Evrópusambandssinnar í stað Sjálfstæðisflokks

Úrslit Alþingiskosninganna voru einkum merkileg fyriir tvennt:

1. Vinstri flokkarnir unni sigur og geta nú í fyrsta sinn myndað tveggja flokka meirihluta án Sjálfstæðisflokks.

2. Fylgismenn aðildar að Evrópusambandinu eða öllu heldur fylgismenn aðildarumsóknar sigruðu í kosningunum.

Nú hefur forysta Vinstri grænna framtíð flokksins í höndum sér. Takist flokknum ekki að komast í stjórn með Samfylkingunni getur það orðið honum býsna dýrkeypt til langframa.

Það var ekki gæfulegt hjá Vinstri grænum að gera þjóðaratkvæðagreiðslu um umsókn að skilyrði. Nú þegar meirihluti virðist fyrir því á alþingi að sækja um aðild er vonlaust að halda þessu til streitu. Hin raunverulega barátta um aðild að ES hefst fyrst þegar samningsdrögin liggja fyrir. Þá geta menn tekist á um framhaldið og hafnað samningnum eða samþnykkt.

Feimni við erlenda fjölmiðlamenn!

Hinn merki maður, Guðni Guðmundsson, kennari og síðar rektor Menntaskólans í Reykjavík, ræddi eitt sinn um þann ósið íslenskra stjórnmálamanna að hafa ekki með sér túlk þegar þeir ræddu við erlenda ráðamenn. Nefndi hann dæmi um að misskilningur hefði jafnvel sprottið af vankunnáttu Íslendinga í ensku og öðrum tungumálum. Sagði hann að orðfæð og skilningsleysi á hugtökum gerði það að verkum að árangur slíkra viðræðna yrði oft verri en enginn.

Mér hefur orðið hugsað til þessara ummæla hans á umliðnum árum þegar ég hef heyrt ónefnda stjórnmálamenn flytja ræður á tungu sem vafasamt er að þeir skildu í stað þess að fá hana túlkaða yfir á málið sem ætlast var til að menn töluðu.

Leiða má líkur að því að sumt hefði jafnvel farið á annan og betri veg ef ónefndur Íslendingur, sem vasast hefur í stjórnmálum um langan aldur, hefði notað túlk þegar hann ræddi við ónefndan, erlendan starfsmann fjármálavefs, en því samtali var útvarpað á netinu.

Í Morgunblaðinu er greint frá því að Jóhanna Sigurðardóttir, forsætisráðherra, sem gegnir því embætti vonandi áfram eftir kosningar, hefði neitað erlendum blaðamönnum um viðtal vegna anna og hygðist ræða við þá eftir kosningar. Var látið að því liggja að ástæður hennar væru ekki annir heldur vankunnátta í erlendum tungumálum.

Jóhanna er einhver ófeimnasta manneskja sem ég þekki. Hún kann sjálfsagt ekki mikil skil á arabísku en allgóða ensku talar hún. Hins vegar er það henni engin minnkun að nýta sér þjónustu túlka í viðræðum á erlendum vettvangi eða við erlenda blaðamenn.

Íslensk stjórnvöld ættu að nýta oftar þekkingu vel þjálfaðra túlka. Þannig fjölgaði störfum og árangurinn af viðræðum íslenskra stjórnmálamanna, sem er tregt tungu að hræra á erlendum málum, yrði betri.

Pétur Eggerz, sendiherra, sagði mér eitt sinn sögu af Eggert G. Þorsteinssyni, þegar hann var sjáarútvegsráðherra. Bandaríski sendiherrann bauð til sín nokkrum forystumönnum úr íslensku atvinnu- og stjórnmálalífi og þar á meðal var Eggert G. Þorsteinsson. Fór Pétur með honum. Vitað var að Eggert talaði litla sem enga ensku og hugðist Pétur vera honum til halds og trausts.

Loks kom að því að sendiherrann beindi máli sínu til Eggerts og spurði hvernig horfði í þorskveiðum Íslendinga. “Tost for the cod,” svaraði Eggert og þar með var málið útrætt.

Ég kynntist Eggerti með óvæntum hætti eina vorbjarta nótt í maí árið 1971 og þau kynnu urðu góð á meðan við lifðum báðir. Hann var einstakur heiðursmaður sem vildi hvers manns vanda leysa.

Leirverjar taka gleði sína á ný

Hinum landskunna hagyrðingi, Ólínu Þorvarðardóttur, er nú runnin reiðin og er hún hætt við að hætta að sulla í leirpottinum.

