Lóan er komin á Seltjarnarnes og hjólreiðafólk hættir lífi sínu í umferðinni

Þegar ég kom út í morgun voru nokkrir starrar þvaðrandi í nágrenninu. Allt í einu brast á með lóukvaki. Mér fannst þetta eðlilegt lóukvak og alls ekki eins og um eftirhermu starrans væri að ræða. Þar til annað kemur í ljós er ég því fyrsti Seltirningurinn sem heyrir í lóunni þetta árið.

Við drógum Orminn bláa úr hýði sínu og héldum áleiðis niður að höfn. Hjóluðum við framhjá nýja tónlistarhúsinu inn á göngustíginn sem verður samsíða Sæbrautinni. Á leið okkar urðu nokkrir vegfarendur og sumir þeirra skildu ekki að þeir þyrftu að víkja fyrir reiðhjóli. Einn þeirra beygði sig niður og eyddi alllöngum tíma við að slökkva í vindlingi og leit svo hæðnislega á okkur, en við námum staðar. Til þess að ýta ekki undir fordóma gegn útlendingum minnist ég ekki á að maðurinn mælti á slavneska tungu við félaga sína.

Við héldum í áttina að safni Sigurjóns Ólafssonar. Þá kom í ljós að göngustígurinn náði lengra austur á bóginn og fórum við áleiðis en sveigðum niður Köllunarklettsveg og fórum skömmu síðar inn á göngustíginn aftur.

Næst var haldið yfir á Kringlumýrarbraut og hjólað meðfram henni. Það verður að segjast sem er að göngu- og hjólreiðastígarnir í Reykjavík hvetja ekki beinlínis til hjólreiða í borginni. Meðfram Kringlumýrarbrautinni er þvílíkt krákustígakraðak á gatnamótum að hið hálfa væri nóg. Beygjur eru víða krappar og vart færar tveggja manna hjólum.

Vinkona okkar var ekki heima og fengum við því ekki kaffi hjá henni heldur renndum okkur niður Hamrahlíð og Eskihlíð í átt að Norræna húsinu. Við ein gatnamótin þar sem ríkir biðskylda og Eskihlíðarumferðin á réttinn, ók leigubifreið næstu í veg fyrir okkur og var það ekki leigubílstjóranum að þakka að ekki hlutust meiðsl af. Þann heiður átti Elín Árnadóttir, stýrimaður á Orminum bláa. Það er merkilegt hvað margir bílstjórar bera litla virðingu fyrir reiðhjólum. Sumir halda því fram að fullorðnir karlmenn séu verstir. Gömul vinkona mín heldur því statt og stöðugt fram að konur séu verstu óvinir hjólreiðamanna í umferðinni. Svona slær hver því fram sem hann hefur reynslu af. Eitt er víst, í fyrsta sinn sem okkur hjónum var ógnað af bílstjóra þegar við vorum á ferð á reiðhjóli snemma morguns var það ung kona.

Sænsk rannsókn sýndi fram á að ástæða þess að bílstjórar brjóta á hjólreiðamönnum væri sú að bílstjórar óttast ekki að verða fyrir verulegu tjóni þótt reiðhjól lendi á þeim. Í morgun átti í hlut karlfauskur sem leit rembingslega á okkur hjónin. Verst að hafa ekki séð framan í hann því að ég nota leigubifreiðar talsvert og þarf að þakka honum fyrir að drepa okkur ekki eða stórslasa.

Í gær voru 2052 ár frá því að Caesar var myrtur. Ég er feginn að hafa fengið að lifa einum degi lengur.

Aðalinngangur sundlaugar Seltjarnarness til skammar

Í morgun drógum við Orminn bláa úr hýði sínu, en svo nefnist tveggja manna hjól okkar hjónanna. Ormurinn á 6 ára afmæli um þessar mundir sem þýðir að ég verð 56 ára um miðjan einmánuð.

Lint var orðið í dekkjunum og var því haldið út á smurstöð við Norðurströnd og dælt í þau lofti. Síðan fórum við hring á Nesinu, þaðan út að göngustígnum við Ægisíðu og snerum heim á leið. Hjóluðum við 9 km.

Eftir það syntum við í sundlaug Seltjarnarness, Elín einhver ósköp en ég 200 metra.

Nú liggja 16 þrep upp að aðalinngangi sundlaugarinnar og heilsuræktarstöðvarinnar. Við skoðuðum aðstæður á bak við mannvirkið, en þar á að hleypa fólki í hjólastólum inn í bygginguna. Ég eit ekki hvernig á að ganga þannig frá þeirri aðkomu að hún verði hentug fólki í hjólastólum.

