Brýtur Reykjavíkurborg mannréttindi með heimasíðu sinni?

Miklar framfarir hafa orðið á upplýsingamiðlun sveitarfélaganna í landinu á umliðnum árum. Sum þeirra hafa komið sér upp heimasíðum þar sem hvers kyns upplýsingar eru aðgengilegar flestum hópum samfélagsins sem hafa tölvur undir höndum og nokkur þeirra hafa lagt sig fram við að skapa gott aðgengi að síðunum. Í Reykjavík er öflugt þjónustuver þar sem leyst er vel úr fyrirspurnum sem þangað berast.

Um síðustu helgi var auglýst starf mannréttindastjóra Reykjavíkurborgar og er umsóknarfrestur til 26. þessa mánaðar. Mannréttindastjóra ber m.a. að hafa hliðsjón af því að fólki sé ekki mismunað af hvers kyns ástæðum, m.a. vegna uppruna, kynferðis, aldurs og fötlunar.

Ætli verulega sjónskertur eða blindur eistaklingur að sækja um þetta starf eða önnur á vegum borgarinnar vandast málið. Umsóknarformið er ekki aðgengilegt fólki sem notar skjálesara.

Vefur Reykjavíkurborgar virðist ekki hannaður með hagsmuni þessa hóps í huga, ekki að öllu leyti. Ýmislegt er þar vanhugsað enda verður ekki séð að vefurinn hafi hlotið vottun fyrir gott aðgengi.

Skyldi mér detta í hug að sækja um stöðu mannréttindastjórans verð ég að bíða þess að einhver geti aðstoðað mig. Þar með fer dýrmætur tími til spillis.

Aðgengi getur upphafið margs konar fötlun. Með slæmu aðgengi er hægt að búa til hindranir sem margt fólk ræður vart við. Þetta á við á fjölmörgum sviðum samfélagsins. Einhverjir í borgarkerfinu hafa þarna sofið á verðinum og ekki gætt þess að afla þeirrar þekkingar sem dugar til að ryðja úr vegi upplýsingahindrunum sem geta skipt sköpum fyrir hóp fólks.

Hvers vegna hefur ekki verið hugað að þessum þætti og hvers vegna hefur vefur Reykjavíkurborgar ekki fengið vottun fyrir gott aðgengi?

Með brauki og bramli

Það hefur gengið talsvert á á Tjarnarbólinu í dag og í gær vegna glerskiptanna.

Í dag hlustaði ég á hádegisfréttirnar en kveikti áður á Nagranum og tengdi Shure VP88. Síðan lygndi ég aftur augunum í slípihávaðanum. Ég hrökk upp við brothljóð. Svei mér ef sumt af glerinu fór ekki inn í stað þess að sogast út. Eitthvað hruflaðist gluggakistan. Hljóðsýni fylgir með.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Brothljóð af bestu gerð

Glerskipti og aðrar viðgerðir

Í dag verður hafist handa við að skipta um gler í nokkrum íbúðum að Tjarnarbóli 14. Síðan verður mestallt gler í sameigninni endurnýjað.

Um daginn var húsið háþrýstiþvegið og innan skamms verður hafist handa við að gera við það sem eftir er af sprungum og húsið síðan málað.

Þetta er 4. meiriháttar viðgerðin á 20 árum. Árið 1990 var húsið málað og gert við þakið.

Árið 1998 var gert við sprungur og ýmislegt annað lagfært.

Árið 2002 var enn gert við sprungur sem komið höfðu í ljós, en haustið 2001 hófst mikill leki á efstu hæðinni og einnig lak niður í íbúðir á næstefstu hæð. Um leið var húsið málað.

Baráttan við lekann stóð fram á síðasta ár en þá var enn ráðist í sprunguviðgerðir. Ekki var gert ráð fyrir að þær yrðu mjög miklar. En þegar farið var að kanna málið voru síðustu múrviðgerðir nær ónýtar og hefði því húsið allt orðið flekkótt. Var því talið réttast að mála það í sumar.

Vonandi verður húsið í sæmilegu lagi næstu árin. Ég held að íbúðareigendur þurfi alvarlega að velta því fyrir sér að mynda framkvæmdasjóð vegna væntanlegs viðhalds. Sá misskilningur virðist ríkja að óheimilt sé að mynda slíka sjóði, en gera má ráð fyrir að sameiginlegur viðhaldskostnaður nemi a.m.k. 1-2,5% af brunabótamati íbúða (erfitt að ákvarða þetta vegna verðhækkana á húsnæði) og mála þarf hús ekki sjaldnar en á 6-8 ára fresti auk sprunguviðgerða sem endast jafnvel skemur. Sumir halda því fram að þeir séu á móti því að mynda slíka sjóði þar sem þeir flytjist þá með íbúðum til nýrra eigenda. Hinir sömu skilja ekki að með slíkum ráðstöfunum eru þeir ekki eingöngu að tryggja sjálfa sig heldur eru þeir að gera íbúðirnar seljanlegri um leið og verðmæti þeirra er í raun aukið.

Steinsteypa er hvarfgjarnt efni. Ekki verður á móti því mælt. Hún endist ekki eins vel og fólk hélt áður fyrr.

