Arnþór Helgason

Hægri öflin komin á kreik

Nú er enn einn flokkurinn í burðarliðnum, norrænn borgaraflokkur, ekki sá fyrsti með því nafni. Á skrifum Guðbjörns Guðbjörnssonar má greinilega sjá að þessi flokkur verður hægra megin við miðju sjálfstæðisflokksins.

Ég lenti einu sinni sem oftar í fjölskylduboði. Þar var fullorðin kona sem fór mikinn um Sjálfstæðis- og Framsóknarflokk. Sagðist hún telja að hægri öflin í Sjálfstæðisflokknum ættu að stofna sérstakan flokk og í raun væri ekki nema sjálfsagt að hægrisinnaðir sjálfstæðismenn og framsóknarmenn sama sinnis gengju til fylgis tvið nýja flokkinn. Frjálslyndir Sjálfstæðismenn, vinstri sinnaðir framsóknarmenn og kratar gætu síðan fyllt miðjuflokk og kommúnistar, eins og hún nefndi ákveðna hjörð Íslendinga, gætu síðan búið til vinstri flokk.

Í ágætri ævisögu Gunnars Thoroddsen eftir Guðna Th. Jóhannesson er nokkuð fjallað um ástandið í Sjálfstæðisflokknum, en brestir komu í flokkinn á 8. áratugnum. Leiddu þeir m.a. til stofnunar Borgaraflokksins sem varð ekki langlífur. Skyldi það hafa stafað af því að hann var ekki norrænn? Þótt merkilegt megi heita tókst Davíð Oddssyni að halda flokknum saman þótt í raun væru sjónarmið flokksmanna tvískipt. Annars vegar voru frjálslyndir einstaklingar og hins vegar öfgasinnaðir frjálshyggjupostular sem tókst að keyra Ísland í kaf eins og frægt er orðið. Velferðarkerfið var nær eyðilagt og þjóðinni komið á vonarvöl. Kannski þessir frjálshyggjupostular fái inni í nýja borgaraflokknum. Eitt er víst. Gunnar Thoroddsen óaði við þeim.

Þótt guðbjörn haldi því fram í pistlum sínum að hann vilji ekki skrifa sem hefðbundinn, íslenskur stjórnmálamaður, virðist hann hafa fallið í þá gryfju að skrifa eins um andstæðinga sína í stjórnmálum sem aðrir landar vorir. Því er bágt að sjá hvaða nýjungar þessi flokkir boði í íslenskum stjórnmálum. Orðbragðið er hið sama og annarra sem skrifa um stjórnmál og andstæðingarnir valdir.

Það er einungis eðlilegt að reynt verði að stofna nýja flokka í því umróti sem dynur nú yfir íslenskt samfélag. Fróðlegt verður að fylgjast með væntanlegum tilraunum.

Minnt skal á snjalla vísu Jóns Ingvars Jónssonar sem hann orti fyrir rúmum tveimur árum:

Meðan okkar þjóðarþing

þarf að halda á lausnum

enginn grætur auðkýfing,

einan sér á hausnum.