Færeyingar eru vinir í raun

Ég hef lengi dáðst að Færeyingum. Þeir eru heilsteyptir og góðir heim að sækja og í fjölskyldu minni er margra þeirra minnst sem úrvals sjómanna.

Á 10. áratugnum gengu þeir gegnum skamvinna efnahagskreppu sem stafaði m.a. af því að prangað var inn á þá gjaldþrota bönkum. Ýmsar aðrar ástæður lágu til þess hvernig fór þá fyrir Færeyingum. Þáverandi forsætisráðherra Íslendinga og núverandi formaður stjórnar hins sjálfstæða seðlabanka Íslands talaði oft og iðulega um hvað varast bærit til þess að við færum ekki "færeysku leiðina".

Enginn prangaði gjaldþrota bönkum inn á þá sem keyptu þá hér um árið. Hvenær hafa Íslendingar nokkru sinni rétt nokkurri þjóð nokkuð því um líkt og Færeyingar Íslendingum?

Hvað segir Davíð nú? Að minnsta kosti ætti hann að biðja Færeyinga fyrirgefningar á því hvernig hann talaði um þá hér um árið.

Færeyingar vilja lána Íslandi

Hver trúir framar Seðlabankanum eða fjármálaráðherra?

Hvernig var síðasta vaxtalækkun stýrivaxtana skýrð? Átti hún ekki að hjálpa atvinnuvegunum á viðsjártímum?

Úr því að krónan hrundi við 15% vaxtastig duga 18% ekki til að lífga hana við. Hverjum á nú að koma til hjálpar?

Enn ein umræðan um Ísland og Evrópusambandið

Á morgunvaktinni á Rás eitt háðu þeir Ragnar Arnalds og Guðmundur Gunnarsson einvígi um Evrópusambandið. Mættust þar upphrópanir og sleggjudómar Evrópusinnans og ígrunduð rökhyggja þess er hefur allan heiminn undir.

Ragnar Arnalds vék réttilega að því að bankarnir hefðu eyðilagt krónuna en ekki krónan þá. Hann benti einnig réttilega á að það tæki Íslendinga mörg ár að komast inn í myntbandalag Evrópu þótt þeir fengju inngöngu í Evrópusambandið. Hagstjórnin hér á landi hefði einfaldlega verið þannig að við værum ótækir í evrópsku myntsamstarfi. Þá voru sterk rök hans um aðild Seðlabanka Evrópu að þeim vandræðum sem bankar Evrópulanda hafi lent í, en ríkissjóðir þessara landa hefðu orðið að koma til aðstoðar.

Þannig heldur umræðan áfram. Evrópusinnar virðast hins vegar forðast að minnast á það sem hér að ofan var sagt, að mörg ár munu líða þar til Íslendingar geta talist hæfir til þess að eiga samstarf um mynt með öðrum þjóðum. Aðild að Evrópusambandinu þýðir ýmislegt annað en evrur, krónur og lága vexti. Það er óráð að láta aðsteðjandi vandræði þrengja svo umræðuna að menn sjái einungis í eina átt.