Andstaða við eðlilega bifreiðaskatta

Nú stendur yfr undirskriftaherferð gegn vegatollum hér á landi og er rætt um að verið sé að múra höfuðborgarbúa inni.

Umræða um vegatolla og bifreiðagjöld, einkum eldsneytisskatta, hefur verið í skötulíki hér á landi. Hún afhjúpar þá ömurlegu staðreynd að Íslendingar hafa í raun eyðilagt vissa innviði almannaþjónustu með því að haga seglum þannig að erfitt sé að nýta sér almenningssamgöngur. Er það einkar bagalegt á höfuðborgarsvæðinu auk þess sem dreifbýlisbúar finna fyrir því.

Þótt ýmsir, sem vinna í Reykjavík og búa utan við höfuðborgina, hafi áttað sig á því að ódýrara sé að nýta sér almenningssamgöngur, er þeim þannig varið að of fáir sjá sér hag í því að ferðast með strætisvögnunum. Það er raunarlegt að verða vitni að því hversu illa vagnarnir eru nýttir á annatímum.

Vegatollar eru tíðkaðir alls staðar í kringum okkur og ekki nema sjálfsagt að þeir séu nýttir til að fjármagna vegaframkvæmdir. Tvöfaldur suðurlandsvegur kostar mun meira en sú leið sem vegagerðin vildi fara og því ekki nema eðlilegt að menn greiði fyrir þægindin. Í raun þarf að endurskoða alla samgöngustefnu Íslendinga og þar á meðal mikinn hluta þeirra flutninga sem stundaðir eru á vegum landsins.

Hver stendur vörð um upplýsýngaaðgengið?

Það hefur færst í vöxt að fyrirtæki, stofnanir og einstaklingar sendi tölvupóst eða birti efni á heimasíðum sínum þar sem einungis er mynd af texta í stað þess að textinn sé birtur. Síminn hefur verið til sérstakra vandræða, en iðulega berast tölvuskeyti frá starfsmönnum fyrirtækisins sem eru ólæsileg þeim sem geta ekki nýtt sér myndir til lestrar.

Morgunblaðið, sem er enn einhver aðgengilegasti vefmiðill landsins (mbl.is) og þótt víðar væri leitað, hefur einnig fallið í þessa gröf. Á mbl.is birtast nú æ oftar myndir af atvinnuauglýsingum í stað texta.

Hver stendur nú aðgengisvaktina?