Slæmt aðgengi að sumum undirsíðum ríkisskattstjóra

Nokkuð hefur verið unnið að því að bæta aðgengi að heimasíðum ríkisskattstjóra, www.rsk.is. Þar má geta að erfitt er að fylla út eyðublöð og í vefskilum vantar talsvert á að þeir, sem nýta sér vefskil, geti innt þau af hendi. Þess vegna var meðfylgjandi bréf sent í morgun.

Ég undirritaður er að reyna að basla dálítið sem verktaki. Ég hef því virkjað aftur vsk-númer og hugðist standa skil á staðgreiðslu gegnum netið. Talsvert vantar á að þjónustusíðurnar á vefskilum séu að öllu leyti aðgengilegar blindu eða sjónskertu fólki sem reiðir sig á sérstaka skjálesara. Það gengur fremur vel að greiða virðisaukaskattinn enda er það form heldur einfalt. Þegar kemur að útfyllingu vegna staðgreiðslu skatta vandast heldur málið því að erfitt er að finna íhvaða reit upplýsingar eiga að lenda. Ég vænti þess að bót verði ráðin á þessum ágöllum hið fyrsta. Óaðgengilegar heimasíður eru heimatilbúinn vandi sem hindra nokkurn hóp fólks í að njóta almennra mannréttinda og hasla sér völl í nútímasamfélagi sem byggir á upplýsingatækni. Virðingarfyllst, Arnþór Helgason ***************************************************** Arnþór Helgason, Tjarnarbóli 14, 170 Seltjarnarnesi. Símar: 5611703, 8973766 Netfang: [e-mail] Pistlar: http://arnthor.helgason.blog.is

Fokið í flest skjól

Í Reykjavíkurbréfi Morgunblaðsins í gær kemur fram afar merkileg greining á því ástandi sem ríkir hér á landi um þessar mundir. Höfundur bréfsins lítur m.a. til Ítalíu og ræðir breytingar á lögum þar í landi sem ætlað var að draga úr miðstjórn.

Vikið er að ábyrgð Sjálfstæðisflokksins á því ástandi sem skapast hefur hér á landi og þeirri staðreynd að stjórnin hrökklaðist frá. Höfundi bréfsins er greinilega brugðið vegna þess hráskinnaleiks sem stjórnarandstaðan hefur stundað á Alþingi Íslendinga og veltir fyrir sér hvað taki við eftir næstu kosningar.

Í morgun bætir Morgunblaðið um betur í leiðara sínum og Fréttablaðið er sama sinnis. Því er haldið fram að stjórn Seðlabankans sé í raun trausti rúin og spurt er hverra hagsmuna bankastjórarnir gæti. Sú spurning brennur nú á vörum flestra Íslendinga.

Áþján leiguliðanna

Nú fer fiskverð lækkandi. Það gerðist einnig í kreppunni sem skall á Íslendingum árið 1930. Vonandi verður verðfallið ekki slíkt sem þá.

Komið hefur fram að kjör þeirra, sem þurfa að leigja kvóta, séu afarslæm og fari versnandi. Þetta sýnir í hnotskurn það ófremdarástand og óréttlæti sem kvótakerfið hefur haft í för með sér. Það er í raun dapurlegt að fyrri stjórn skyldi ekki manna sig upp í að endurskoða vissa þætti kerfisins þegar á síðastliðnu hausti.

Eins og staðan er nú ber að svipta þau fyrirtæki, einstaklinga og fjölskyldur kvóta sínum ef veiðar eru ekki stundaðar á þeirra vegum. Leigu á hiklaust að banna.

Um leið og þorskkvótinn var aukinn um daginn hefði þurft að setja lög um það hvernig honum hefði verið ráðstafað. Þessi 30.000 tonn af þorski hefðu ekki átt að fara á leigumarkað sem raunveruleg eign einhverra sem þrífast í skjóli þess að arðræna þá sem draga þorskinn að landi.