Skemmtilegir tónleikar á þjóðlagahátíð á Siglufirði

Að undanförnu hef ég heyrt í auglýsingum ríkisútvarpsins að útvarpað sé beint á Netinu frá þjóðlagahátíðinni á Siglufirði. Þar sem ég komst ekki norður ákvað ég að nýta mér þessa þjónustu.

Í kvöld, þegar heim kom eftir rúmlega 30 km hjólreiðar, kveikti ég á farvélinni, stillti á www.siglo.is/festival og fann beina útsendingu frá tónleikum Ragnheiðar Gröndal og félaga. Voru þeir hinir skemmtlegustu. Ekki get ég sagt að ég hafi verið hrifinn af öllu sem ég heyrði. Þótt sumt hafi ekki hrifið mig var flutningurinn samt afbragðsgóður, rödd Ragnheiðar ómþýð og útsetningarnar´góðar. Það er þó vandfarið með rafmagnsgítara og þjóðlög og stundum ískraði óþæglega í tækjunum. En ískrið er víst hluti hljóðheimsins. Hrifningin mótast helst af smekk og fordómum.

Ég undraðist mjög gæði útsendingarinnar á netinu og óskaði þess að tóngæði ríkisútvarpsins væru svona góð. Hljóðblöndunin var hrint með ágætum. Ég hætti að verða hissa þegar ég heyrði í lokin að Sveinn Kjartansson hefði stjórnað útsendingunni.

Ánægjulegt kvöld

Heiðurshjónin Indriði bóndi á Skjaldfönn og Kristbjörg Lóa Árnadóttir komu í mat til okkar. Á borðum var grillað heilagfiski á spjótum, lystilega framborið með gráðostasósu, grænpiparsósu, ofnbökuðu grænmeti og nýju grænmeti. Matreiðslumeistari: Frú Elín Árnadóttir. Í eftirrétt voru borin fram nýkeypt bláber og jarðarber með eins miklum rjóma og hver gat torgað.

Á eftir var slegið í spil. Þreytt voru spilin skítakarl, spil sem Hringur kenndi okkur, gúrka og bóndi og veitti ýmsum betur.

Við indriði fengum nokkra útrás við að tala um Framsóknarflokkinn, en hann var í Möðruvallahreyfingunni og gekk úr flokknum með Ólafi Ragnari Grímssyni og fylgismönnum hans.

Að öllu leyti vel heppnað kvöld.

Ég sagði INdriðaað ég hefði hitt um daginn Sigurð Guðmundsson í Hjálmum og virtist mér hann hinn vænsti maður. Hefði ég ákveðið að kynna mér betur tónlist þeirra félaga. Vorum við sammála um að þeir væru hinir ágætustu listamenn af guðs náð.