Hver er ábyrgð ræningjanna og hinna rændu?

Í dag er ár liðið frá því að fjármálaskriðan féll og enn er ekki séð fyrir endann á henni. Í tilefni þess birta blöðin greinar um hrunið.

Jóhann Hauksson, margreyndur og vandaður blaðamaður, skrifar í DV grein um hlut fjármálaeftirlitsins að Icesave-málinu. Rekur hann hvernig eftirlitið sinnti ekki þeirri skyldu sinni að kanna fjárhag Landsbankans þegar útrásarvíkingar hans hófu landvinninga sína á Bretlandi og síðar í Hollandi. Þá víkur hann að tryggingasjóði innistæðueigenda og hversu máttlaus hann var. Eftir að Landsbankinn hafði hreiðrað um sig á breskum og hollenskum markaði án þess að stofna sérstakt dótturfélag virtist augljóst að sjóðnum bæri skylda til að ábyrgjast fé fólks sem átti fé inn á reikningum bankans. Raunar var augljóst í júlí 2008, þegar undirritaður skoðaði heimasíðu sjóðsins, að hann dygði hvergi nærri til að tryggja sparifé Íslendinga sjálfra.

Eftir lestur greinarinnar læðist sú hugsun að manni að sinnuleysi starfsmanna fjármálaeftirlitsins varði í raun við landráð. Þá vaknar einnig sú spurning hver sé ábyrgð þeirra sem stolið var frá.