Nokkur orð um ljósmæður

Um nokkurt skeið hefur staðið sú alvarlegasta vinnudeila sem fólk hefur orðið vitni að hér á landi.

Þessi stétt, sem nú berst fyrir réttmætum kjörum sínum, hefur háð hverja deiluna á fætur annarri án þess að tekist hafi að leiðrétta hlut hennar. Þetta eru eingöngu konur.

Árið 2008 stóð enn ein deilan yfir og greinilegt var að hugur almennings var með ljósmæðrum, eingöngu konum.

mér var sem blaðamanni Morgunblaðsins fengið það hlutverk að fjalla um deiluna. Gat ég ekki betur skilið á þáverandi formanni að ljósmæðrum væri í raun haldið niðri vegna kynferðis síns. Þær eru konur!

Eftir að nám ljósmæðra var lengt og þær, sem komið hafa inn í stéttina, hafa orðið að ljúka hjúkrunarnámi áður, hafa kjör þeirra ekki batnað með hliðsjón að aukinni menntun. Er það vegna þess að þær eru konur?

Jafnvel hagsmunasamtök háskólafólks þótt framkvæmdastjórinn sé kona. bregst þeim.

Eftir því sem best verður skilið felast kröfur þeirra í meginatriðum í því að menntun verði metin til launa, þótt þær séu konur.

Yfirlýsingar fjármálaráðherra eru eins og að hann hafi annaðhvort ekki skilið um hvað deilan snýst eða ekki kafað ofan í forsendur hennar, en hann er karl.

Gerðardómur hefur reynst ljósmæðrum og öðru launafólki hættuspil og því eðlilegt að ljósmæður hafni þeirri tillögu. Það má heita í meira lagi undarlegt að þrjár konur, heilbrigðisráðherra, sáttasemjari og forsætisráðherra standi ráðþrota frammi fyrir þeirri eyðileggingu se nú er að verða í íslensku samfélagi.

Launajöfnun á grundvelli reynslu og menntunar eru ekki verðbólgumál, jafnvel þótt konur eigi hlut að máli.

Hver verður ábyrgð ríkisstjórnarinnar verði barns bani af völdum þessarar deilu?