Ég ítreka það sem ég hef sagt í þessum færslum, að aðalinngangur mannvirkis á að vera ætlaður öllum en ekki sumum. Mér þykir bygginganefnd Seltjarnarness hafa staðið sig illa í þessu máli, arkitektar og aðrir aðstandendur. Einnig þykir mér miður að ekkert hafi heyrst frá ferlinefnd Sjálfsbjargar á höfuðborgarsvæðisins.

Mannvirki þetta, sem eitt sinn var rómað fyrir aðgengi, er nú orðið okkur Seltirningum til skammar.

Kvikmyndin Heiðin og vindurinn

Ekki getég nú sagt að söguþráðurinn í Heiðinni hafi rist djúpt eða hafi verið merkilegur. Sáralítið gerðist í myndinni og framvindan var of hæg.

Þó verður að segjast sem er að sum samtölin voru vel skrifuð og hnittin. Gaman var að fylgjast með frammistöðu okkar öldnu leikara, Jóns Sigurbjörnssonar og Gunnars Eyjólfssonar. Hljóðritun samtalanna hefi mátt vera betri og framsögn yngri leikaranna skýrari.

Konan mín og vinkona okkar höfðu gaman af myndatökunni sem þeim þótti að flestu leyti góð. Ég hafði gaman af hljóðinu og dáðist mest af því hvernig vindurinn lék sitt fjölbreytta hlutverk sem fólst í því að skapa vissan andblæ og ýta undir spennuna sem skapaðist í lokin.

Þótt Heiðin sé ekki stórlistaverk held ég að hún muni lifa framtíðina af og menn eigi eftir að hafa gaman af henni.

Vel gert, íslenskir friðarsinnar

Loksins fannst mér íslenskir friðarsinnar grípa til táknrænnar aðgerðar sem veigur var í. Íraksstríðið verður ævarandi smánarblettur á Halldóri Ásgrímssyni og Davíð Oddssyni og minnisvarði hversu langt er hægt að ganga til þess að krjúpa fyrir ímynduðu valdi og hagsmunum.

Og svo yfirgaf bandaríski herinn þá sisvona þrátt fyrir tryggðina!

Óeirðir í Tíbet

Árið 1966 hreifst ég mjög af Dalaí Lama og baráttu hans fyrir mannréttindum Tíbeta. Þá söfnuðu Íslendingar fé til þess að hægt væri að stofna verksmiðju í Indlandi þar sem Tíbetar fengu vinnu.

Málstaður Tíbeta hefur lengi átt stað í hjarta mínu. Skil ég þá á milli sjálfstæðis þeirra og mannréttinda sem smáþjóðar. Ég hef áður skrifað um þetta mál á þessari síðu og endurtek það ekki hér að öðru leyti en því að erfitt getur verið að hluta ríkisheild í sundur. En hægt er að virða mannréttindi smáþjóða innan landamæra. Það hafa m.a. Svíar og Norðmenn að mestu lært, en fram á síðustu öld voru Samar kúgaðir. Gleymum því ekki.>P>

Ekki verður sagt að umburðarlyndi kínverskra kommúnista gagnvart trúarbrögðum hafi verið mikið, en það á sér ýmsar ástæður. Andóf kínverskra stjórnvalda gegn áhrifum trúarbragða hefur löngum gosið upp í langri sögu Kína og hefur oltið á ýmsu hverjir hafi orðið fyrir ofsóknum stjórnvalda eða hindrunum.

Ég tel að skefjalaus harka óeirðalögreglu í Lhasa skili litlum árangri. Einnig er ég viss um að svokallaðir fylgismenn Dalaí Lama ná litlum árangri með baráttuaðferðum sínum. Dalaí Lama hugnast heldur ekki ofbeldi. Mér eru í minni orð bresks fréttaritara sem sendi fréttir frá Lhasa árið 1995. Hann sagði að einhvern veginn yrði flest, sem andófsmenn tækju sér tfyrir hendur, þeim til skaða.

Lausnin verður væntanlega sú að ræða um stöðu trúarleiðtoga Tíbeta og skilja að umræður um andleg og veraldleg völd. Þetta hefur tekist með suma trúarhópa Kínverja sem hafa þá gengið að ákveðnum skilyrðum stjórnvalda. Þannig hefur þetta verið öldum saman og erfitt er að kenna gömlum hundi að sitja eins og máltækið segir.

Hefur Síminn beðið ósigur?

Að undanförnu hefur verið greint frá því að vodafone hafi sett upp langdræga GSM-senda víða um land. Einu sinni var sagt að tæknilegar ástæður lægju til þess að langdrægni GSM-kerfisins væri takmörkuð við 25-30 km en nú hefur sýnt sig að nýir sendar, sem eru víst kínverskir, draga allt að 100 km.

