Aldraðir og öryrkjar reyna að koma sparnaði sínum undan

Á þessari síðu hefur verið vakin athygli á þeirri ofursköttun sem viðgengst á aldraða og öryrkja með því að veita engan afslátt af fjármagnstekjur en rýra um leið bætur almannatrygginga um þriðjung teknanna.

Þrátt fyrir viðleitni ríkisstjórna Samfylkingarinnar til að rétta hlut þessa hóps virðist þarna hafa verið framið alvarlegt glappaskot. Í leiðara Morgunblaðsins er m.a. vakin athygli á því í dag að jafnvel verðbæturnar teljist til fjármagnstekna eins og fram kom í blaðinu í gær. Þannig er þessi hópur hundeltur með íþyngjandi ráðstöfunum umfram aðra borgara þessa lands.

Vitað er til þess að nokkur hópur aldraðra og öryrkja hefur gert sérstakar ráðstafanir til þess að koma meginhluta sparnaðar síns undan. Hér verður ekki upplýst hvaða aðferðum er beitt. Haft var samband við mig í gær og mér greint frá því að með þessum hætti kæmist fólk væntanlega hjá skerðingum á bótum sínum.

Landsamband eldri borgara hefur aðeins látið í sér heyra vegna þeirra breytinga sem tóku gildi á lögum um almannatryggingar um áramótin og afnámu þann afslátt sem áður var á fjármagnstekjum. Hins vegar hefur ekkert heyrst frá samtöku fatlaðra. Það er sem forystumenn þeirra séu málstola.

Gamall Parísarbrandari um Íslendinga, mestu þjófa heims

Einar Magnússon, rektor Menntaskólans í Reykjavík, sagði mér einu sinni í munnlegu prófi í sögu að um aldamótin 1900 hefði gengið brandari í París um einkenni þjóða. Þar voru Íslendingar taldir mestu þjófar heims. Það kemur því vel á vonda að sérstakur rannsóknadómari, sem hefur reynslu af frönskum fjárglæframönnum, aðstoði íslensk yfirvöld við að hafa upp á íslenskum peningaþjófum.

Joly: Viss um að menn misnotuðu aðstöðu sína

Þingheimi þökkuð ósérplægni

Séra Gunnar Matthíasson fer með morgunbænir um þessar mundir í Ríkisútvarpi allra landsmanna. Í dag þakkaði hann guði fyrir þingheim sem starfaði af ósérplægni. Annað virðist nú hafa verið upp á teningnum að undanförnu. Þar er eins og hver hugsi fyrst og fremst um sig og sinn flokk. Davíð Stefánsson hefur það eftir þjóðsögunni um Jón bónda og skjóðuna að menn hafi reynst sérklókir. Því miður hefur íslenskt samfélag um of einkennst af sérklókindum stjórnmála- og fjármálamanna.

Fjármagnseigendur í hópi lífeyrisþega skattpíndir

Með breytingum sem gerðar voru á lögum um almannatryggingar í fyrravor var fellt niður ákvæði um að helmingur fjármagnstekna lífeyrisþega skerti ekki tryggingabætur. Í stað þess var sett á 90.000 kr frítekjumark á ári.

Nú skerða vextir (fjármagnstekjur) bætur almannatrygginga um þriðjung. Þannig mismunar þjóðfélagið öryrkjum og öldruðu fólki. Já, við með breiðu bökin:) Við hljótum að vera stolt af okkar framlagi til velferðarinnar.

Hafa lífeyrissjóðirnir tapað 200 milljörðum?

Aldraður fjárfestir, sem laumar einatt að mér mikilsverðum upplýsingum, hafði orð á því skömmu eftir áramót, að sögur væru á sveimi um erfiða stöðu Straums og í gær tók Fjármálaeftirlitið við rekstri bankans.

