Til hvers eru sjálvirkir símsvarar?

Ég hef lengi trúað almennum fréttum Morgunblaðsins og jafnvel hrósað blaðinu fyrir ábyrgan fréttaflutning. Í gær átti ég erindi við afgreiðslu Herjólfs. Símanúmerið er 4812800 og þegar ég hafði slegið inn númerið, birtist sjálfirkur símsvari sem sagði: "Í dag siglir Herjólfur til Þorlákshafnar."

Fyrir tveimur mínútum hringdi ég aftur í 4812800 og fékk enn að vita að í dag sigldi Herjólfur til Þorlákshafnar. Hvor segir nú satt, Mogginn eða símsvarinn?

Nýtt sanddæluskip á leiðinni

Ráða verður bót á mannréttindabrotum

Í haust var vakin athygli á því á þessum síðum að lög um stjórnlagaþing brytu gegn réttindum blindra og sjónskertra kjósenda. Vafalaust hefði verið hægt að sníða af ýmsa agnúa hefði verið tekið mark á ábendingum sem látnar voru í té í aðdraganda málsins.

Hvað sem gert verður, þarf að tryggja að menn geti neytt atkvæðisréttar síns í einrúmi og kjörgögn þurfa að vera þannig úr garði gerð að fólk geti greitt atkvæði óháð öðrum en sjálfum sér.

Væri ekki ráð að skipa sérstaka sveit valinkunnra karla og kvenna til þess að fara yfir leiðir sem færar eru vegna kosninganna? Ef til vill væri rétt að vekja athygli á tillögu, sem ritstjóra þessara síðna barst í haust, þar sem lagt var til að slembiúrtak yrði látið ráða hverjir byðu sig fram.

Eitt er víst. Samtök fatlaðra verða að standa vörð um hagsmuni síns fólks í framhaldi þessa máls. Stjórnvöld og embættismenn gera það trauðla.

Kemur ekki til greina að hætta við

Húni fjallar um hvítabirni

Í dag, þriðjudag kl. 12, heldur Húni Heiðar Hallsson erindi um lagalega stöðu hvítabjarna við Ísland. Erindið verður haldið í Háskólanum á Akureyri í M102 Sólborg v/Norðurslóð.

„Í erindi sínu fjallar Húni um þær réttarheimildir sem gilda um hvítabirni á Íslandi og hvernig þær hafa þróast,“ segir í frétt Morgunblaðsins í dag. „Hann fjallar einnig um túlkun réttarheimilda um hvítabirni og þær móttökur sem þeir hafa fengið á Íslandi á síðustu árum.“

Þá útskýrir Húni þær ráðstafanir sem stjórnvöld gripu til sumarið 2008 þegar tveir hvítabirnir gengu á land.

Í þessari frétt er fjallað um Húna Heiðar Hallsson, sem fjallar um hvítabirni. Afkvæmi hvítabjarnar er kallað húni. Það á því vel við að Húni Heiðar fjalli um réttarstöðu bjarndýranna hér á landi.

Á undanförnum árum hefur tilviljun ráðið því að nöfn manna hafa með ýmsum hætti tengst starfi þeirra. Nefnamá Sigurjón Bláfeld, loðdýraráðunaut, Eyjólf Ísfeld Eyjólfsson, fyrrum forstjóra Sölumiðstöðvar hraðfrystihúsanna og Ólaf Dýrmundsson, landbúnaðarráðunaut. Eitt sinn hélt hann fyrirlestur um sauðfjárrækt á Íslandi fyrir dansflokk frá Tíbet og þótti fara vel á því nafnsins vegna.

Í Evrópu eiga ættarnöfn iðulega rætur að rekja til iðngreinar sem ættfaðirinn stundaði. Má sem dæmi nefna orðið smith sem tekur á sig ýmsar myndir eftir því hvaða smíðar forfaðirinn stundaði. Hér á landi kenndu menn sig við ættaróðalið, sveitina eða forföður, þegar ættarnafnatískan náði fótfestu hér á landi. Einnig voru þess dæmi að menn kenndu sig við staði sem þeim þóttu öðrum fegri svo sem Kaldalón ber vitni um.

Listsigur Sinfóníuhljómsveitar Íslands og Ríkisútvarpsins

Í kvöld var svo sannarlega boðið til tónlistarveislu hjá Sinfóníuhljómsveit Íslands í Háskólabíói. Hljómsveitin lék kvikmyndatónlist eftir Erich Korngold, Nino Rota, Bernard Herrmann, Jonny Greenwood og fleiri, m.a. úr Guðföðurnum, Cinema Paradiso, Psycho og Planet of the Apes, ásamt syrpu með vinsælustu James Bond-lögunum.

Hljómsveitarstjóri var Benjamin Shwartz. Hljómsveitarstjóra og hljóðfæraleikurum var innilega fagnað að tónleikum loknum og lék hljómsveitin eitt aukalag.