Ég hafði samband við Vodafone um daginn og spurði hvort gerðir yrðu reikisamningar við Símann og fleiri fjarskiptafyrirtæki til þess að tryggja afnot viðskiptavina þeirra. Ekki var mönnum kunnugt um það þar á bæ.

Síminn hugðist koma upp öðru farsímakerfi á þeirri tíðni sem NMT-kerfið hefur notað til þessa. Skyldu þau áform nú ekki vera í uppnámi eftir að langdrægu GSM-sendarnir komu til sögunnar?

Getur verið að brátt verði Vodafone að sæta ýmsum úrskurðum vegna yfirburða sinna á langdrægnismarkaðinum?

Eru Síonistar hryðjuverkamenn?

Ævar Kjartansson sér um þáttinn lárétt og lóðrétt í ríkisútvarpinu. Er hann á dagskrá á sunnudagsmorgnum og endurtekinn kvöldið eftir.

Síðast ræddi hann við Jón Orm Halldórsson um sitthvað sem snertir tengsl trúarbragða og stjórnmmála. Þeir ræddu m.a. átökin milli kristinna manna og múslima.

Jón Ormur hélt því fram að meginástæðu þeirra trúarátaka sem háð eru nú um allan heim megi rekja til hegðunar Ísraelsmanna undanfarna áratugi, stuðnings vesturveldanna við þá og utanríkisstefnu Bandaríkjamanna.

Hann vakti athygli á að viðbrögð bandarískra stjórnvalda vegna árásanna 11. september 2001 hefðu verið eins og eftir pöntun hryðjuverkamanna.

Ýmislegt bendir til þess að hryðjuverkin í Bandaríkjunum 11. sept fyrir hálfu sjöunda ári megi jafnvel rekja til samvinnu leyniþjónustu Bandaríkjanna og Ísraels án þess að farið sé nánar út í það hér. En eitt er víst. Það ráða víðar öfgahópar ríkjum en í löndum múslima. Í Ísrael ráða öfgahópar þröngsýnna Gyðinga mestu og allir vita hvern hlut trúarofstæki á í stjórn Bandaríkjanna.

Stórveldi hafa jafnan beitt ýmsum meðulum til þess að hrinda áformum sínum í framkvæmd. Bandaríkin eru þar engin undantekning. Ég spái því að okkar kynslóð verði vitni að einhverjum mestu afhjúpunum seinni tíma þegar ljóst verður hvaða hlut bandarísk stjórnvöld áttu í þeirri þróun mála sem leiddi til innrásarinnar í Írak og Afghanistan og þeirrar örbirgðar sem Palestínumenn eru nú ofurseldir og hafa verið undanfarna áratugi.

Þegar maður tekur mús í lófa sér bítur hún svo að svíður undan. Sárið er lengi að gróa.

Varhugaverð þróun

Mér verður æ oftar hugsað til þess að eitthvað sé að í samtökum fatlaðra. Þar hlýtur að ríkja forystukreppa.

Leiðrétti mig einhver, fari ég með rangt mál. Ég held að einungis tvö af rúmlega 30 aðildarfélögum Öryrkjabandalags Íslands séu með fatlaðan framkvæmdastjóra. Það kann að vera að einn í viðbót geti talist til þessa hóps en viðurkenni ekki fötlun sína.

Öryrkjabanbandalag Íslands hefur ekki heldur ráðið fatlaðan framkvæmdastjóra.

Þá er spurn hvort Kvenréttindafélag Íslands, Kvenfélagasamband Íslands og fleiri samtök, sem sinna málefnum kvennastétta eins og Félag íslenskra hjúkrunarfræðinga fari ekki að ráða karlmenn í starf framkvæmdastjóra.

Það hefur lengi verið ljóður á ráði jafnmikilvirkra samtaka sem Öryrkjabandalagsins hve algengt er að aðildarfélögin skipi starfsmenn sína í stjórn þess. Þeir eiga eingöngu þeirra hagsmuna að gæta að vera starfsmenn viðkomandi félags. Þegar þeir hætta hverfa þeir oftast af þessum vettvangi.

Konur eru taldar tala best fyrir eigin hagsmunamálum og þannig er það með fatlað fólk. Getur verið að hreyfingu fatlaðra skorti vel hæft og menntað fólk til þess að taka að sér forystustörf?

Betur að svo væri ekki, en að vandinn lægi fremur í forystu hreyfingarinnar.

