Flýgur fiskisagan

Áðan hringdi til mín felmtri sleginn fjárfestir sem er á þeim aldri að nota lítt eða ekki tölvu. Var hann á eyju við austanvert Miðjarðarhaf. Þangað höfðu borist þau tíðindi að Glitnir væri farinn á hausinn og sparifé fólks að mestu glatað.

Áðan var svo aftur hringt og rætt um atburðarás síðustu daga. Meðal annars bar á góma sölu Landsbankans á erlendri fjármálastarfsemi sinni. Kvað viðmælandi minn upp úr að enginn virtist segja satt þessa dagana og nú gengi fjöllunum hærra að Kaupþing ylti um í næstu viku.

Hvað gerir Seðlabankinn þá?

Ég greindi fjárfestinum við Miðjarðarhafið frá aturðarrásinni undanfarna daga eins og mér kemur hún fyrir sjónir. Kvaðst hann þá vilja vita hver hefði átt upphafið að ósköpunum í Vallarstræti í Nýju Jórvík. Þá vaknar önnur spurn: Hvert fóru peningarnir?

"Það er svo geggjað að geta hneggjað"

Ég gluggaði áðan í bókina Gamlar syndir eftir Flosa Ólafsson, þann mæta háðfugl og skemmtikraft. Formála bókarinnar reit Kjartan Ólafsson, fyrrum ritstjóri Þjóðviljans, enda er hér um greinasafn Flosa úr Þjóðviljanum að ræða.Í formálanum víkur Kjartan að þeim áhrifum sem Flosi hafi haft á málfar þjóðarinnar með tungutaki sínu og nefnir að lýsingarorðið geggjaður hafi fengið aðra merkingu eftir að Flosi söng hinn skemmtilega texta sinn við eigið lag.

Ef ég man rétt var þetta merka ljóð frumflutt um eða eftir árið 1970. Nokkrm árum áður, eða í maí 1967, átti ég leið upp í Gagnfræðaskóla Vestmannaeyja. Veðrið var yndislegt og við á leið í einhvern aukatíma ef ég man rétt. Kennarinn var ekki kominn og ásamt okkur tvíburunum beið m.a. bekkjarsystir okkar, Gyða Arnmundsdóttir. Henni leist vel á veðrið og sagði: "Mikið ógeðslegega er veðrið geggjað."

Sannar þessi frásögn að lýsingarorðið geggjaður var þá þegar orðið þeirrar merkingar að lýsa yndisleik þess sem fyrir augu og eyru bar.

Að vísu finnst mér veðrið hálfgeggjað um þessar mundir, norðan vindbelgingur og kuldahryssingur.

Íslendingar eru bestir

Það hefur verið heldur óskemmtilegt að fylgjast með umræðunni undanfarna daga. Svo virðist sem mikil umbrot eigi sér nú stað á íslenska fjármálamarkaðinum og hver reyni að bjarga eigin skinni.

Ríkissjónvarpinu tekst afar illa að efna til málefnalegra umræðna um þau mál sem efst eru á baugi hverju sinni. Umræðan endar yfirleitt með eins konar hanaati og menn eru jafnnær eftir atið og áður. Helgi Seljan (man ekki hvers son hann er) hefur einstakt lag á því að grípa fram í fyrir viðmælendum og yfirleitt enda viðtölin hjá honum illa. Þá lýstur stjórnmálamönnum iðulega saman og allt endar með ósköpum.

Stjórnendur Kastljóssins verða að fara að hugsa um hag hlustenda og hætta þessari skrýlsframleiðslu.

Nú kemur það fram að Íslendingar eru hvarvetna bestir. Enn hefur aðeins einn banki lent í fjárþroti og líkur benda til að Landsbankanum hafi tekist að forðast stóráföll að sinni.

Í gær fékk ég enn eina staðfestinguna á því hvað Íslendingar eru frábærir. Ég er í þróunarhópi um hugnúnað fyrir blinda og sjónskerta. Í gær barst tilkynning um að forritið Ragga myndi fylgja næstu útgáfu hugbúnaðarins og er forritið með tilraunaútgáfunni. Engar úrbætur hafa verið gerðar á talgervlinum þrátt fyrir ítrekaðar ábendingar.

Vafalaust eru Íslendingarnir, sem hönnuðu Röggu, ágætlega vel að sér í sínu fagi. En þeir hafa enga reynslu af því að framleiða talgervla. Starfsmenn Dolphin-fyrirtækisins, sem hefur ákveðið að fjárfesta í Röggu, töldu sem eðlilegt var, að talgervillinn hefði verið prófaður með notendum. Nú lítur út fyrir að þeir muni jafnvel hverfa frá því að nota hann.

Það er eins með talgervilinn Röggu og fjármálaveldi Íslendinga. Menn hafa ekki hugsað leikinn til enda og kastað til höndunum við framleiðslu hans.

Hefði talgervillinn verið framleiddur í Kína myndu Kínverjar hafa verið sakaðir um vörusvik. Og nú saka ég Símann um vörusvik. Síðan bætir menntamálaráðherra gráu ofan á svart með því að afhenda þessi ósköp við hátíðlega athöfn.