Þá var fullyrt við mig í gær að í rekstri lífeyrissjóðanna væru ekki öll kurl komin til grafar. Nær væri að tap þeirra næmi 200 milljörðum sem hlyti að þýða umtalsverða skerðingu á kjörum lífeyrisþega.

Fjárhagsstaða Íslendinga er í raun verri en menn eins og Tryggvi Þór Herbertsson láta í veðri vaka. Saga hans sem hagfræðings og þjóns fyrrverandi yfirvalda veldur því að hver sá, sem hyggst greiða honum atkvæði í væntanlegu prófkjöri Sjálfstæðisflokksins um næstu helgi hlýtur að hugsa sig um tvisvar áður en hann tekur þá afstöðu að trúa honum fyrir öruggu þingsæti.

Mál eru að snúast í það horf að ríkisstjórnin verður að hætta við að neyða stjórnarskrárbreytingum upp á þingið og tefja þannig fyrir framgangi brýnna mála. Stjórnarskrá og kosningalög geta beðið betri tíma.

Nýtt lýðræði - nýjar lausnir

Ég sótti fund hjá L-listanum í kvöld og var hann ánægjulegur. Það var eins og ferskur andblær í stjórnmálum færi um hugann og minnti þetta mig á þegar við vösuðumst í framboðsmálum á Suðurlandi, Vésteinn Ólason, Arnór Karlsson og fleiri.

Málefnavinna er komin vel af stað og uppstillingarmál í góðu lagi - ekkert einveldi eins og andstæðingarnir láta í veðri vaka.

Þótt kosningaundirbúningur sé óvenju skammur og nýjum framboðum gert þannig erfitt um vik tekst okkur áreiðanlega að hrinda því af stokkunum. L-listinn verður í raun eini kosturinn sem fólk getur valið vilji það veðja á nýjar hugsjónir og nýtt fólk. Hvorki Samfylkingin né Vinstri grænir boða í raun eitthvað nýtt. Þar eru flest andlitin hin sömu og úrslitin nær ljós.

Ingibjörg Sólrún hættir

Þegar sú ákvörðun Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur að hætta stjórnmálaafskiptum liggur fyrir læðist að mörgum söknuður. Svipmikill leiðtogi hverfur af sviðinu.

Það er rétt hjá Ingibjörgu að hugsa um eigin velferð og fjölskyldu sinnar í stað þess a fórna sér á skákborði stjórnmálanna. Þannig getur hún best nýtt krafta sína og reynslu í þágu íslensks samfélags.

Við hjónin sendum henni, eiginmanni og börnum alúðarkveðjur og óskum þeim alls hins besta.

Alþjóðlegu matsfyrirtækin og efnahagshrunið

Í þættinum Assignment sem útvarpað er um þessar mundir á BBC, var eftir miðnætti umfjöllun um alþjóðlegu matsfyrirtækin Moodies og fleiri slík. Þar var því haldið fram að fyrirtækin ættu sinn þátt í því að bankahrunið mikla sem enginn sér fyrir endann á hófst.

Greint var frá því hvernig sölumenn þessara fyrirtækja hefðu verið þjálfaðir sérstaklega til þess að koma sér í mjúkinn hjá bankastofnunum og selja þeim einkunnagjöf. Þetta hefði gengið svo langt að þjóðríki hefðu jafnvel ánetjast þessum fyrirtækjum.

Moodies komst m.a. í þá stöðu að bankar og ríkisstjórnir óttuðust einkunnagjöf þess. Voru stærstu fjárfestingasjóðir og bankar Bandaríkjanna og fleiri ríkja reiðubúnir að greiða milljónir Bandaríkjadala fyrir hækkun einkunna fyrirtækisins enda voru hagsmunir milljóna manna í húfi. Þannig átti Moodies m.a. þátt í því að bankar og fjárfestingasjóðir, sem höfðu með höndum lán til húsnæðiskaupa, fengu iðulega hæstu einkunn þótt sitthvað væri bogið við starfsemi þeirra. Nefnd voru dæmi um að fólk hefði verið látið undirrita lánssamninga þar sem niðurstaðan væri helmingi hærri afborganir á mánuði en laun þess. Einstæð móðir lýsti því einhvern veginn þannig að samningar þessir væru tugir blaðsíðna. Sölufulltrúinn hefði blaðað hratt gegnum samninginn og sagt: "Skrifaðu hér, skrifaðu þarna undir, settu nafnið þitt þarna" o.s.frv.

