Arnþór Helgason

Hrein landráð og þjófnaður soðningaríhaldsins?

Í gær greindi Stöð tvö frá því að nokkur af stærstu sjávarútvegsfyrirtækjum landsins (þau eru ekki mörg) hefðu tæp 5 ár til þess að endurfjármagna lán að upphæð 20 milljarðar ísl. kr og væri um að ræða veð sem Glitnir hefði látið seðlabankann í Luxemborg hafa rétt fyrir bankahrunið í haust.

Í fyrra sumar frétti ég (13. júlí 2008) að veðlánasöfn íslenskra banka væru talin nær ónýt. Kvótinn væri þó undantekning en meinbugir voru taldir á að veðsetja hann. Nú virðist Glitni hafa tekist þetta.

Almenningur hlýtur nú að spyrja hvort hluti þessara lána hafi verið notaður til þess að flytja laust fé úr sjávarútveginum eitthvert annað.

Mál þetta sýnir ásamt öðru í hvílíkt óefni kvótakerfið er komið og nauðsyn þess að það verði endurskoðað.

Ég minnist þess að í upphafi 10. áratugarins hafi verið orðrómur uppi um skuldastöðu nokkurra sjávarútvegsfyrirtækja og að í raun væru þau orðin eign þýskra fiskkaupenda. Virtist þá sem enginn þyrði að ræða þetta opinberlega enda tengdust eigendur fyrirtækjanna stjórnarflokkunum með ýmsum hætti.

Ætlar ógæfa Íslendinga engan enda að taka? Hver verður næsti skellur soðningaríhaldsins?

Flokkur: Stjórnmál og samfélag | 21.9.2009 | 09:46 | Facebook