"Bjart með köflum"

Það hefur víða verið drepið niður fæti á sviði íslenskrar menningar. Þann 4. maí var það Harpa með öllum sínum unaði og magnþrungnu tilfinningum, daginn eftir matarboð og rökræður ásamt fróðleik gestgjafanna um villur í þýðingum guðspjallanna úr hebresku á grísku, í gærkvöld Iðunnarfundur með tvísöng og í kvöld Bjart með köflum.

Þótt þráður leiksins sé fremur lauslega fléttaður tekst höfundi að krafla sig út úr vandræðum í lokin og telst sleppa vel frá verkinu í heils. Einn áheyrandi orðaði það svo að þetta væri fremur leikrit til að sýna í félagsheimilum en Þjóðleikhúsinu. Honum var vinsamlegast bent á að Mao formaður hefði sagt að menningin ætti að þjóna alþýðunni og í ljósi þess væri réttmætt að Þjóðleikhúsið legði sitt af mörkum.

Við, sem teljumst Íslendingar og hluti alþýðu heimsins, hljótum að hafa gott af því að gleyma stund og stað, njóta gamalla dægurlaga og texta, velta því fyrir okkur hvort við hefðum sett þau í samband við hitt kynið fyrir 40 árum og hver sú eða sá hefði átt hughrifin sem fylgdu hverju lagi.

Bjart með köflum er gamanleikur með alvöruþrungnu ívafi og endirinn er með ólíkindum. Leikararnir stóðu sig með stakri prýði.