Ólínu varð skapfátt

Ólína Þorvarðardóttir, landskunnur hagyrðingur og frambjóðandi Samfylkingarinnar, hefur beðið um að verða afskráð af póslistanum Leir, en þar eiga margir helstu hagyrðingar landsins athvarf. Ástæðan er sú að einhverjir hafa ort um pólitísk hugðarefni sín á Leirnum. Það flokkar hún sem áróður.

Hætt er við að Ólína missi einhver atkvæði fyrir vikið enda verða frambjóðendur og Leirverjar að þola fleira en gott þykir.

Farið hamförum

Íhaldið fer nú hamförum.

Björn Bjarnason lætur skammirnar dynja á Jóhönnu og ýjar jafnvel að því að þvermóðska hennar hafi gert hana að forsætisráðherra. Björn gleymir því að meginkrafa almennings í haust var sú að þeir, sem stýrðu fjármálum þjóðarinnar og sváfu á vaktinni, yrðu látnir axla pokann sinn. Hvorki hann né aðrir í samstjórn Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar höfðu döngun í sér til þess eða gátu hreyft sig, m.a. vegna þess að íhaldið vildi verja sig og sína. Upphlaup þingmanna Sjálfstæðisflokksins á Alþingi á meðan á afgreiðslu seðlabankafrumvarpisns stóð, var aumlegt. Margir þeirra sögðu í einkasamtölum að vissulega þyrfti þar bfeytinga við. En leiksýningin var fyrir öllu.

Ýmislegt fleira mætti finna að þessum pistli Björns, sem er meintur frændi minn að sumra mati. En þetta er ekki hið eina.

Svo er það kvótakerfið. Jafnvel Vinnslustöðvarforstjóranum trúi ég ekki þegar hann reiknar fyrirtæki í þrot ef fyrningarleið Vinstri grænna verður farin. Það heldur því enginn fram að þau verði svipt úthlutuðum kvóta. Framsalið verður einungis tekið af þeim og kvótanum í raun skilað aftur þjóðinni. Framsal og leiga kvótans hefur verið stundað hér á landi með gersamlega óábyrgum hætti og sjálfsagt að linni.

Almenningur, jafnvel kvótakóngar, ættu að gjalda varhug við ofsa núverandi, tilvonandi og fyrrum stjórnmálamanna Sjálfstæðisflokksins fyrir kosningar. Leyfum þreyttum að hvíla í friði og Sjálfstæðisflokkurinn þarf svo sannarlega á því að halda. Þjóðin þarf einnig á því að halda að flokkurinn hvíli í friði til þess að hægt verði að endurreisa gildi jafnaðarmennsku og almennrar velsældar í stað auðlegðar sumra.

Atvinnuleysi á Seltjarnarnesi

Í dag barst íbúum Seltjarnarness bréf frá bæjarstjóra sem hann undirritar fyrir hönd bæjarstjórnar. Þar er fólki boðið að skrá sig á vef bæjarins, hafi það misst vinnuna og sækja m.a. um þjónustukort sem veitir ókeypis aðgang að líkamsrækt, sundlaug og bókasafninu. Jafnframt er fólki boðið að taka þátt í könnun um hagi sína.

Það er rétt og skylt að bæjarstjórn hugi að íbúum bæjarins og ástæðum þeirra og ber að þakka það. Í könnuninni er hins vegar eingöngu gert ráð fyrir að menn hafi misst vinnuna á þessu ári og þess vegna yrðu upplýsingar um vandræðafugla eins og undirritaðan villandi, en um áramótin hóf ég 4. ár atvinnuleysisins. Þó verður að segja hverja sögu eins og hún er. Ég hef haft verkefni við pistlagerð fyrir Ríkisútvarpið sem meta má til 10%. Þá var ég ráðinn blaðamaður hjá Morgunblaðinutvö síðustu sumur. Fyrir hvort tveggja er ég afar þakklátur. Sem stendur sé ég ekki nein verkefni framundan í sumar.

Ég sá ástæðu til að rita bæjarstjóra, Jónmundi Guðmarssyni, bréf og þakka þennan áhuga bæjarstjórnarinnar. Ég lagði til að fleiri árum yrði bætt við könnunina. Vel getur verið að á Seltjarnarnesi leynist einhverjir sem hafa misst vinnuna fyrir nokkrum árum og ekki komist út á vinnumarkaðinn af einhverjum ástæðum. Vanda þessa fólks þarf að huga að engu síður en þeirra sem misstu vinnuna á liðnum mánuðum.

Enn um kosningakompásin, endanleg leiðsögn:)

Í kvöld gerði ég aðra atrennu að kosningakompásnum. Lagði ég nú sjálfstætt mat á spurningarnar annars vegar og vægið hins vegar. Þá varð útkoman þannig:

Vinstrihreyfingin - grænt framboð (V) 71%

Borgarahreyfingin (O) 70%

Frjálslyndi flokkurinn (F) 66%

Samfylkingin (S) 66%

Lýðræðishreyfingin (P) 58%

Framsóknarflokkur (B) 56%

Sjálfstæðisflokkur (D) 40%

Greinilegt er að lýðræðishreyfingin, Framsóknar- og Sjálfstæðisflokkurinn skera sig nokkuð úr. Efst standa Vinstri grænir og Borgarahreyfingin.

Sjálfsagt færi Lýðræðishreyfingin enn neðar ef ég legði minna vægi á rafrænt lýðræði.

Annars var grein Agnesar Bragadóttur um formann lýðræðishreyfingarinnar í Mogganum í dag þörf ádeila. Sjónvarpsáhorfandi nokkur orðaði það svo við mig að formaður þessi væri hugmyndaríkur og stundum allt að því ferskur. En hann ætti hvergi að koma fram. Það væri bæði honum og stuðningsmönnum skoðana hans fyrir bestu.

Eftir að hafa fylgst með framkomu hans, virðingarleysi og fyrirlitningu í garð annarra en sjálfs sín hlýt ég að taka undir þessa skoðun.

Hörfað af vettvangi

Í dag birtist í Morgunblaðinu athyglisvert viðtal við Hönnu Björgu Sigurjónsdóttur, kennara í fötlunarfræðum við Háskóla Íslands. Þar er m.a. fjallað um hvernig fordómar í samfélaginu geti aukið á fötlun fólks.

Í vetur sótti ég um starf hjá blindrabókasafni Íslands sem síðar var fært til Þekkingarmiðstöðvar fyrir blinda, sjónskerta og daufblinda einstaklinga. Mér var hafnað og var ekki einu sinni talinn á meðal þeirra þriggja sem taldir voru hæfir til starfsins, sem fólst m.a. í gerð bóka með blindraletri og yfirfærslu efnis.

Auglýsingin var þannig orðuð að vart var hugsanlegt að nokkur blindur einstaklingur fengi starfið. Ég bjóst við að nýr forstöðumaður endurmæti starfið og beitti til þess faglegum forsendum. Svo varð ekki og verður því enn ný stofnun á stigi vanþekkingar sem hefði mátt bæta úr.

Ég hafði hugsað mér að leggja fram stjórnsýslukæru vegna auglýsingarinnar sem ég tel að hafi verið til þess ætluð að blint fólk sækti ekki um starfið. Ég hef nú horfið frá því. Áframhaldandi barátta ýtir undir neikvæðar tilfinningar mínar og ég þarf á öllu öðru að halda en að dragnast með neikvæð viðhorf frá liðinni tíð. Því hörfa ég af vettvangi.

Tími er til komin að ég segi skilið við málefni fatlaðra og leiti ekki framar eftir störfum á þessum vettvangi. Hafi aðrir áhuga á að hefja kyndilinn á loft gera þeir það. Minni baráttu, sem staðið hefur í 35 ár, er hér með lokið.

Ég óska þeim, sem hugsa sér að halda áfram, velgengni. Ég stend framvegis á hliðarlínunni, fylgist með og legg hverju máli lið eftir því sem verkast vill.

Eitt er víst. Nýr forstöðumaður hefur brugðist faglegum væntingum.

Úrskurður Þekkingarmiðstöðvarinnar vegna starfsins fer hér á eftir og er fólk hvatt til að kyna sér efni hans.

Arnþór Helgason

Tjarnarbóli 14

170 Seltjarnarnesi

Reykjavík 12. mars 2009

Tilv.: FEL08020053/1100

Vísað er til erindis yðar í tölvubréfi, dags. 2. mars 2009, þar sem óskað er eftir því að skýrð verði ákvörðun um "að ekki geti orðið að ráðningu í starf við yfirfærslu efnis á blindraletri sem auglýst var á Starfatorgi 16. nóv. - 1.des. 2008".

Staðan var auglýst á Starfatorgi 16. Nóvember-1. desember 2008. Í auglýsingunni kemur fram að óskað er eftir einstaklingi til að vinna að yfirfærslu efnis af svartletri og yfir á blindraletur, stækkað letur og þreifiefni. Í því felist meðal annars:

- Öflun bókar/efnis.

- Að koma efninu yfir á rafrænt lesanlegt form.

- Að yfirfæra efnið á það form sem notandi þarf.

- Þátttaka í hönnun og útfærslu framsetningar efnis.

- Að tryggja gæði framleiðslunnar.

- Að fylgjast með nýjungum á sviðinu.

- Að taka þátt í þróun nýjunga og umbótarverkefnum.

- Samskipti og samstarf við annað fagfólk, innanhús og utan, innanlands og erlendis.

- Þátttaka í rannsóknarvinnu.

- Fræðsla, kynningar og upplýsingamiðlun til aðstandenda, annarra þjónustuaðila og samfélags.

Um menntunar- og hæfniskröfur segir svo í auglýsingunni:

- Menntun sem nýtist í starfi, til dæmis í tengslum við kennslu, íslenskt mál, stærðfræði, prentun o.s.frv.

- Hæfni og þekkingu á framsetningu rit- og myndefnis.

- Að kunna eða vera tilbúinn að læra blindraletur og annað sem tengist starfinu.

- Að hafa þekkingu á eða vera tilbúinn að læra að yfirfæra efni á blindraletur, stækkað letur, rafrænt form og þreifiform.

- Mjög mikil færni og reynsla í notkun tölva, jaðarbúnaðar þeirra og hugbúnaðar, þ. á m. Word, Excel, PowerPoint, Acrobat Adobe, Photoshop og skönnunarforrita.

- Lipurð í mannlegum samskiptum og mikil þjónustulund.

- Skipulagshæfileikar, sjálfstæði, sveigjanleiki og frumkvæði í starfi.

- Lausnarmiðuð hugsun.

- Góð færni í ritaðri og munnlegri íslensku og ensku er skilyrði, færni í Norðurlandamáli er kostur.

Í auglýsingu kom einnig fram að öllum umsóknum yrði svarað og umsókn um starfið gilti í sex mánuði.

Alls bárust 29 umsóknir en einn umsækjandi dró umsókn sína til baka.

Við ráðningu í opinbert starf gildir sú óskráða regla stjórnsýsluréttarins að velja beri hæfasta umsækjandann. Hér á landi eru ekki lögfestar reglur um hvaða sjónarmið stjórnvöld skuli leggja til grundvallar við mat á því hver teljist vera hæfasti umsækjandinn þegar almennum hæfisskilyrðum sleppir og þeim skilyrðum sem kunna að vera sett í löggjöf um viðkomandi starf eða í stjórnvaldsfyrirmælum. Í samræmi við ólögfesta meginreglu stjórnsýsluréttarins þurfa þau sjónarmið sem ákvörðun um skipun byggist á að vera málefnaleg, svo sem sjónarmið um menntun, starfsreynslu, hæfni, mannleg samskipti og hæfileika til stjórnunar ef um stjórnunarstarf er að ræða. Mikilvægt er að dregnar séu málefnalegar ályktanir af þeim gögnum sem liggja fyrir í málinu um umsækjendur. Við val á hæfasta umsækjandanum verður að fara fram heildstæður samanburður milli allra umsækjanda og þannig velja þann hæfasta úr hópnum.

Þá skal þess gætt að þær kröfur sem gerðar eru til umsækjenda séu í samræmi við það sem fram kemur í auglýsingu um starfið.

Eftir að umsóknarfresti lauk var ákveðið að bíða með ráðningu í starfið þar til ný Þjónustu- og þekkingarmiðstöð fyrir blinda, sjónskerta og daufblinda einstaklinga tæki til starfa en yfirfærsla efnis fyrir blinda og sjónskerta einstaklinga hjá Blindrabókasafninu færðist þá til nýju miðstöðvarinnar. Í lok janúar síðastliðins voru tekin viðtöl við fjóra einstaklinga sem höfðu verið valdir úr hópi umsækjenda. Þá hafði settur forstjóri, skrifstofustjóri og lykilstarfsmaður í deild þeirri sem sér um yfirfærslu efnis kynnt sér feril og störf umsækjenda með sérstöku tilliti til þeirra atriða og krafna sem tilgreindar voru í auglýsingu um starfið.

Á stjórnvöldum hvílir sú skylda að velja þann umsækjanda sem telst hæfastur til að gegna viðkomandi starfi. Stjórnvaldi er því skylt að gera heildstæðan samanburð á framkomnum umsóknum þar sem megináhersla skal lögð á þau atriði sem geta varpað ljósi á væntanlega frammistöðu í starfi.

Niðurstaða þeirra sem komu að viðtölum við umsækjendur var sú að ráða Oddberg Eiríksson til þess starfs sem auglýst var.

