Ríkisstjórnin hindrar upplýsta umræðu

Enn versnar hlutur ríkisstjórnarinnar. Heiðar Örn Sigurfinnsson, fréttamaður Ríkisútvarpsins, minnti á það í hádegisfréttum að ríkisstjórnin hefði ekki séð ástæðu til að greina þjóðinni frá því að Íslendingar hefðu fallist á gerðardóm í Icesave-málinu og sagt sig síðan frá dómnum. Var flutt hljóðrit þar sem Geir Haarde lýsti því að fá þyrfti óhlutdrægan aðila til að dæma í málinu eða skjóta því í gerð. Hljóðritið var frá 7. nóvember.

Geir talaði þar eins og gerðardómurinn hefði aldrei komið til umræðu. Þar með sagði hann í raun ósatt.

Árni Mathiesen talaði við fréttamann útvarpsins í lélegum síma í stað þess að gefa sér tíma til að skýra málið öðruvísi en á hlaupum.

Það hefur vakið athygli að fjármálaráðherra er aldrei hleypt á blaðamannafundi ríkisstjórnarinnar og er eins og að hann sé einhvers konar peð í fjármálum ríkisins. Það hefur líka vakið athygli að það er sem ríkisstjórnin vilji koma í veg fyrir upplýsta umræðu í landinu með því að miðla sem minnstum upplýsingum til almennings.

Flestir sem fjalla um kreppuna þreifa sig áfram eins og sjáandi maður í niðamyrkri. Á meðan sitja ráðherrar og brosa af meðaumkun með lýðnum sem veit ekki neitt. Þeir sitja á upplýsingum eins og ormar á gulli.

Hver verður til að rjúfa þögn ráðherranna?

Níðsterkar basalttrefjar

Ýmislegt bendir til að hægt sé að nota trefjar úr basalti í stað steypustyrktarjárns. Þorsteinn Broddason, forstöðumaður Hátæknisetursins á Sauðárkróki, greindi Pétri Halldórssyni frá þessari tækni.

Í máli Þorsteins kom fram að raforka væri ákjósanlegur kostur til slíkrar framleiðslu. Er ekki kominn hér grunnur að nýrri stóriðju? Fleira verður í askana látið en ál.

Hið rétta andlit Evrópusambandsins

Þegar Finnar háðu rökræður við embættismenn Evrópusambandsins um inngöngu kvörtuðu þeir einatt yfir óbilgirni þeirra og skilningsleysi á finnskum hagsmunum. Fulltrúi Grikkja, sem sagður er hafa stjórnað viðræðum sambandsins við Finna, var yfirleitt drukkinn og angaði af Viskíi. Naut hann þess að lítillækka finnsku fulltrúana.

´Gerðardómur Evrópusambandsins er aðeins eitt dæmi um það með hverjum hætti framkvæmdavaldið í Brussel hyggst knésetja Íslendinga.

Rauða málningin og flugeldatertan

Reiðin í samfélaginu brýst út með ýmsum hætti. Hjá sumum fær hún útrás með skemmdafýsn og prakkaraskap. Aðrirláta sér nægja rökræður og stefna þannig í átt að breytingum.

Þýðingarlaust er að reyna að beita ofbeldi til að koma skoðunum sínum á framfæri. Það ber vott um heigulshátt, rökþrot og heimsku.

Kæra Jóns Ásgeirs

Stjórnmálamenn eru í erfiðri aðstöðu þessa dagana. Sumir þeirra eins og Ágúst Ólafur Ágústsson, hafa yfir sér heiðarlegt yfirbragð enda er Ágúst Ólafur tæplega orðinn nógu aldinn að árum til þess að verða gjörspilltur.

Þegar maður leiðir hugann að þeirri stöðu sem íslenskir fjölmiðlar eru komnir í verður því ekki neitað að eðlilegt er að stjórnvöld vilji fá að vita hvernig kaupin gerast á eyrinni og því er ekki óeðlilegt að menn vilji fá það staðfest hvernig að kaupum Jóns Ásgeirs á fjölmiðlahluta 365 og þar með drjúgum hlut í Árvakri verður staðið. Þá er einkennilegt hvað Samkeppniseftirlitið er lengi að afgreiða þetta mál.

Þótt Landsbankinn og Jón Ásgeir geti hugsanlega lengt líf Árvakurs verður samt að telja óeðlilegt að bankinn auki skuldastöðu eins manns með þessum gjörningi. Eða er ef til vill ætlunin að bankinn nái undirtökunum með þessum hætti?

Í þjóðfélaginu er staðan sú að leynimakk og pukur á ekki lengur heima. Því er eðlilegt að viðskiptanefnd Alþingis krefjist svara. Hótanir Jóns Ásgeirs og lögmanns hans eru vindhögg.

