Arnþór Helgason

Sex þúsund hraðahindranir

Í morgun var haft eftir fulltrúa Vegagerðarinnar að sex þúsund hraðahindranir væru í Reykjavík.

Leigubílstjórar finna fyrir hindrunum ásamt öðrum ökumönnum og forráðamenn Strætó hafa haldið því fram að hindranirnar eyðileggi hreinlega vagnana. Sumar hindranirnar eru þannig að hjólreiðafólk meiðir sig í höndum þegar hjólað er yfir þær.

Í morgun var þeirri spurningu varpað fram hvers vegna GPS-tæknin væri ekki nýtt til þess að stjórna hámarkshraða bifreiða. Öryrkjabandalag Íslands lagði til árið 1987 í bréfi til íslenskra tryggingafélaga að þróaður yrði búnaður til þess að fjarstýra hámarkshraða bifreiða. Taldi bandalagið að það væri áhrifamikil vörn gegn alvarlegum bifreiðaslysum. Tryggingafélögin hikuðu við að taka afstöðu.

Ég átti um nokkurt skeið sæti í umferðarráði og þar bar ég upp tillögu um hraðastýringu bifreiða. Óli H. Þórðarson, framkvæmdastjóri ráðsins, studdi tillöguna en bifreiðasérfræðingar töldu henni allt til foráttu. Sögðu þeir slíkar fjarstýringar fara illa með vélarnar og færðu fyrir því mörg rök. Þeir gleymdu því flestir að í nýjum bifreiðum er tölvustýrður búnaður sem hægt er að nýta til þess að takmarka hraða þeirra.

Hraðahindranirnar og sú samgöngustefna sem Reykjavíkurborg virðist aðhyllast, auka bæði mengun og bensíneyhðslu í borginni. Strætisvagnakerfið er handónýtt eins og margoft hefur verið bent á og stöðugt færri nýta sér það.

Fyrr eða síðar verður að ráðast að rótum þess vanda sem samgöngur í Reykjavík og á höfuðborgarsvæðinu öllu eru. Í raun ætti að setja svæðið undir eina skipulagsheild þannig að úrbætur í skipulags- og samgöngumálum yrðu sameiginleg ákvörðun allra íbúa svæðisins.

Hljóðmynd um Karítas Jónsdóttur

Í morgun útvarpaði ég hljóðmyndinni "Síðustu augnablik Karítasar Jónsdóttur".

Öldugjálfrið var hljóðritað vestur í Skálavík 2. júlí 2009. Notaður var Nagra Ares BB+ stafrænn hljóðriti og tveir Sennheiser ME62 hljóðnemar sem eru mjög víðir. Þeir vísuðu í u.þ.b. 100 gráður og um 1,3 m voru á milli þeirra.

Hljóðmyndin sjálf var unnin í Soundforge 9 og Goldwave 5,54. Það kostaði talsvert föndur að hægja á hljóðinu. Æskilegt væri að hljóðritunarforritum fylgdi eins konar hjól sem hægt væri að nota til að renna hljóðinu hreinlega niður þar til þögnin tekur við.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu: