Óratórían Hallgrímspassía - enn ein perla íslenskra tónmennta

Í kvöld var í Hallgrímskirkju frumflutt óratórían Hallgrímspassía eftir Sigurð Sævarsson. Schola Cantorum og Caput-hópurinn fluttu ásamt einsöngvurum. Hörður Áskelsson stýrði flutningnum af sinni alkunnu snilld.

Verkið er samið við vers úr Passíusálmum séra Hallgríms Péturssonar. Verkið einkenna stuttar og einfaldar laglínur, oft á tíðum undurfagrar, svo sem upphafs- og lokastefin, sem enn óma fyrir eyrum mér.

Hljómsetning og áferð verksins var öll hin besta og tónmálið auðskilið. Sigurði Sævarssyni hefur tekist betur en flestum öðrum að nýta sér hina einstæðu hrynjandi Passíusálmanna. Ýmsir hafa gagnrýnt flutning þeirra að undanförnu og bent á að þeim hæfi fremur óregluleg hrynjandi vegna þess hvernig ljóðstöfum er háttað. Sigurður nýtti sér hins vegar hrynjandina til þess að skapa heilstætt listaverk íslenskrar tungu og tóna, sem hrein unun var að hlýða.

Leikur hljómsveitarinnar var fágaður og kór og einsöngvarar óaðfinnanlegir. Nokkurt misvægi var á millum kórs og hljómsveitar og sumir einsöngvararnir heyrðust ekki nægilega vel. Er þar ef til vill um að kenna hljómburði Hallgrímskirkju. Annars hentaði verkið vel til flutnings í þessu dýrðarinnar hljómhýsi trúarlegrar tónlistar.

Ástæða er að óska flytjendum og stjórnanda til hamingju með flutninginn. Tónskáldinu eru færðar hjartanlegarhamingjuóskir með óratóríuna og fluttar alúðarþakkir.