Viðskiptum við Vodafone og Gagnaveituna lokið

Loksins kom símvirki í gær og tengdi okkur aftur við kerfi Símans.

Við áttum athyglisverðar umræður um þjónustu Gagnaveitunnar. Eins og greint hefur verið frá á þessari síðu var ástandið þannig að fjöldi fólks náði ekki sambandi við símanúmer okkar eftir að við fluttum símann yfir á ljósleiðarann og sjónvarp ásamt internetsambandi brást stundum. Taldi símvirkinn þetta m.a. stafa af því að Gagnaveitan hefði ekki lagt nægilega góðan endabúnað inn í fjölbýlishúsið.

Það væri fróðlegt að heyra álit fólks um þetta atriði hér á þessari síðu. Ef rétt reynist að Gagnaveitan spari í endabúnaði er það minnsta sem fyrirtækið getur gert að bjóða notendum að leigja fullkomnari búnað. Miðað við það hvernig ástandið var hjá okkur trúi ég því vart að Seltirningar þyrpist með tengingar sínar til Gagnaveitunnar.

Góða ferð til shanghai

Það gladdi mig að lesa í Morgunblaðinu í dag um styrktarsamning sem undirritaður var við Íþróttasamband fatlaðra vegna Ólympíuleika fatlaðra sem haldnir verða í Shanghai innan skamms. Ég minnist þess enn þegar ég heyrði BBC skýra frá árangri fatlaðra Íslendinga á Ólympíuleikunum árið 1992. Þá hlýnaði mér um hjartaræturnar.

Hér með er Shanghaiförunum óskað góðrar ferðar. Megi gæfan fylgja ykkur í leik og starfi.

Talgervillinn Ragga kemur bráðum út

Þær fréttir hafa borist að Ragga verði gefin út 28. september. Einhverjir hnökrar hafa verið lagfærðir og tíðnisviðið aukið.

Það er varasamt að gefa þennan talgervil út áður en notendur hafa prófað hann. Mér er ókunnugt um a nokkur vanur talgervilsnotandi hafi verið fenginn til að prófa talgervilinn og skrá þær villur sem hann gerir hugsanlega.

Ég beini þeim eindregnu tilmælum til hönnuða talgervilsins að fá einhverja, sem eru vanir að nota slík tól, til þess að prófa Röggu og fresta heldur útgáfunni. Reynsla mín af Snorra og forföður hans er sú að eftir að talgervlarnir voru gefnir út voru þeir aldrei lagfærðir. Ekki var farið eftir ráðeggingum notenda varðandi fyrsta talgervilinn og Snorri var framleiddur án nokkurs samráðs við notendur. Það eru alls konar vitleysur í báðum talgervlunum enda var blandað saman frönsku og íslensku tali.

Þótt Hex hugbúnaðarhús sé alls góðs maklegt hafa þeir ALDREI átt nokkurt samstarf við íslenska notendur talgervils. Þess vegna er enn mikilvægara að prófa talgervilinn vandlega og koma því svo fyrir að sem flestir verði ánægðir.

Útvarp á blogginu

Á morgun hefst Bloggútvarpið. Næstu fimmtudaga ætla ég að setja ýmislegt efni úr hljóðritasafni mínu á vefinn og verður það aðgengilegt á þessari síðu ´eina viku. Þetta verða pistlar, tónlist, umhverfishljóð og hvað eina sem útvarpssstjóra Bloggútvarpsins dettur í hug.

Bloggútvarpið er bráðabirgðanafn á þessa tilraun. Hugmyndir að nýju nafni verða vel þegnar.

Þá tekur undirritaður við efni frá öðrum sem þá langar að kynna á þessum stað. Skilyrðin eru eingöngu þau að höfundaréttur sé virtur.

Austrið er rautt á vefnum

Besta lag sem samið var á síðustu öld, Austrið er rautt, er nú á þessari bloggsíðu. Það er tengt færslunni 40 ára menningarafmæli hér að neðan. Góða hlustun!

Lagið um Vestmannaeyjar verður ekki gefið út í sinni fyrstu útsetningu

Fyrir helgi frétti ég að fyrirtækið Sena ætlaði að gefa út þau lög sem komu út á hljómplötum hér á landi árið 1973, eða a.m.k. úrval þeirra.

Nefnd voru tvö lög sem ég hafði komið nálægt: Heimaslóð eftir Alfreð Washington Þórðarson (Vosa) og Vestmannaeyjar, sem er mín afurð. Í dag hafði ég samban við fyrirtækið og ræddi þessi mál ítarlega við ungan, kurteisan mann sem hefur umsjón með útgáfunni. Urðum við ásáttir um að lagið Vestmannaeyjar verði ekki gefið út í sinni upprunalegu mynd. Spilamennsku minni var þar í ýmsu áfátt og aðrar skemmtilegri útsetningar eru til sem ástæða væri að gefa út á geisladiski.

Sá misskilningur var uppi að þetta lag hefði verið einkennislag Eyjapistlanna sem við tvíburar önnuðumst frá febrúar 1973 - mars 1974. Svo var alls ekki. Við notuðum a.m.k. þrjú mismunandi kynningarlög og tvö þeirra voru eftir Oddgeir Kristjánsson.

Silfurtappinn - skemmdarverk

Undanfarið hefur verið útvarpað stuttum leikþáttum eftir leikdómara dagblaðanna frá árinu 1973 og í dag var komið að þeim þætti sem hlaut Silfurtappann, þætti Halldórs Þorsteinssonar. Halldór fékk að vísu aldrei afhentan Silfurtappann en vonandi fær hann í sárabætur ómengað hljóðrit þáttar síns. Minna má það nú varla vera.

