins.

Ég hef verið áskrifandi netútgáfu Morgunblaðsins um árabil og um nokkurt skeið pappírsútgáfunnar. Í gær sagði ég upp pappírsáskriftinni. Í staðinn ætla ég að verja fjármunum til þess að styrkja líka DV sem þykist nú vera eina óháða blaðið á markaðinum.