Pirringiblandin örvænting

Fréttin af hádegisverði danska sendiherrans á Íslandi ber vott um þá örvæntingu sem gripið hefur um sig á meðal íslenskra stjórnvalda. Í gær fór eins og eldur í sinu um samfélagið sú frétt að Íslendingar myndu láta undan Bretum og Hollendingum og láta eitt yvir alla ganga - greiða einungis sparifjáreigendum hér á landi sem annars staðar 3 millj. kr samkvæmt þeim reglum sem gilda um Tryggingasjóð sparifjáreigenda. Íslendingar gætu jafnvel ekki staðið undir slíkum skuldbindingum og það vita Bretar og Hollendingar mætavel.

Telja verður afar ólíklegt að slíkt verði ofan á enda hefði það geigvænleg áhrif í samfélaginu. Hitt virðist deginum ljósara að Bretar og Hollendingar hafi fullan hug á að knýja Íslendinga til uppgjafar og hremma í leiðinni auðlindir landsins.

Þrátt fyrir óprúttnar leikreglur íslenskra fjárglæframanna sem sett hafa okkur í hóp vandræðaþjóða fer ég að efast um að við lifum í hópi siðmenntaðra nágrannaþjóða. Er nema von að Ólafur Ragnar lýsi þeirri skoðun að rétt sé að afla nýrra bandamanna.

Íslendingar minna á mús sem maður heldur í greipum sér þannig að hún geti ekki bitið frá sér. Nái músin að bíta getur sárið í greip mannsins orðið lengi að gróa.

Er nýr stjórnmálaflokkur í burðarliðnum?

Það gengur nú fjöllunum hærra að Alþjóða gjaldeyrissjóðurinn hafi krafist þess að skipt verði um yfirstjórn í Seðlabankanum. Sagt er að Geir megi ekki til þess hugsa því að Davíð ætli að stofna nýjan flokk Sjálfstæðisflokknum til höfuðs.

Á meðan ekki verður upplýst hvað raunverulega hangir á spýtunni gagnvart sjóðnum verður þetta haft sem svo að "það gæti hafa verið satt," eins og Jónas frá Hriflu sagði eitt sinn.

Maklega vegið að ráðherrum og embættismönnum

Ráðherra og embættismenn hér á landi brestur siðgæði.

Í flestum lýðræðislöndum nema á Íslandi hefðu ráðherrar fjármála og viðskipta sagt af sér þegar í ljós kom að þeir vissu ekki um Icesave-reikningana.

Í sömu löndum hefði forstjóri Fjármálaeftirlitsins annaðhvort verið látinn segja af sér eða gert það sjálfviljugur þegar upp komst að hann hefði leynt ráðherra fjármála og viðskipta um stöðuna.

Hvor ráðherran um sig hefði verið látinn víkja vegna þess hve illa þeir fylgdust með þeim málum sem heyrðu undir þá.

Heiðvirður drengskaparmaður

Bjarni Harðarson hefur ævinlega verið sjálfum sér samkvæmur. Er því eðlilegt að hann horfist í augu við afleiðingar gerða sinna. Þessu máli er þó hvergi nærri lokið innan Framsóknarflokksins. Athygli vakti sú heift sem greina mátti í orðum Valgerðar Sverrisdóttur í ríkisútvarpinu í morgun. Eftir stendur að skaði Framsóknarflokksins er mikill hvernig sem á það er litið.

Bjarni segir af sér

Uppgjörið hafið í Framsókn

Í gærkvöld dreifði Bjarni Harðarson bréfi tveggja Skagfirðinga til fjölmiðla, en það höfðu þeir áður sent Valgerði Sverrisdóttur. Hlýtur það að hafa flogið víða innan flokksins.

Nú herma heimildir mínar að þessir tveir Skagfirðingar hefðu átt drjúgan hlut að máli þegar Halldór Ásgrímsson hrökklaðist úr stjórnmálum með þeim eindæmum að sjaldgæft hefur verið að horfa upp á slíkt hér á landi.

Bjarni Harðarson hefur játað að það beri ekki vott um drengskap að ætla að lauma slíku plaggi í fjölmiðla frá nafnlausu netfangi. Valgerður er hins vegar ævareið og boðar herför á hendur Bjarna. Telur hún að þingmaðurinn þurfi að eiga það við samvisku sína hvort hann segi af sér þingmennsku.

Í þessu máli bítur sök sekan. Valgerður og Halldór urðu til þess að þeir félagshyggjumenn og vinstrisinnar sem voru í flokknum flúðu unnvörpum þegar þau komust til valda. Skagfirðingarnir hafa þó tollað þar áfram og bréf þeirra er einungis upphafið að endalokum flokksins í núverandi mynd. Það sýna samræður við yngra fólk í flokknum.

Bréf þetta fer hér á eftir og eru lesendur hvattir til að kynna sér það.

Heil og sæl Valgerður, Þú varst ögn önug út í okkur flokksbræður þína yfir því að við minntum á, í bréfi 9. okt. s.l.að í þinni ráðherratíð sem viðskiptaráðherra voru bankarnir einkavæddir. Samningur um sölu á tæplega helmingshlut ríkisins í Landsbanka Íslands hf. til Samsonar eignarhaldsfélags ehf. undirritaður á gamlársdag árið 2002. mbl.is/Kristinn Það verður þó varla fram hjá því litið að á því ferli öllu berð þú mikla ábyrgð ásamt því regluverki sem bönkunum var ætlað að starfa eftir. Og minnast má þess að lengi vel var það stefna Framsóknarflokksins að selja ekki bankana og als ekki Símann og margir framsóknarmenn munu enn vera á þeirri skoðun. Nú er úti ævintýr og bankarnir komnir aftur í þjóðareign. Nauðsynlegt er að spyrja hvað hefur þjóðin haft upp úr sölu bankanna og hvað mun hún kosta hana? Fyrir einkavæðingu var þjóðin talin með ríkustu þjóðum í heimi. Þjóðartekjur á mann með því besta sem þekktist. Þegnarnir yfirleitt efnahagslega sjálfstæðir og lífskjör hvergi jafnari en hér á landi. Ofurlaun þekktust ekki. Hvernig er svo ástandið í dag, sem einkavæðingin skilur eftir? Allir bankarnir komnir í þrot. Af eljusemi og dugnaði höfðu þeir safnað erlendum skuldum er nema tólf til þrettán faldri ársframleiðslu þjóðarinnar. Allt sparifé okkar, sem var í vörslu þeirra var í uppnámi. Setja varð neyðarlög að næturlagi til þess að tryggja spariféð og eðlileg bankaviðskipti í landinu. Mörg hundruð miljarða skuldabaggi er lagður á íslenska þjóð. Okkur finnsta því að þú mættir gjarnan hugleið hvaða áhrif þinn félagslegi og pólitíski framgangur hefur haft fyrir þjóðina og Framsóknarflokkinn. Og hvað um KEA og SÍS? Spyrja má hversu mikið landsbyggðin hefur liðið fyrir hrun Samvinnuhreyfingarinnar. Síður en svo ætlum við þér alla ábyrgð á einkavæðingunni og afleiðingum hennar þótt þú kæmir þar verulega við sögu og margir bera ábyrgð á þróun samvinnumála hér á landi. Framsóknarflokkurinn átti sinn góða þátt í uppbyggingu þess samfélags, sem hér náði að þróast á öldinni sem leið. Það samfélag byggði á blönduðu hagkerfi, sem hafnaði öfgum kapitalisma, sem boðaði að markaðurinn ætti að ráða öllu í heimi hér, jafnt og alræðissósíalisma var hafnað. Með formensku Halldórs Ásgrímssonar hefst raunasaga Flokksins, sem endaði með fylgishruni. Halldór klifaði látlaust á því að breyta þyrfti stefnu Flokksins. Hann skipaði framtíðarnefnd. Jón Sigurðsson var ,, kallaður” til þess að hafa umsjón með þessari stefnumótun, ásamt Sigurði Einarssyni og Bjarna Ármannssyni, sem afþakkaði reyndar þetta boð. Í þessari nýju stefnu fólst m.a. þetta: 1. Í stað þess að standa vörð um sjálftæði Íslands og fullveldi átti að gangast undir ESB- valdið í Brussel. 2. Í stað hins blandaða hagkerfis skyldi innleiða ,,frjálst” markaðhagkerfi líkt og í Bandaríkjunum og ESB. 3. Ísland átti að verða ,,alþjóðleg” fjármálamiðstöð og skattaparadís. 4. Frjáls innflutningur á landbúnaðarvörum, átti að vera forsend þess að flokkurinn næði fylgi í þéttbýlinu. Allt var þetta í algjöri andstöðu við þau lífsviðhorf og gildismat þess fólks sem Flokkurinn sótti fylgi sitt til. Enginn studdi Halldór formann og þessa nýju stefnu af meiri alúð en þú, að okkur finnst. Þótt annar hver kjósandi hafi yfirgefið Flokkinn heldur þú áfram á braut, sem leiddi hrun yfir Flokkinn og hörmung yfir þjóðina. Ástandið hefði þó verið sínu verra ef vilji ykkar Halldórs og fyrirmæli um að leggja Íbúðarlánasjóð undir bankanna hefðu ekki verið hundsuð af ágætum flokksbræðrum okkar, Árna Magnússyni, Magnúsi Stefánssyni og Guðmundi Bjarnasyni. Enda nutu þeir, að við höldum, stuðnings annarra þingmanna Flokksins. Þú innleiddir tilskipun ESB um raforkumál, sem kostar fólkið í landinu hundruð miljóna á ári hverju. Og þú orðaðir það svo fallega að þetta gæti verið fyrsta skrefið í einkavæðingu orkugeirans. Og nú rekur þú áróður sem mest þú getur fyrir aðild að ESB og reynir að fiska málinu fylgi í guggug vatni svo ekki sé meira sagt. Því til viðbótar hefur þú og sumir af þínum fylgismönnum talað niður gjaldmiðil hagkerfisins, nokkuð sem er mjög alvarlegt mál. Þá viljum við lýsa undrun og óánægju okkar yfir framgöngu þinni gagnvart sitjandi formanni Framsóknarflokksins. Við munum ekki annað eins. Með framsóknarkveðju. Gunnar Oddsson Flatatungu 560 Varmahlíð Sigtryggur Jón Björnsson Birkimel 11 560 Varmahlíð