Sýndarumsókn Samfylkingarinnar?

Staksteinar Morgunblaðsins í dag fjalla um umsókn síðustu ríkisstjórnar að EES:

“Á blog.is fjallar Ásthildur C. Þórðardóttir um bók Margrétar Tryggvadóttur, fyrrverandi alþingismanns, og umsóknina um aðild að Evrópusambandinu.

Fram kemur að í bókinni segi um umsóknarferlið: „Ég skildi þetta ferli á eftirfarandi hátt og veit um fjöldann allan af fólki sem skildi þetta á sama hátt fyrir kosningar. Við sækjum um aðild að ESB en þetta eru í raun og veru eins konar könnunarviðræður þar sem við fáum að sjá hvað er í boði en við erum samt eiginlega ekki að sækja um aðild að ESB heldur kanna hvort kröfum okkar verði mætt. Ef okkur líkar illa við þann samning sem okkur verður boðinn getum við alltaf afþakkað og haldið áfram þar sem frá var horfið. Við erum sem sagt að fara í könnunarviðræður því að það er ekki víðtækur meirihluti, hvorki á Alþingi né meðal þjóðarinnar um stuðning við að ganga í Evrópusambandið.“

Og áfram: „Það fóru hins vegar að renna á okkur tvær grímur þegar við áttuðum okkur á tengslum Icesave-málsins og ESB-umsóknarinnar og þeim mikla hraða sem átti að vera á umsókninni.“

Margrét lýsir því einnig hvernig snúið var upp á hendur ESB-andstæðinga í stjórnarliðinu og af öllum lýsingunum að dæma er augljóst að sótt var um á fölskum forsendum. Það hefur út af fyrir sig legið fyrir lengi, en þarna er komin viðurkenning enn eins þingmannsins.

Er ekki orðið tímabært að ljúka þessum ljóta leik?”

Athugasemdir

[Sæmundur Bjarnason, 17.1.2015 kl. 23:46]

Nei, það er ástæðulaust að hætta formlega við umsóknina einfaldlega vegna þess að það gæti sparað okkur ýmislegt í framtíðinni.Það var alltaf vitað að Vinstri grænir gengu nauðugir til þessa leiks. Einnig var vitað að um nokkurskonar gerviumsókn var að ræða. A.m.k. á þeim tíma sem hún var gerð. ESB-menn vissu það líka.