Er utanríkisráðherra sjálfrátt?

Yfirlýsingar utanríkisráðherra hafa verið með ólíkindum að undanförnu. Öllum er í fersku minni þegar hún greindi fundarmönnum í Háskólabíói frá því að þeir væru ekki þjóðin. Og nú bítur hún höfuðið af skömminni og ráðleggur meintri vinkonu sinni að fara varlega í sakirnar þegar hún flytji ræði í Háskólabíói.

Sé fræðimaður fenginn til þess að tala vegna menntunar sinnar og reynslu er vafalaust gert ráð fyrir því að hann miðli af reynslu sinni á grundvelli reynslu sinnar og fræðimennsku. Því hljóta ábendingar utanríkisráðherrans að verka sem blaut tuska framan í Sigurbjörgu Sigurgeirsdóttur, stjórnsýslufræðing.

Eins og þetta voru vondar fréttir voru þó góðu fréttirnar þær að nú skyldi hafa verið tekið í lurginn á formönnum bankaráðanna. En mikið má vera ef stjórnmálamenn vorur verði þess umkomnir að breyta miklu til batnaðar.

Athugasemdir

[Heimir Lárusson Fjeldsted, 13.1.2009 kl. 19:29]

Ekki þora samráðherrar hennar úr Samfylkingu jafnaðarmanna að tjá sig.

[Stefán Örn Valdimarsson (IP-tala skráð) 14.1.2009 kl. 10:11]

Fundararmenn í Háskólabíó eru ekki þjóðin og hafa ekkert leyfi til að tala fyrir minn munn eða annarra sem ekki voru á fundinum sem ég held að séu töluvert fleiri en þeir sem þar voru.

[Sigurbjörn Sveinsson, 14.1.2009 kl. 10:21]

Það fær enginn grænan passa á gagnrýni þó hann beri fræðimannstitil. Það er fengur að fræðimönnum í pólitík en þá verða þeir og við hin að beygja sig undir lögmál stjórnmálalegra átaka. Hvorki Robert Wade né Sigurbjörg Sigurgeirsdóttir voru alfarið fræðimenn á borgarafundinum í Háskólabíói. Og auk þess að eiga snertingu við stjórnmál þá varð Sigurbjörg dálítið persónuleg um stund. Það var bara gott. Það glæddi mál hennar lífi og við nutum þess betur, sem hún sagði að öðru leyti.

Þetta var góður fundur og ekki síðri hinum fyrri, sem ég var á líka.

Ég hef aldrei borið blak af ISG. Hvorki hún né ég hafa haft neina þörf fyrir það. Orð hennar til Sigurbjargar eru umhugsunarefni fyrir okkur öll. Ekki fyrir það, sem flestir virðast hnjóta um, heldur fyrir það, að hér talar vinur við vin. Vinur, sem þekkir refilstigu stjórnmálanna og vill ekki að góður biti fari í hundskjaft.

Það er lærdómurinn, sem af þessu má draga.