Talgervillinn Ragga - ófullgerð afurð

Síðasti sólarhringur hefur verið með hreinum eindæmum hjá mér í tölvumálum. Þetta gerðist:

Talgervillinn hrökk úr sambandi í gærmorgun, en um miðjan dag þóknaðist honum að hrökkva í gang. Notaði ég þá tækifærið og bað Hring minn Árnason að færa fyrir mig uppsetningu tölvunnar fram um þrjár vikur. Komst þá ýmislegt í lag en íslenskan hvarf gersamlega.

Ekki skal ég rekja frekari slagsmál en þau enduðu með því að talgervillinn Snorri komst í gang.

Í dag lét ég Systems Tools þjappa saman gömlum skrám með Disc Cleanup og notaði síðan Disk Defragmenter. Þá brá svo við að talgervillinn Ragga hrökk í gang, en ég haðði reynt að tjónka við Röggu í gærkvöld.

Það er ýmislegt gott um Röggu að segja, en hönnuðuðirnir og framleiðendurnir hafa farið flatt á að hafa ekki samband við notendur og fá þá til að prófa hann. Aðeins þrennt sem ég vil nefna:

Þegar ég skrifa þennan pistil nota ég html-tákn til þess að tákn til þess að búa til greinaskil. Ragga les hvorki heitin á stærra en né minna en merkjunum <>.

Orðið Ísland í þágufalli, þ.e. Íslandi, les hún sem Ísland.

Skrifi ég hins vegar Íslande les hún það sem Íslandi.

Þá er röddin brostin og alls ekki eins og röddin í Ragnheiði Clausen sem ljáði Röggu rödd sína.

Ég man eftir því að framkvæmdastjóri Hex sem framleiddi talgervilinn, sagði mér að Ragnheiður Clausen væri einstakur lesari og hefði ævinlega lesið miskviðalaust. Ég trúi því vel því að það sem ég hef heyrt til Ragnheiðar er prýðilegt.

Ég skora hér með á Blindrafélagið, Öryrkjabandalag Íslands, félag lesblindra á Íslandi, menntamálráðuneytið og tölvusérfræðinga þá sem stóðu að framleiðslu Röggu að láta lagfæra þá annmarka sem eru á talgervlinum. Hann getur ekki talist fullbúinn. Ég þykist þess fullviss að ég þurfi að nota Snorra til þess að lesa yfir þennan pistil áður en ég sleppi honum lausum.

Því miður reyndist þetta rétt. Það sem var þó ennþá verra var að Ragga las ekki sumar línurnar nema ég léti hana lesa orð fyrir orð.

Hvers vegna í ósköpunum vinna menn íslenskri menningu og tungu annan eins skaða og þann sem hlýst af því að setja ófullburða tungumálatól á markaðinn?

Ragga er enn á tilraunastigi og alls ekki tilbúin til sölu. Þó er hún seld og fylgir nú Dolphin-forritum fyrir blinda og sjónskerta. Forstöðumaður Tölvumiðstöðvar fatlaðra hefur sagt mér að sumir telji Röggu skýrmæltari en Snorra. Það kann að vera rétt. En afurðin er ekki fullbúin. Hún er eins og súpa sem gleymst hefur að krydda.

Hvað finnst Ragnheiði Clausen sjálfri um þessa meðferð á röddinni í sér?

Einstök lipurð og góð þjónusta

Um daginn gafst hraðamælirinn á Orminum bláa upp. Hann var þriðji mælirinn á 6 árum sem lifði tilveruna ekki af. Þeim fyrsta var stolið á Hofsósi, annar var gallaður og sá þriðji entist í 5 ár.

Við fórum í Örnin og keyptum þráðlausan Trek mæli. Ekki reyndist unnt að nota hann þar sem stýrið á Orminum bláa hefur verið hækkað svo að Elín stýrimaður geti setið upprétt. Var því fenginn annar mælir með þráðartengingu.