Oddbergur Eiríksson er með B.A.-próf í íslensku frá Háskóla Íslands. Auk þess er Oddbergur með M.Paed.-próf sem samanstendur af 30 einingum á meistarastigi í íslensku auk 15 eininga í kennslufræði sem veitir kennsluréttindi í framhaldsskóla.

Oddbergur hefur meðal annars starfað hjá Íslenskri getspá þar sem hann hefur séð um uppsetningu á textavarpi. Hann starfaði sem stundakennari við yfirferð á verkefnum nemenda við viðskipta- og hagfræðideild Háskóla Íslands. Einnig starfaði Oddbergur við prófarkalestur á flutnings- og þýðingardeild 365 Ljósvakamiðla þar sem hann las yfir fyrir sjónvarpsstöðvar, fréttastofu, dagblöð og tímarit. Loks hefur Oddbergur starfað sem tækniritari og skrifað texta fyrir kerfi og hugbúnað sem hannaður var hjá Landsbankanum ásamt prófunum á kerfum bankans. Oddbergur hafði einnig umsjón með vefjum Landsbankans og dótturfyrirtækja hans erlendis sem meðal annars krafðist mjög góðrar þekkingar og færni á framsetningu rit- og myndefnis. Oddbergur býr yfir víðtækri reynslu af notkun tölva, jaðarbúnaðar þeirra og hugbúnaðar. Málakunnátta Oddbergs er ágæt í ensku, dönsku, frönsku og þýsku.

Þá kom einnig fram í umsögnum um Oddberg að hann hefur til að bera sérstaka hæfni í mannlegum samskiptum. Honum er lýst sem afar dugmiklum einstaklingi þar sem færni og mikil þjónustulund einkennir framgöngu alla.

Með vísan til þess sem að framan er rakið var það sameiginleg niðurstaða þeirra sem stóðu að viðtölum og ráðningunni að Oddbergur Eiríksson hafi verið hæfasti umsækjandinn í starf við yfirfærslu efnis við Þjónustu- og þekkingarmiðstöð fyrir blinda, sjónskerta og daufblinda einstaklinga.

F.h. Huldar Magnúsdóttur forstjóra Þjónustu- og þekkingarmiðstöðvar fyrir blinda, sjónskerta og daufblinda einstaklinga,

Anna Kristín Kristinsdóttir skrifstofustjóri

Kosningaráðgjöf mbl.is

Eins og lesendur þessarar bloggsíðu vita er ég mikill aðdáandi fjölmiðilsins mbl.is og við flest til vinna að staða hans sé sem best og sterkust. Þess vegna ákvað ég að leita ráða hjá miðlinum og svaraði spurningunum í kosningakompásnum.

Ekki verður þess getið hér hvernig ég svaraði spurningunum. Niðurstöðurnar voru þær að ótrúlega lítill munur er á svörum flokkanna.

Skoðanir mínar virðast einna helst samræmast Frjálslynda flokknum og Vinstri grænum, en báðir flokkarnir skoruðu 92%. Neðstur á blaði varð Sjálfstæðisflokkurinn með 85% en Samfylkingin var með 91%.

Hefði spurningunum verið fjölgað um 10 og menn beðnir að taka afstöðu til einstakra þjóðfélagsmála hefði útkoman væntanlega orðið önnur.

Eigi ég að treysta í blindni niðurstöðum kompássins hlýt ég að velja á millum Frjálslynda flokksins og vinstri grænna. Upplausnin, ´sumir frambjoðendur og stefna hans og frammistaða í nokkrum málum valda því þó að ég set hann nálægt Sjálfstæðisflokknum og þó sennilega mun neðar. Þannig leitast ég við að taka sjálfstæða afstöðu sem tekur mið af ráðgjöf kosningakompássins.

Enn einn smánarbletturinn þveginn burtu

Það er Alþingi Íslendinga til sóma að hafa loksins samþykkt bann gegn kaupum á vændi.

Vændi hefur verið stundað hér á landi áratugum saman. Það hefur verið misjafnlega sýnilegt. Þeim, sem tekið hafa á móti erlendum ferðamönnum og fylgt þeim á gistíhús höfuðstaðarins, hefur þó sjaldan dulist sú staðreynd að vændi í einni eða annarri mynd hefur staðið mönnum til boða.

Vændi þrífst þí aðeins að eftirspurn sé eftir því. Vændið nærist á eymd og virðingarleysi.

Vonandi verður þessi löggjöf þess valdandi að hugsunarháttur fólks breytist og menn aðstoði þá einstaklinga sem leiðst hafa út í vændi fremur en að refsa þeim. Kaupendurnir eiga sér hins vegar sjaldnast nokkra málsvörn.

Kaup á vændi bönnuð