Útsending Ríkisútvarpsins, sem þeir stjórnuðu, Bjarni Rúnar Bjarnason og Georg Magnússon, var með þeirri prýði að vart getur betra hand- eða á ég að segja hljóðbragð. Hafi leikur hljómsveitarinnar verið óaðfinnanlegur var útsendingin og hljóðdreifing á heims mælikvarða.

Efnisvalið á tónleikunum var afar fjölbreytt og gaf ágæta mynd af því besta sem samið hefur verið fyrir kvikmyndir.

Tónleikarnir hófust á tveimur verkum eftir austurríska tónskáldið Erich Wolfgang Korngold (29. maí 1897 -29 nóvember 1957), en hann helgaði kvikmyndatónlist ævistarf sitt að mestu leyti. Er merkilegt að hugsa til þess að áhrifa hans gætir enn á meðal kvikmyndatónskálda ríflega hálfri öld eftir andlát hans, samanber verk Veigars Margeirssonar.

Ekki verður hér fjallað um einstök verk tónleikanna. Þau voru hvert með sínu sniði og spegluðu vel það sem margir vita að kvikmyndatónlist er ekki óæðra listform eins og sumir hafa haldið fram. Margt af því, sem flutt var í kvöld, verður að teljast á meðal hins besta sem samið hefur verið síðasliðna öld.

Hljómsveitarstjórinn kynnti flest verk tónleikanna sjálfur og komst Arndís Björk Ásgeirsdóttir því sjaldan að. Þess ber að geta að kynningar hennar á sinfóníutónleikum eru einstaklega fágaðar og vel unnar svo að unun er á að hlýða. Undirritaður gat ekki varist hlátri þegar hljómsveitarstjórinn tilkynnti eftir að svítunni um Hróa hött lauk, að Íslendingar hefðu unnið Norðmenn í handbolta.

Tónlistarunnendur eru eindregið hvattir til þess að fara inn á vef Ríkisútvarpsins, www.ruv.is og hlusta á þessa einstæðu tónleika.

Aðstandendum öllum er óskað til hamingju með kvöldið.

Úr því að hljómsveitin nær að hljóma svona vel úr Háskólabíói fyrir tilstilli meistara Ríkisútvarpsins, hvernig skyldi hún þá hljóma úr Hörpu? Væntanlega betur í salnum, en vart verður lengra komist í útvarpi.

Aðgát skal höfð

Birgitta Jónsdóttir svaraði fyrir sig með fáheyrðum hætti á Alþingi og fáheyrðum.

Þegar ýjað er að glæpsamlegu athæfi fólks sem er í viðkvæmri stöðu seytlar orðrómurinn inn um ýmsar gáttir. Þetta máttu fyrrum formaður og Framkvæmdastjóri Öryrkjabandalags Íslands og fjölskylda hans þola fyrir 5 árum. Þessi áburður barst jafnvel inn í atvinnuviðtöl og hefur e.t.v. valdið því að enn hefur þessi einstaklingur ekki fengið fast starf.

Alþingismenn hljóta að gæta tungu sinnar áður en vegið er að mannorði samþingsmanna. Slíkur áburður jaðrar við mannorðsmorð!

Birgitta flutti ljóð

Davíð konungur, hryðjuverkamaður og sálmaskáld

Ég hlusta á rás eitt á morgnana. Um það leyti sem morgunbænin hefst byrjum við hjónin morgunverð.

Um þessar mundir fer prestur nokkur með bænina. Byggir hann textann á sálmum Davíðs konungs og vangaveltum um speki hans.

Þegar Biblían er lesin og sett í samhengi við þá tíma sem lýst er, lýkst ýmislegt upp fyrir mönnum. Þannig er augljóst að Davíð konungur hefði verið flokkaður með hryðjuverkamönnum á vorum dögum. Hann átti það sameiginlegt mð Ísraelsmönnum nútímans að hann var landtökumaður. Hann beitti öllum brögðum til að sölsa undir sig lönd annarra og hlífði þá engum, enda skákaði hann í skjóli meints vilja Guðs.

Í raun var Davíð samviskulaus óþokki sem iðraðist sjaldan. Það er umhugsunarvert að velta því fyrir sér á hvaða grunni kristin trú er talin standa. Í raun væri boðskapur Krists nægur lærdómur sannkristnum sálum þótt ekki sé bætt við frásögnum og vangaveltum um þann óþjóðalýð sem stýrði Ísraelsmönnum, meintri útvalinni þjóð Guðs.

Kemur þá að merg málsins. Voru spádómarnir um fæðingu Messíasar þess eðlis að kristnir menn geti ímyndað sér að Jesús hafi verið Messías? Voru ekki spádómarnir settir fram þegar Ísraelsmenn voru í mikilli neyð og þurftu á hughreystingu að halda? Var þeim ekki lífsnauðsyn að eignast friðarhöfðingja og mann sem allar þjóðir lytu?

