Aldrað fólk fórni sér

Einatt hefur verið vitnað í aldraðan fjárfesti á þessum síðum, þegar eitthvað hefur verið á döfinni, sem skiptir máli í fjármálaheimi Íslendinga. Hefur honum einatt ratast satt orð á munn, enda maðurinn spámannlega vaxinn og margreyndur í lífsins ólgusjó.

Í dag háðum við kappræður um niðurskurðinn sem framinn er á Landspítalanum. Vorum við sammála um að viturlegt væri að leggja Sogn niður, enda húsnæðið niðurnítt og mun betri aðstaða á Kleppi, þótt hann sé í Reykjavík. Þykir okkur málflutningur þingmanna sunnlendinga með ólíkindum í því máli og minnum á að Sunnlendingar geta engu síður sótt vinnu suður en Reykvíkingar austur.

Ritstjóri síðunnar taldi að nú væri svo komið að ríkið yrði að skera við nögl framlög til svokallaðra einkarekinna háskóla í stað þess að taka sífellt af þeim, sem geta ekki borið hönd fyrir höfuð sér, sjúklingum og öldruðu fólki. Fjárfestirinn fullyrti þá að fara mætti sérkennilega leið til þess að forða líknardeildinni á Landakoti frá því að verða lögð niður. Setti hann upp eftirfarandi dæmi:

,,Maður nokkur, sem er rúmlega áttræður, er farinn að heilsu og þykir erfitt að þreyja þorrann. Nafn hans verður ekki nefnt hér, en hann er upphafsmaður tillögunnar. Lyfin, sem hann notar til þess að halda í sér líftórunni, kosta hið opinbera 6 milljónir á ári. Ef leitað yrði til 8-9 slíkra einstaklinga og þeim gefinn kostur á að fórna sér fyrir málstaðinn, er hann þess fullviss, að flestir brygðust vel við."

Að lokum kvaðst hinn aldraði fjárfestir veita samþykki sitt fyrir því að tillaga sjúklingsins yrði birt á þessum síðum.

forstjóri Bankasýslu ríikisins las ekki heima

Allir hafa sína kosti og þá hefur núverandi forstjóri Bankasýslu ríkisins.

Sumir hafa talið honum til gildis að hafa verið aðstoðarmaður fyrrum ráðherra iðnaðar- og orkumála. Þegar betur er að gáð er ekki víst að sú skoðun standist. Á meðaan hann var aðstoðarmaður, voru orkufyrirtækin einkavædd vegna þess, eftir því sem haldið var fram, að ákveði samningsns um EES gerðu ráð fyrir því. Síðar kom í ljós við nánari athugun að frá þeim ákvæðum voru gild undankomuákvæði sem hvorki þáverandi ráðherra né aðstoðarmaður virtust hafa hugmynd um, og af því súpa landsmenn nú seyðið.

Skyldi brennt barn forðast eldinn?

Jákvæð viðhorf hjá ríkisskattstjóra

Fyrir þremur árum var á þessum síðum greint frá samskiptum mínum við embætti ríkisskattstjóra, en þeim lauk með talssverðum endurbótum á vefnum. Átti ég einkar ánægjulegt samstarf við einn af starfsmönnum embættisins, Einar Val Kristinsson auk ríkisskattstjóra sjálfs, Eggerts Skúla Þórðarsonar.

Eftir að rafræn skilríki komu til sögunnar og voru virkjuð á vef ríkisskattstjóra, varð öll vinnsla auðveldari. Í gær kom í ljós, sem ég hafði reyndar vitað, að svokallaðan alt-texta vantaði við hnapp, sem styðja þarf á til þess að virkja rafræn skilríki. Skjálesarinn las einhverja stafarunu sem í raun sagði fátt um hvað hnappurinn snerist. Því rifjaði ég upp bréfaskipti okkar Einars Vals og sendi honum línu. Viti menn. Svar barst um hæl þar sem mér var þökkuð ábendingin og sagt að textinn væri kominn.

Í dag leit ég inn á heimasíðuna, enda stendur nú til að gera skil á opinberum gujöldum. Hnappurinn var á sínum stað með textanum "Innskráning með rafrænum skilríkjum". Þetta er til hreinnar fyrirmyndar og lýsir vel góðri þjónustulund.

Svona eiga sýslumenn að vera, eins og Skugga-Sveinn mælti hér um árið. og "þjóna alþýðunni" eins og Mao formaður vildi

Gott aðgengi að vefnum sparar bæði fé og fyrirhöfn. Fróðlegt væri að vita hvort einhverjir, sem eru blindir eða svo skjónskertir að þeir þurfa á stækkuðu letri eða blindraletri að halda, nýti sér þær leiðir sem opinberir þjónustuvefir hafa opnað með rafrænum skilríkjum og aðgengilegum vefsíðum.

Fjárlög virðast öðrum lögum æðri

Enn á að grípa til sömu úrræðanna; skerða mest hjá þeim sem minnst hafa handa á milli og höggva þannig enn og aftur í sama knérunn.

Frá því að ég fór að taka þátt í hagsmunabaráttu fatlaðra innan Öryrkjabandalags Íslands fyrir bráðum 30 árum hefur ætíð hið sama snúið upp á teningnum. Þegar talið er að syrti í álinn er dregið af öldruðu fólki og öryrkjum. Þótt samtök fatlaðra geri samninga við ríkisstjórnina eru þeir ævinlega sviknir þegar á hólminn er komið. Þar virðist engin undantekning á. Sjálfstæðisflokkur, alþýðubandalag, Alþýðuflokkur, Framsóknarflokkur, Samfylkingin og jafnvel Vinstri grænir, allir eru þessir flokkar undir sömu sök seldir.

Þótt þí megi halda fram að kjör öryrkja séu sennilega skárri nú en þau urðu verst á valdatíma þeirra Davíðs, Jóns Baldvins og Halldórs, nær þó engri átt að ætla að reiða enn og aftur til höggs gegn öldruðu fólki og öryrkjum. Ef skattleggja á bankana, er ekki nema réttmætt að allur sá skattur, sem af því hlýst, renni óskiptur til velferðarmála.

Er ekki kominn tími til að samtök fatlaðra leggi fram tillögur að fjárlögum ríkisins, þar sem tekið verði mið af raunverulegum þörfum? Hið sama gætu samtök aldraðra gert.

Breytingar á Viðskiptablaðinu

Nokkrar sviptingar virðast hafa orðið á Viðskiptablaðinu að undanförnu. Söludeild blaðsins hefur verið lögð niður og verkefnin færð til annars fyrirtækis úti í bæ. Í fyrrahaust var söluþóknun sölumanna lækkuð um þriðjung þrátt fyrir góðan árangur deildarinnar.

Þá berast einnig þau tíðindi að Þórður Snær Júlíusson og Magnús Halldórsson, sem komu til viðskiptablaðsins um svipað leyti og Björgvin Guðmundsson, sem síðar varð ritstjóri, hafi nú báðir ráðið sig til 365 miðla. Þar með hverfa þeir blaðamenn af vettvangi sem voru helsta fjöðurin sem sölumenn blaðsins skreyttu sig með og drógu að kaupendur.