Athyglisverðar minjar

Í dag bauðst gestum Læknaminjasafnsins á Seltjarnarnesi að skoða Nesstofu undir leiðsögn minjavarðar. Settumst við hjónin á Orminn bláa og héldum á staðinn.

Safnvörðurinn gerði ágæta grein fyrir væntanlegum framkvæmdum við Nesstofu, byggingu nýs hús handa Lækningaminjasafninu og varðveislu Nesstofu sjálfrar. Í máli sínu vék hún að því að nauðsynlegt væri að skilja á milli minjavenrdar og ferðaþjónustu. Nefndur var sem dæmi steinkofi eða bær, sem hlaðinn var í nánd við rústir af meintum bæ Herjólfs Bárðarsonar í Vestmannaeyjum. Engin dæmi hafa fundist um slíka steinkofa hér á landi. Í þetta fóru talsverðir fjármunir en rústirnar sjálfar liggja undir skemmdum því að ekki færst fé til að varðveita þær.

Nesstofa er afar merkilegt hús. Hún var byggð handa landlæknisembættinu árið 1763 og settist Bjarni Pálsson þar að. Hans naut ekki lengi við og tók þá tengdasonur hans, Sveinn Pálsson, við keflinu.

Á þessum tíma voru reist nokkur bindingsverkshús á Íslandi: viðeyjarstofa, fangahúsið sem nú hýsir forsætisráðherra, Nesstofa og Bessastaðastofa. Einnig má nefna Viðeyjar- og Landakirkju. Nesstofa er fyrir ýmissa hluta sakir langbest varðveitt.

Uppbygging safnareits í Nesi á Seltjarnarnesi verður vafalítið til að styrkja útivistarsvæðið sem þar er og ættu svæðið og safnið að geta hlúð hvort að öðru. Á þessu svæði verður hægt að rannsaka og kynna starfshætti og aðstæður fyrri alda og nálgast jafnframt þau verkefni sem nútíminn fæst við.

Miðaldir Íslandssögunnar virtust ekki svo fjarri á sokkabandsárum mínum. Síðan er eins og holskeflur hafi riðið yfir og sópað ýmsu með sér. Þróunin hefur orðið hröð og fortíðin fjarlagæist nú hraðar en áður. Þess vegna er það vel að menn beri metnað til að gera vel við Nesstofu og huga að sögu lækninga hér á landi.

Farsímar geta bætt heilsu fólks

Í þættinum Digital Planet sem er á dagskrá BBC, var greint frá því í gær að japanskur vísindamaður notaði farsímann sinn til þess að fylgjast með mataræðinu. Vísindamaðurinn ber auðvitað á sér farsíma eins og flestir Japanar. Þegar hann fær sér eitthvað að borða tekur hann mynd af því sem er á borðum. Hann sendir síðan myndina til tölvu þar sem hugbúnaður greinir hvað hann hafi borðað og setur upplýsingarnar fram í línuritum sem auðvelt er að lesa úr.

Japanski vísindamaðurinn getur því gert ráðstafanir til þess að breyta mataræði sínu ef í ljós kemur að hann hafi etið of mikið af kjöti, óæskilegum kolvetnum og sykri og aukið grænmetisneyslu sína.

Þetta er einungis eitt af því sem menn hafa látið sér detta í hug til þess að nýta farsímana. Nú er þegar á markaðinum hugbúnaður handa blindu fólki sem les skjöl og annar hugbúnaður gerir fólki kleift að skoða liti á hlutum eða fatnaði, þótt það sé blint. Í Bandaríkjunum er búist við að á næsta ári komi á markaðinn búnaður sem þekki andlit fólks. Þá þarf blint fólk væntanlega ekki lengur að taka þátt í gátuleiknum sem margt sjáandi fólk hefur svo gaman af og kallast "Manstu hvað ég heiti?". Ég svara þessari spurningu yfirleitt þannig: "Kynntu þig" og gildir þá einu hvort ég kannast við málróminn.

Þangað sækir kötturinn sem hann er kvaldastur

Ekki er óeðlilegt að fylgi ríkisstjórnar minnki miðað við þau verkefni sem hún tekst nú á við. Fjöldi fólks verður áróðri stjórnarandstöðunnar að bráð, en sumt sem þar er haldið fram, markast af þekkingarleysi og lýðskrumi.

Lesendum þessarar síðu er eindregið bent á grein Tryggva Gíslasonar, fyrrum skólameistara, um Icesave-málið, en hún birtist í Morgunblaðinu í dag. Þar virðist hann komast að kjarna málsins. Samningurinn er gerður til þess að koma Íslendingum út úr þeim vanda sem þeir eru nú í vegna græðgi og gleypugangs nýríkra manna. Gamli sáttmáli batt hins vegar hendur Íslendinga öldum saman.

Í tölvupósti, sem barst í morgun utan úr heimi, segir að upphlaup stjórnarandstöðunnar sé greinilega til þess ætlað að VG springi og hryðjuverkaflokkarnir komist aftur til valda. Þar á bréfritari væntanlega við Sjálfstæðisflokk og Framsóknarflokk. Hvað sem um þessa flokka má segja verður því ekki neitað að ógæfu Íslendinga má rekja til þeirra stjórnarháttar sem mótuðust í valdatíð þeira.

Bréfritari heldur áfram og segir að halda megi að forystumenn stjórnarandstöðunnar hyggist fá allt fyrir ekkert í stað þess að Íslendingar standi við skuldbindingar sínar. Í lokin spyr hann hvort ekki borgi sig að staðfesta samninginn með þeim fyrirvörum sem þar eru í stað þess að hleypa öllu í uppnám?

Er nema von að svona sé spurt. Hingað til hafa engar ábendingar komið frá stjórnarandstöðunni sem eru þess virði að samningunum sé hleypt í uppnám.

Hvenær skyldu Íslendingar læra af reynslunni?

Ríkisstjórnin með 43% stuðning