Viðar Eggertsson bjó þættina til flutnings í þættinum Vítt og breitt og flutti skýringar. Í dag setti hann tónlist undir seinnihluta þáttarins, svo háa, að hún kæfði textann.

Nú gerir Viðar margt vel í útvarpi en í dag mistókst honum. Tónlistin var svo há undir þættinum að fólk, sem er farið að tapa heyrn, hefur vart greint textann.

Sá grunur læðist að mér að sumir dagskrárgerðarmenn Ríkisútvarpsins hlusti sjaldan eða aldrei á útvarp.

Atvinnuleysisskráning

Vinur minn hringdi til mín um daginn. Hann er rúmlega sjötugur og kominn á eftirlaun. Við spjölluðum um heima og geima og atvinnuleysi var eitt af því sem bar á góma. Honum fannst of mikið af útlendingum á Íslandi og taldi að þeir tækju vinnu frá Íslendingum. Ég sagði honum sem var að næg eftirspurn virtist eftir vinnuafli og atvinnuleysi væri minna nú um stundir en oftast áður.

Það breytir þó ekki því að í morgun lét ég enn skrá mig atvinnulausan.

Í gær sótti ég um þrjú störf og verður fróðlegt að vita hvort umsóknirnar skili einhverjum árangri. Ein umsóknin var með þeim hætti að menn þurftu að fylla út tiltekið eyðublað á heimasíðu fyrirtækisins. Það verður að segja sem er að heimasíðan var afar aðgengileg og fyrirtækinu til sóma, enda vottaði ég heimasíðuna á sínum tíma. Það væri óskandi að allar heimasíður væru jafnvel úr garði gerðar.

Norðvesturleiðin opin í fyrsta sinn

Síðasta verk mitt sem starfsmanns Morgunblaðsins í sumar var að skrifa fréttaskýringu um kapphlaupið um Norðurpólinn. Þegar ég gekk út úr byggingu Morgunblaðsins 31. ágúst síðastliðinn vissi ég ekki að norðvesturleiðin hafði þegar opnast og hefur verið opin síðan 20. ágúst, íslaus í fyrsta sinn frá því að athuganir hófust.

Samkvæmt ljósmyndum og gögnum sem bandarískir og evrópskir gervihnettir hafa safnað er leiðin enn opin og nú geta skip siglt hindrunarlaust frá Tokyo norður fyrir strendur kanada til Lundúna eða Boston eða hvert á land sem er.

Vísindamaður við snjóathugunarstöðina í Colorado í Bandaríkjunum sagði í viðtali við breska útvarpið í morgun að ísinn bráðnaði nú svo hratt að líkön, sem vísindamenn nota til þess að spá fyrir um hlýnun andrúmsloftsins, dugi ekki lengur. Þegar ísinn hverfur af Norðurslóðum á sumrin verður hafflöturinn eftir sem er dekkri en ísinn. Því fylgir meira endurkast hita og hlýnandi loftslag.

Um leið og margir hafa áhyggjur af þessu gleðjast aðrir og sjá sér nú leik á borði að nýta ýmsar auðlindir sem fólgnar eru i jörðu. Þessi tíðindi hljóta að hvata því að ríkin, sem eiga land að þessum hafsvæðum, sammælist um ýmsar aðgerðir til þess að vernda lífríkið á Norðurheimskautssvæðunum og fást við afleiðingar óhappa sem kunna að verða í náinni framtíð.

40 ára Kínaafmæli

Tíminn flýgur áfram.

Á morgun verða 40 ár liðin síðan ég keypti fyrir slysni mína fyrstu kínversku hljómplötu með kórverkinu FRELSUNIN eftir Le Meng. Ekki vissi ég fyrr en löngu síðar hvað tónverkið hét, enda var allt á kínversku sem prentað var á umslag plötunnar. Þriðji þáttur tónverksins hófst á laginu AUSTRIÐ ER RAUTT sem hefur fylgt mér æ síðan og gerir sjálfsagt til hinstu stundar.

Mér þykir rétt að miða við þennan atburð þótt ég hefði fengið nokkurn áhuga á kínverskri tónlist og menningu áður. Ég minnist t.d. útvarpsþátta Dr. Jakobs Benediktssonar og makalausra erinda Stefáns Jónssonar sen hann flutti í Ríkisútvarpið þegar hann kom frá Kína haustið 1966. En eftir 15. september 1967 varð ekki aftur snúið. Ég hef verið hugfanginn af kínverskri sögu og menningu síðan þá og stundum kallað Kína eilífðarkærstuna mína.

Það er víst svo að ýmsir verða hrifnir af ýmsum löndum. Því fylgir oft aukin ást á eigin landi og þjóð. Vegna starfa minna að menningartengslum Kína og Íslands hef ég skynjað betur en áður að smáþjóðir þurfa að halda reisn sinni gagnvart sér fjölmennari þjóðum og gagnkvæmar viðræður um álitaefni skila mun meiri árangri en upphrópanir og gífuryrði.

Ekki ætla ég að halda upp á fertugsafmælið með neinni flugeldasýningu. En við hjónin förum á Kínahofið á morgun að gæða okkur á kínverskum mat. Ætli ég taki ekki geisladisk með byltingartónlist með og biðji veitingamanninn að setja í geislaspilarann. Verst að úrvalið er ekki nægilega mikið. En sjáum hvað setur.