Ung stúlka afgreiddi okkur. Stillti hún mælnn eins og þurfti og hún ásamt ungum verkstæðispilti festu síðan allt heila hervirkið á og sleppti pilturinn okkur ekki fyrr en allt var eins og vera bar.

Sjálfsagt hafa þessi viðskipti tæplega borgað sig fyrir Örninn. En þau gera það að verkum að viðskiptavinir koma aftur og aftut og kaupa það sem þá vantar.

Það er margt gott fólk til í veröldinni sem veitir þeim lið sem eru ekki of laghentir. Dæmi um það eru þessi tvö ungmenni sem við áttum viðskipti við í morgun og Björn Ingólfsson í Hjólinu í Kópavogi, en hann hefur ævinlega veitt okkur afbragðs þjónustu.

Google-krómið

Ég er fremur forvitinn og sumir hafa haldið því fram að ég sé haldinn tækniæði. Það er þó skárra en hundaæði.

Áðan halaði ég niður Google/chrome. Ég var fremur bjartsýnn og fullur tilhlökkunar. En viti menn. Skjálesarinn minn sýndi aðeins hnappa á skjánum sem hann las ekki. Algengar lyklaborðsskipanir virkuðu ekki einu sinni. Kannski vantar mig Java eða eitthvað annað á þessa vél.

Ég fæ ekki með nokkru móti skilið hvers vegna Google, Open Office og fleiri framleiðendur nota ekki þá windows-staðla sem menn hafa orðið sammála um að nota á undanförnum árum. Í staðinn verða framleiðendur skjálesara að eltast við alls konar sérvitringshátt framleiðendanna.

Annars gerðist það í morgun að talgervillinn í fartölvunni, sem ég nota einna mest hérna heima, drap á sér. Ég hef ekki blindraletussskjá tengdan við hana og þetta leiddi til þess að nokkur verk frestuðust. Nú bíð ég þess að einhver komi og lagfæri þetta fyrir mig undir minni stjórn.

Flutningur þekkingar úr landi

Um daginn komu til okkar bandarísk hjón sem við kynntumst í fyrra. Maðurinn hefur stundað margvíslegar rannsóknir í samstarfi við Íslendinga. Eitt af því sem hann hefur einkanlega skoðað að undanförnu er flutningur þekkingar úr landi. Miðað við stöðu íslensks samfélags og efnahagslífs undrast hann mjög hversu mikil þekking hefur flust héðan án þess að nokkuð komi í staðinn og kemur þetta vel heim og saman við það sem Jónas Haralz sagði í Spegli Ríkisútvarpsins í fyrradag.

Flutningur þekkingar á milli landa hefur verið alsiða undanfarin ár og hafa ýmis fyrirtæki gripið til þess ráðs að flytja heilu deildirnar frá einu svæði til annars til þess að draga úr kostnaði og auka framleiðni. Þetta hefur þó ekki alltaf dugað, Fyrir um áratug varð svissneska ríkisflugfélagið gjaldþrota þótt bókhaldsdeildin hefði verið flutt til Indlands þar sem bókhaldskunnátta var næg og kaupið afar lágt.

Í þætti sem var útvarpað í BBC í gær var þetta vandamál gert að umræðuefni. Í ljós hefur komið að flutningur starfa og þekkingar frá Bandaríkjunum hefur hefnt sín grimmilega. Málýskumunur, tímamismunur og menningarmunur ásamt fjarlægð frá aðalstöðvum fyrirtækja hefur leitt til versnandi þjónustu ýmissa stórfyrirtækja við viðskiptavini sína. Þrátt fyrir mikla þjálfun er fólk á þjónustuborði bandarískra eða japanskra fyrirtækja, sem vinnur í indverskum borgum, iðulega ófært um að vísa fyrirspurnum áfram til réttrar deildar og það getur tekið óratíma að ráða fram úr einföldustu spurningum og vandamálum. Þá þykir enska Indverja mörgum torskilin.

