Streymir fólk úr þjóðkirkjunni?

Um daginn hitti ég mætan klerk sem er góðkunningi minn. Sagðist hann nú fá nokkrar hringingar á degi hverjum þar sem fólk leitaði ráða um hvernig það geti sagt sig úr þjóðkirkjunni.

Af þessu má ætla að nú sé fjölda fólks ofboðið vegna ýmissa atvika sem æðstu stjórnendur kirkjunnar geta ekki tekið á. Prestur sparkar í konu, ekki er tekið á eineltismálum eða kynferðisafbrot þögguð niður, kirkjan missti úr höndum sér umfjöllun um málefni samkynhneigðra, og svona mætti lengi telja. Syndaregistur kirkjunnar manna er svo langt að þyngra er en tárum taki.

Um daginn spurði ég annan kunningja minn í hópi presta, hvar ég gæti fundið lista yfir starfandi presta á landinu. Ekki stóð á svari frá kunningja hans sem er væntanlega prestur einnig. "Þessar upplýsingar eru eingöngu ætlaðar þeim sem eru í þjóðkirkjunni." Ég sagðist vera skráður í þjóðkirkjuna og tók eiginkona vinar míns undir það.

Nú leikur greinilega það orð á að ég standi utan þjóðkirkjunnar, enda hef ég ekki sparað að halda því fram að ég geti ekki farið með trúarjátninguna, því að ég geti einungis fallist á fyrstu setningu hennar. Þá hef ég haldið því fram að Kristur sé ekki Messías því að fátt í fari Krists bendi til þess að hann samsvari hugmyndum Gyðinga um hinn nýja konung sem þeir þráðu og hafa þráð.

Það bendir því flest til þess að ég ákveðið að standa utan trúarsafnaða og láti hina dauðu grafa hina dauðu.