Eftirlitsárátta upplýsingasamfélagsins

Í dag birtist í Morgunblaðinu athyglisverð frásögn konu sem hefur orðið fyrir vítaverðu einelti fyrrum sambýlismanns síns. Af greininni má ráða að maður þessi vinni í banka og hafi aðgang að reikningum konunnar.

Í samfélagi þar sem flest er skráð um okkur þarf að gæta mikillar varúðar gagnvart því hverjir hafi yfirsýn yfir málefni og fjárreiður fólks. Eðlilegt væri að starfsmenn stofnana og fyrirtækja gætu ekki hnýstst í einkamál ættingja sinna og með nútíma tölvutækni hlýtur að vera hægt að koma slíku í kring. Þannig ættu starfsmenn Tryggingastofnunar ríkisins ekki að geta skoðað greiðslur til foreldra sina og systkina og makar ættu einnig að vera undanþegnir nema um það lægi fyrir sérstakt samkomulag.

Þegar starfsmaður fjármálastofnunar beitir slíku ofbeldi sem lýst er í greininni hlýtur að þurfa að kvarta undan honum. Jafnframt hljóta stjórnendur fjármálafyrirtækja og annarra stofnana sem sýsla með viðkvæmar upplýsingar um fólk að grípa til ráðstafana til þess að hamla því að slíkt gerist.

Brot mannsins er vítavert. Það er eða ætti að vera refsivert. Það er einnig fyrirlitlegt, smánarlegt og lítilmannlegt.

Konan losnar aldrei undan ofbeldi hans nema hún kvarti og greini frá því hver maðurinn er.

Athugasemdir

[Vilberg Helgason, 30.8.2008 kl. 13:50]

Ég er nú svo grænn að ég hélt að þjónustufulltrúar gætu ekki séð inná reikninginn manns nema hafa 4ra stafa leyninúmerið.

Ef ekki þá skil ég ekki til hvers maður þarf að gefa þetta númer upp í banka eftir að hafa sýnt vegabréf eða ökuskýrteini.

Bankarnir ættu þá kannski að fara að athuga með að læsa starfsmenn sína frá upplýsingum um viðskiptavini án þessa númers enda ekki heilbrigt að hundruðir starfsmanna hafi beinann aðgang að stöðu allra viðskiptavina bankanna.