Því betur sem ég kynni mér sögu þeirra feðga, Davíðs og Salómons kviknar meiri andúð á þeim og frændgarðinum öllum. Það er víst þekkt í mannkynssögunni að ýmsir hrottar hafi ort fögur kvæði sem hafa haldið nafni þeirra á lofti. Ætli Davíð konungur sé ekki einn þeirra, sjálfselskur og eigingjarn hrotti sem afsakaði gerðir sínar með orði Guðs

Ætli sé þá ekki best að enda þennan pistil á þeirri bæn að guð verði sálu hans náðugur. Einnig bið ég þess að íslenskir prestar vandi betur val sitt á orðum þeim er þeir veita yfir landslýð á morgnana.

Sjálfsmark Agnesar Bragadóttur

Pirringur sjálfstæðismanna í garð borgarstjóra Reykvíkinga er skiljanlegur, enda hefur hann ofboðið fleira fólki með kjánaskap sínum en flestir aðrir í hans stöðu.

Í Sunnudagsmogganum fer Agnes Bragadóttir hamförum vegna ýmissa skerðinga sem Besti flokkurinn eða Langversti flokkurinn, eins og hún vill kalla hann, hefur staðið fyrir ásamt Samfylkingunni. Hún gleymir því þó að þessir tveir flokkar hafa hækkað framfærsluviðmiðið og komið þannig þeim, sem minnst mega sín, til hjálpar.

Ekki minnist ég þess a fjallað hafi verið um þessi mál í Morgunblaðinu með jafnskeleggum hætti og Agnes ræðst á Jón Gnarr og guðföður Besta flokksins, Dag B. Eggertsson, eins og hún kallar þann síðarnefnda. Það væri hins vegar vel þess virði að jafngreindur blaðamaður og Agnes, sem er vel að sér um ýmsa hluti, tæki sig nú til og rannsakaði þau hryðjuverk sem Sjálfstæðisflokkurinn, fyrst með Alþýðuflokkinn hangandi aftan í sér (Jóhanna spyrnti þó á móti) og síðar Framsóknarflokkinn frömdu á íslenska velferðarkerfinu. Hæg væru heimatökin að ræða við guðföður þeirra skemmdarverka.

Skrifum undir!

Íslendingar hafa enn ekki bitið úr nálinni vegna heimskupara iðnaðarráðherra Framsóknarflokksins og íslenskra embættismanna sem héldu að einkavæða þyrfti íslensku orkufyrirtækin. Hvar í flokki sem menn finnast átta þeir sig nú á þeim afglöpum sem framin vru.

Alþingi verður að taka í taumana og vinda ofan af þessari vitleysu. Fórnarkostnaðurinn gæti orðið nokkur en hann skilar sér.

Skrifum undir.

Tæplega 33.000 áskoranir

Andstaða við eðlilega bifreiðaskatta

Nú stendur yfr undirskriftaherferð gegn vegatollum hér á landi og er rætt um að verið sé að múra höfuðborgarbúa inni.

Umræða um vegatolla og bifreiðagjöld, einkum eldsneytisskatta, hefur verið í skötulíki hér á landi. Hún afhjúpar þá ömurlegu staðreynd að Íslendingar hafa í raun eyðilagt vissa innviði almannaþjónustu með því að haga seglum þannig að erfitt sé að nýta sér almenningssamgöngur. Er það einkar bagalegt á höfuðborgarsvæðinu auk þess sem dreifbýlisbúar finna fyrir því.

Þótt ýmsir, sem vinna í Reykjavík og búa utan við höfuðborgina, hafi áttað sig á því að ódýrara sé að nýta sér almenningssamgöngur, er þeim þannig varið að of fáir sjá sér hag í því að ferðast með strætisvögnunum. Það er raunarlegt að verða vitni að því hversu illa vagnarnir eru nýttir á annatímum.

Vegatollar eru tíðkaðir alls staðar í kringum okkur og ekki nema sjálfsagt að þeir séu nýttir til að fjármagna vegaframkvæmdir. Tvöfaldur suðurlandsvegur kostar mun meira en sú leið sem vegagerðin vildi fara og því ekki nema eðlilegt að menn greiði fyrir þægindin. Í raun þarf að endurskoða alla samgöngustefnu Íslendinga og þar á meðal mikinn hluta þeirra flutninga sem stundaðir eru á vegum landsins.

Hver stendur vörð um upplýsýngaaðgengið?

Það hefur færst í vöxt að fyrirtæki, stofnanir og einstaklingar sendi tölvupóst eða birti efni á heimasíðum sínum þar sem einungis er mynd af texta í stað þess að textinn sé birtur. Síminn hefur verið til sérstakra vandræða, en iðulega berast tölvuskeyti frá starfsmönnum fyrirtækisins sem eru ólæsileg þeim sem geta ekki nýtt sér myndir til lestrar.

Morgunblaðið, sem er enn einhver aðgengilegasti vefmiðill landsins (mbl.is) og þótt víðar væri leitað, hefur einnig fallið í þessa gröf. Á mbl.is birtast nú æ oftar myndir af atvinnuauglýsingum í stað texta.

Hver stendur nú aðgengisvaktina?