Fulltrúi Moodies hélt því fram í þættinum að fyrirtækinu bæri ekki að meta hvað lægi að baki þeim gögnum sem kaupendur þjónustunnar legðu fram. Aðrir viðmælendur bentu á að vegna þjónustu matsfyrirtækjanna hefðu stjórnendur fjármálastofnana slakað á innra eftirliti og því hefði farið sem fór.

Matsfyrirtækin hafa haft örlög fjármálastofnana og heilla ríkja í höndum sér. Nú er mér spurn hvaða áhrif lánshæfiseinkunn Moodies og annarra fyrirtækja hafi haft á Ísland og stöðu þess. Getur verið að fyrirtækinu hafi einhvern tíma verið mútað eða það keypt til að lækka lánshæfiseinkunn landsins? Hver er trúverðugleiki slíkra lánshæfiseinkunna? Þá skal að vísu einnig rifjað upp að sumir Íslendingar báru brigður á trúverðugleika einkunanna.

Varð þjónusta fyrirtækjanna til þess að Íslendingar, svo sem viðskiptaráðherra fyrrverandi, sem enn er kominn í framboð, fjármálaráðherra, seðlabankastjórar og fjármálaeftirlitið sofnuðu á verðinum.

Spyr sá sem ekki veit.

Ástríður Alda Sigurðardóttir í Salnum

Stundum fell ég í stafi þegar ég hlýði á píanóútsetningar verka sem upphaflega voru samin fyrir orgel eða sinfóníuhljómsveit.

Í dag flutti Ástríður Alda Sigurðardóttir m.a. 5 sálmaforleiki eftir J.S.Bach sem umritaðir höfðu verið fyrir píanó. Var sem hún væri með þrjár hendur, slík var leikni hennar.

Af hverj ætli svona frábær manneskja sé ekki heimsfræg? spurði vinkona mín í hléinu. Gat ég ekki svarað því. Sögðu einhverjir að ef til vill ætti hógværðin þar einhverja sök.

En hvað sem líður allri hógværð, heimsfrægð og leikni voru þetta unaðslegir tónleikar og var Ástríði Öldu klappað lof í lófa.

Mistök ráðgjafa forsætisráðherra

Í grein sem birtist í Morgunblaðinu í dag segir Jóhanna Sigurðardóttir m.a.:

"Strax á fyrstu dögum ríkisstjórnarinnar hófst markviss vinna á vettvangi forsætisráðuneytisins við að undirbúa boðaðar lýðræðisumbætur. Ráðgjafarhópur undir forystu Bjargar Thorarensen prófessors, hófst handa við undirbúning stjórnarskrárbreytinga, m.a. um stjórnlagaþing. Annar hópur undir forystu Þorkels Helgasonar stærðfræðings, vann að útfærslu reglna um persónukjör. Á grundvelli samráðs, m.a. við alla stjórnmálaflokka sem fulltrúa eiga á Alþingi, hafa lagafrumvörp byggð á þessari vinnu verið lögð fram á Alþingi. Bæði frumvörpin eru borin fram af forystumönnum allra flokka, nema Sjálfstæðisflokksins."

Vegna frumvarpsins um kosningar til Alþingis virðist sem Þorkell Helgason hafi ekki áttað sig á sáttmála SÞ um réttindi fatlaðs fólks. Þess vegna er frumvarpið í því skötulíki sem raun ber vitni.