Sumardagurinn fyrsti

Gleðilegt sumar.

Við hjónakornin nutum lífsins í gær. Eftir hádegi tókum við Orminn bláa úr hýði sínu og hjóluðum út í Nauthólsvík. Þaðan héldum við í átt að Hótel Loftleiðum, út á miklubraut, yfir ýmsar brýr og yfir í Hljómskólagarðinn. Þræddum við síðan vestanverðan miðbæinn niður á Miðbakka þar sem vistvæn farartæki voru til sýnis.

Þaðan héldum við í Bónus í Örfirisey (vona að það sé rétt hjá mér) og beið ég hjá Orminum meðan Elín framkvæmdi innkaup. Þar hitti ég fullorðinn mann (eldri en mig. Er ég þá ekki enn orðinn fullorðinn?) sem var á rafknúnu tvíhjóli. Dáðumst við hvor af annars fáki og vorum sammála um að við værum mjög vistvænir, eða öllu heldur vistvæn, því að Elín kom og tók þátt í samræðunum. Hún stjórnar umhverfisverndarmálum heimilisins.

Eftir að við höfðum dokað við heima og sinnt þar ýmsu héldum við suður í Hafnarfjörð að hitta fjölskylduna. Sá litli dafnar vel og hefur góða lyst á orkuríkri móðurmjólkinni.

Sumardeginum fyrsta eru tengdar ljúfar minningar úr bernsku minni. Við feðgar fórum gjarnan niður að Skuld í Vestmannaeyjum þar sem Margrét amma mín bjó ásamt Magnúsi Þ. Jakobssyni, en hann var heimilismaður hennar og þeirra hjóna um áratuga skeið. Maggi í Skuld, eins og hann var jafnan kallaður, hafði iðulega ort vísu eða kvæði í tilefni dagsins, en hann var einn hinna góðu alþýðuskálda sem prýddu hvern kaupstað og þorp á síðustu öld. Ég set hér lítið sumarljóð sem hann orti sumarið 1969 og ég hljóðritaði þá í ágústmánuði.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Sumarljóð eftir Magnús Þórberg Jakobsson