Í þessum þætti var einnig gerð að umræðuefni sú tilhneiging stórfyrirtækja að skapa starfsfólki sveigjanlegan vinnutíma og gera því kleift að vinna heima. Í ljós hefur komið að þeir sem vinna iðulega heima skila minni afköstum en þeir sem halda sig á vinnustað. Ýmislegt er talið valda þessu. Bent hefur verið á að margt trufli fólk á heimilum og nauðsynlegt sé að sá, sem starfar heima við, eigi sér ákveðið athvarf á heimilinu þar sem hann geti stundað störf sín án mikils áreitis frá heimilinu. Þá þykir ýmsum, sem unnið hafa heima við þeir einangrast.

Bandaríkjamaðurinn, sem ég minntist á áðan, segist hafa lagt fyrir íslenska stjórnendur fyrirtækja þá spurningu hvort þekking væri flutt úr landi til þess að hagræða í rekstri og spara. Svöruðu flestir þeirri spurningu neitandi.

Nú gæti svo farið að menn þyrftu að endurskoða þá hagfræði sem felst í því að flytja störf um of á milli landa. Í Indlandi hafa laun hækkað svo mjög að nú telst ekki eins hagkvæmt að trúa Indverjum fyrir ýmsum tölvulausnum og áður. Hagræðingin kann því að felast í því að ýta undir þekkingarmyndun nær aðalstöðvum fyrirtækjanna.

Eru karlmenn í samninganefnd ríkisins?

Það hefur verið rifjað upp að ríkisstjórnin stefni að því að rétta hlut kvenna, m.a. í nefndum ríkisins. Eru konur í saminganefndinni sem hittir ljósmæður? Fróðlegt væri að fá eitthvað um það að heyra.

Ljósmæður og dýralæknar

Leiðarahöfundur Morgunblaðsins undraðist hvað fjármálaráðherra var loðinn í svörum í gær þegar hann var spurður álits um ljósmæðradeiluna.

Ljósmæður og dýralæknar hafa álíka langt nám að baki. Laun dýralæknanna eru mun hærri en ljósmæðranna.

Fjármálaráðherrann er dýralæknir. Er hann e.t.v. stéttvís?

Hvort ætli sé mikilvægara að veita konu eða kú fæðingarhjálp?

Hvort ætli fleiri konur eða karlar séu dýralæknar? Liggur þar hundurinn grafinn?

Hreinskilni Jónasar H. Haralz

Í spegli Ríkisútvarpsins í gær var viðtal við Jónas H. Haralz, fyrrum bankastjóra og efnahagsráðgjafa, um fjárfestingar í orkuverum og hagkerfið í landinu.

Ég man fyrst eftir umræðum um Jónas Haralz á 7. áratugnum þegar faðir minn velti vöngum yfir álitsgerðum Alþjóðabankans um efnahagsástandið á Íslandi. Velti hann því fyrir sér hvort Jónas hefði samið skýrslurnar.

Jónas er fæddur árið 1919, frábærlega glöggur maður og svo fróður um ýmsa hluti íslensks efnahagslífs að prófessorar í hagfræði vísa iðulega til hans um ýmis álitamál. Fjallaði hann í gær um ástæður þess að Íslendingar nýttu sér ekki aukið frjálsræði í alþjóðlegum fjármálum til að styrkja innviði samfélagsins og var greining hans á því athyglisverð. Má velta vöngum yfir því hvort í ljósi orða Jónasar hefði mátt komast hjá því sem riðið hefr yfir íslenska efnahagskerfið að undanförnu. Ráðlegg ég áhugasömu fólki að fara á netið og hlusta á spegilinn: http://ruv.is

Í viðtali spegilsins í gær vék Jónas Haralz m.a. að því geðvonskuverki Davíðs Oddssonar að leggja niður Þjóðhagsstofnun um síðustu aldamót. Mátti skilja á Jónasi að skynsamlegra hefði verið að endurnýja starfslið stofnunarinnar í stað þess að leggja hana niður. Nú væri engin stofnun á Íslandi sem hefði heildaryfirsýn yfir efnahagsmálin og væri til þess bær að vera ríkisstjórn til ráðuneytis.