Að grípa ekki gæsina meðan gefst

Í dag fékk ég upplýsingar um að ég hefði unnið milljón Evrur í einhverju happdrættinu og áðan fékk ég tilkynningu um að ég hefði unnið einar 800 milljónir í hollensku happdrætti og samtals hef ég unnið frá áramótum talsvert á þriðja milljarð króna í erlendum happdrættum eða sem verðlaun frá Sameinuðu þjóðnum. Ég ætti því ekki að þurfa að vera á flæðiskeri staddur.

Eini böggullinn sem fylgir skammrifi er sá að ég þarf að reiða talsvert fé af hendi til þess að greiða þann kostnað sem hlýst af því að dæla öllum þessum peningum inn í íslenska bankakerfið og því tími ég ekki. Lögreglan gæti líka komist í málið og þótt eitthvað gruggugt við þetta, jafnvel þótt ég hafi ekkert gert nema taka við því fé sem mér hefur verið borið sem vinningur. Ég efast um að konan mín leyfði mér slíka eyðslusemi sem fylgir því að greiða svo sem hálfa til heila milljón í kostnað, jafnvel þótt milljarður væri í vændum, en allar götur síðan við kynntumst hefur mér farnast best þegar ég hef hlýtt hennar ráðum.

Svona er nú það. Sjálfsagt verða minnstar áhyggjur til með því að sleppa að lesa þessar tilkynningar um alla vinningana sem mér hafa staðið til boða.

Einhver hefði einhvern tíma sagt að sjaldan launaði kálfur ofeldið! Nema hvað ég er svo sem ekki stríðalinn af milljörðum sem ég hef unnið í happdrætti sem ég hef ekki einu sinni keypt miða í!

Hvað ætli Ögmundur gamli Biskup hefði sagt? Hann hvatti menn til að fanga gæsir á skírdag. Ætti ég e.t.v. að veiða nokkra milljarða til þess að hressa dálítið upp á efnahagsástandið? Þá gæti ég e.t.v. keypt mér svo sem eina bankastjórastöðu? Munurinn á mér og hinum yrði sá að ég borgaði með mér en hingað til hafa bankarnir verið svo vitlausir að greiða há meðlög með sér til þess að fá reynda fjármálamenn til þess að taka að sér stjórn þeirra.

Íslenskt tölvutal og viðmót

Í morgun birti Fréttablaðið í leiðara sínum þarfa ábendingu Steinunnar Stefánsdóttur um nauðsyn þess að viðmót tölva sé á íslensku og skal heils hugar undir hana tekið.

Fyrir nokkrum árum kenndi ég nokkrum einstaklingum að nota tölvur og beitti mér fyrir því innan Öryrkjabandalagsins að íslenskt viðmót yrði tekið upp á tölvum þar á bæ. Reynslan varð sú að nemendum gekk mum betur að tileinka sér hið íslenska viðmót og var það skoðun annarra sem önnuðust slíka kennslu.

Þýðing tölvuviðmóts er lagskipt. Þegar komið var undir yfirborðið brá svo við að flestar skipanir og textar voru á ensku. Þar vantaði talsvert á að íslenska viðmótið dygði og olli þetta ýmsum vandræðum og misskilningi. Þá bættist við að forrit, sem tilheyrðu ekki staðalbúnaði tölvunnar, voru iðulega á ensku. Þurfa menn því áfram að búa við hið enska umhverfi.

Steinunn víkur í leiðaranum að tölvutali þegar hún talar um að brátt aukist hlutur hins talaða máls í heimilistækjum. Því hefur verið spáð að sofni Íslendingar á verðinum í þessum efnum líði tungumálið innan skamms undir lok því að forsenda þess að tungumál þroskist og dafni sé sú að hægt sé að nýta það á öllum sviðum.

Fyrir nokkru stóðu Síminn, Hex og fleiri fyrirtæki að þróun íslenska talgervilsins Röggu og bundu ýmsir vonir við að hann yrði gerður aðgengilegur á einkatölvum. Þetta virtist forráðamönnum Símans hafa yfirsést og var í engu haft samband við þá notendur sem þurfa að nýta sér gervital í tölvum. Komu því fram ýmsir hnökrar á talgervlinum sem auðveldlegahefði mátt laga.

Þrátt fyrir að bent hafi verið á þetta í ýmsum fjölmiðlum hafa engin viðbrögð borist og yfirvöld láta þennan hóp algerlega afskiptalausan. Hann er þó fjölmennari en margir halda. Flestir, sem eiga erfitt með lestur, geta nýtt sér gervital í tölvum og það gerbreytir aðstöðu þeirra sem eru blindir, sjónskertir eða lesblindir. Því er óskiljanlegt að forráðamenn Símans og samstarfsaðila hans hafi ekki beitt sér fyrir því að talgervillinn Ragga yrði gerð aðgengilegur almenningi. Hvað veldur? Spyr sá sem ekki veit.