Þótt menn hafi á stundum verið misjafnlega hrifnir af álitsgerðum Þjóðhagsstofnunar voru menn enn minna hrifnir af þessari geðþóttaákvörðun Davíðs að leggja stofnunina niður. Davíð var svo einvaldur í ríkisstjórnum sínum að hann réð því sem hann vildi. Hvorki framsóknarmenn né þingmenn og ráðherrar Sjálfstæðisflokksins fengu neinu ráðið.

Nú þegar einveldi Davíðs er að mestu fyrir bý ættu menn að huga að endurnýjun stofnana sem hafa heildaryfirlit yfir þjóðarbúskapinn. Þetta á einnig við um fleiri svið íslensks mannlífs. Þess vegna hljóta menn að hugsa sig tvisvar um áður en verkefnum verður velt yfir á sveitarfélögin.

Nóg er nú stjórnleysið samt.

Vaxandi atvinnuleysi

Nú virðist vera að koma á daginn, sem margur hugði, að atvinnuleysi fari vaxandi.

Ég ræddi um daginn við byggingaverktaka sem stjórnar grónu fyrirtæki í Reykjavík. Bar ég undir hann þá skoðun Jafets Ólafssonar, sem birtist í viðtali Morgunblaðsins um daginn, að flest stóru byggingafyrirtækin hefðu nú borð fyrir báru þar sem hagnaður af byggingastarfsemi hefði verið mikill á undanförnum árum. Tók hann undir þessa skoðun en sagði að nýrri og minni fyrirtæki ættu nú erfitt uppdráttar.

Þegar harðnar á dalnum missa þeir, sem hafa takmarkaða menntun eða atvinnugetu, einna fyrstir vinuna. Til eru einnig stéttir sem verða óþyrmilega fyrir barðinu á samdrættinum e fjölmargir geta þó haslað sér völl á öðrum vettvangi.

Ég hef verið meira og minna atvinnulaus frá því í janúar 2006 að undanteknum þeim tveimur sumrum semég hef unnið hjá Morgunblaðinu og pistlum sem ég hef haft fyrir ríkisútvarpið. Nokkur smáverkefni hafa fallið til og samtals hef ég á þessum tíma haft atvinnu í 8 mánuði.

Þótt vissulega sé útlitið dökkt er það versta sem fyrir nokkurn mann getur komið að láta hugfallast og það hef ég ekki hugsað mér að gera. Hið sama mætti segja um stjórnarandstöðuna á Alþingi í gær. Hún hefur látiðhugfallast vegna ríkjandi aðstæðna og lætur nú stjórnast af sýndarhagsmunum. Henni hefði verið nær að fjalla á málefnalegan hátt um ræðu forsætisráðherra í stað þess að vera með upphrópanir og skammir. Hvenær skyldu stjórnmálamenn koma sér upp úr þessum nöturlega farvegi? Sá reiði tapar jafnan.

Við þessir vitru!

Skyggnusýning stjórnvalda

fimmtudaginn 4. september verður haldinn fundur í aðalstjórn Öryrkjabandalags Íslands. Aðalefni fundarins er glærusýning félagsmálaráðuneytisins um hið svokallaða Akureyrarlíkan að málefnum fatlaðra.

Áður hefur á þessum síðum verið fjallað um efasemdir um ágæti þess að flytja málefni fatlaðra til sveitarfélaganna. Það eru viss atriði sem sveitarfélögin geta tekist á við og eiga heima í allri, almennri þjónustu. Önnur eru hins vegar þess eðlis að sveitarfélögin fá illa við þau ráðið.

Það er enn of mörgum spurningum ósvarað til þess að Öryrkjabandalag Íslands geti bitið á agnið og samþykkt þessa yfirfærslu og málaflokkinn er ekki hægt að flytja til sveitarfélaganna án samþykkis Öryrkjabandalagsins. Verði það gert brýtur félagsmálaráðherra gegn öllum þeim gildum sem hún hefur talað fyrir.

Það vekur sérstaka athygli mína að málið eigi að taka fyrir með þessum hætti á fundi aðalstjórnar bandalagsins. Hvers vegna er ekki efnt til sérstaks fundar um yfirfærsluna, kosti hennar og galla? Hvers vegna er ekki stillt upp andstæðum sjónarmiðum svo að menn geti vegið og metið kostina?

Hér verður spurt nokkurra spurninga sem svör verða að fást við áður en Öryrkjabandalagið getur tekið ákvörðun um að ganga til samninga:

P> 1. Hvaða úrbætur hafa verið gerðar á lögum til þess að tryggja jafnrétti fatlaðra á við aðra þegna þjóðfélagsins hér á landi?

2.Hvað um jafnrétti fatlaðra til atvinnu? Hvaða leiðir hafa þeir til að sækja rétt sinn?

3. Hefur nokkur fatlaður einstaklingur fengið atvinnu eftir að brotið hefur verið gegn honum vegna fötlunar hans?

4. Hvaða úrræði eru fyrir hendi vilji fatlaður einstaklingur rétta hlut sinn í atvinnu- og menntamálum?

5.Hver er grundvallarmunurinn á rétti fatlaðra og kvenna á atvinnumarkaði?

6. Hefur jafnrétti fatlaðra til náms verið tryggt í raun?

7. Hvernig fór fyrir kennslu blindra á Íslandi sem Reykjavíkurborg hafði tekið að sér að sinna að nokkru leyti eftir að grunnskólinn var fluttur til sveitarfélaganna?

8. Hvaða skólar (grunnskólar) skara fram úr í málefnum fatlaðra?

9. Hvers vegna þarf að stofna þekkingarmiðstöð um málefni blindra og sjónskertra og starfrækja Heyrnar- og talmeinastöð ríkisins?

10. Hefur verið leitað álits samtaka fatlaðra á Norðurlöndum um þær hugmyndir sem félagsmálaráðherra og ráðuneytisstjórinn ætla að þvinga í gegn?

11. Hvernig verður með úthlutun hjálpartækja og hver á að eiga þau?

12.Hvað verður um hjálpartækin flytji nemendur milli sveitarfélaga?

13. Hvað eiga þjónustusvæðin að vera stór?

14. Hver telur ráðherra að grunnstærð sveitarfélaga þurfi að vera til þess að þau ráði við málaflokkinn?

15. Hvernig verður fjármagn tryggt handa sveitarfélögunum?

16. Hvað líður jafnréttisáætlun stjórnvalda sem átti að vera kominn til framkvæmda?

Þetta eru aðeins nokkrar spurningar sem koma upp í hugann. Forysta Öryrkjabandalags Íslands hlýtur að spyrja enn fleiri spurninga.

Bæjarstjórinn hefur 1,7 milljónir á mánuði

Íbúi á Seltjarnarnesi hefur sent bæjarstjóra Seltirninga, bæjarfulltrúum og flestum ef ekki öllum fulltrúum í nefndum bæjarins bréf þar sem hann bendir á þá staðreynd að ekki takist að ráða fólk til starfa í skólaskjóli bæjarins. Segir íbúinn að fólk hrökkvi frá þegar launin eru nefnd, þau séu svo lág. Fyrir vikið fái 20 börn ekki inni í skólaskjólinu.

Í bréfinu segir íb´´úinn að hann telji nær að hlynna að börnum bæjarbúa en að greiða bæjarstjóra 1,7 milljónir kr á mánuði í laun. Segist hann ekki taka þá skýringu bæjarstjórans gilda að hann hafi stutt á rangan hnapp á tölvunni þegar hann taldi fram.

Heimildir úr bæjarstjórnarflokki Sjálfstæðisfokksins herma jafnframt að bæjarstjórinn sé með 55 óunna yfirvinnutíma á mánuði. Ekki er vitað hvort það er hluti ofurlaunanna, en samkvæmt bréfi Seltirningsins er Bæjarstjórinn á Seltjarnarnesi með hærri laun em borgarstjórinn í Reykjavík og forsætisráðherra.