Ný heimasíða Blindrabókasafns Íslands - umsögn

Ég leit á nýja heimasíðu Blindrabókasafns Íslands sem er um margt vel gerð. Þar er því haldið fram að heimasíðan sé vottuð af Sjá. Það, hvernig fullyrðingin var sett fram, olli því að nokkur efi settist að mér. Ég hef komið að vel flestum vottunum Sjár og Öryrkjabandalags Íslands og þessi síða er ekki þar á meðal. Þá hef ég nú fengið staðfest hjá Sigrúnu Þorsteinsdóttur, einum fremsta aðgengisfræðingi heims, að Sjá ehf hafi hvergi komð nærri vottun síðunnar.

Það er sitthvað á heimasíðunni sem er ekki í samræmi við viðteknar hugmyndir um heimasíður sem teljast eiga að öllu leyti aðgengilegar og greinilegt að heimasíðan hefur ekki farið gegnum viðurkennda prófun. Þá efast ég um að nokkur blindur einstaklingur hafi haft hönd í bagga með gerð síðunnar. Mér finnst hún bera þess merki. Hér skulu nefnd nokkur atriði:

1. Ég leitaði lengi að skráningu á póstlista. Hann virðist ekki vera fyrir hendi.

2. Þegar farið er í leitarvél er beðið um innskráningu. Eftir að lykilorð hefur verið gefið upp virðist ekki nægja að slá á enter heldur verður að nota tab-lykil til þess að finna "leitarhnappinn".

3. Ekki dugði að fara úr leitarvélinni með hefðbundnum aðferðum heldur þurfti að rjúfa sambandið við heimasíðuna. Getur verið að gamla leitarvélin hafi verið færð inn í nýtt kerfi?

4. Ég hugðist ná í wordskjal með lista yfir nýjum bókum. Ekki virtist hægt að smella á þann tengil en hljóðskráin var í lagi.

5. Hvaða þýðingu hafa þessar upplýsingar á síðunni: "Þú ert hér."

Fleira gæti ég týnt til.

Á heimasíðunni er þess getið að hún sé mun sjónrænni en áður. Það er vel. En hvernig þjónar það lesblindu fólki?

Vonandi teljast þetta uppbyggilegar athugasemdir í samræmi það sem óskað er eftir á síðunni.

Um morgunmat og góða þjónustu í Frankafurðu

Stundum er nauðsynlegt að sanna fyrir sjálfum sér að maður sé enn fær um að takast á við lífið og tilveruna og njóta þess sem að höndum ber.

Undanfarna daga hef ég öðru hverju reynt að blogga en án árangurs. Ég var í þráðlausu netsambandi á gistihúsi í Frankafurðu og þegar leikurinn stóð sem hæst í blogginu kom jafnan eitthvað fyrir.

Ég fór til Frankfurt á sýninguna Sight City þriðjudaginn 6. maí. allt gekk að óskum. Ungur Pólverji fylgdi mér út í vél og var hann bæði mæltur á íslensku og ensku, kaus þó fremur að nota enskuna.

Í Frankfurt tók á móti mér kona sem kom mér í leigubíl og á hótelið var ég kominn um kl. 13:30 að þýskum tíma. Þar tók ég til óspilltra málanna, hringdi nokkur símtöl vegna Kím og fleira og hófst síðan handa við grein sem ég vinn að.

Um 6-leytið var ég farinn að finna til svengdar og ákvað að hafast eitthvað að.

Ég reikaði fram úr herberginu og fann það sem ég taldi vera bar. Kom að mér ungur maður og spurði hvort ég væri að leita að matsalnum. Kvað ég svo vera og vísaði hann mér á borð.

Þá kom ung kona og las mér matseðilinn. Mig langaði hvorki í súpu, salaat, grænmeti né pasta svo að ég fékk mér vínarsnitsel með frönskum kartöflum og salati. Bað um vatn og brauð ásamt bjór.

Mér barst firnagott, nýbakað brauð í glerkörfu ásamt volgu og fremur vondu vatni og svo kom stór bjórkanna á borðið, mun stærri en ég hugði.

Síðan kom Vínarsnitselið og reyndist líka meiri máltíð en ég hugði.

Á eftir langaði mig í eftirrétt og fannst ísinn of sætur og búðingarnir líka. Ákvað að panta mér ostabakka og kaffi.

Fljótlega kom kaffið og kláraðist.

Þá kláraði ég bjórinn sem var ekki eins mikill og ég hugði en glasið stærra og þykkara.

Síðan kom miðaldra þýskumælandi Þjóðverji með ostabakkann, tveggja, þriggja eða góðan fjögurra manna skammt. Þetta var skár útilátið en ostabakkinn sem ég bauð Elínu hér um árið í Djúpinu þegar við vorum í tilhugalífinu enda hringdi ég til hennar til þess að segja henni þetta.

Ég réðst á ostana, jarðarberin og einhvern annan ávöxt ásamt firnum af góðu brauði, með hníf og gaffli. Dundaði mér við þetta og komst loks inn á herbergi í fylgd þjóns, stillti á íslenska útvarpið og nennti ekki að vinna meira að svo stöddu.

Gaf mér auka insúlínskammt. Eins gott að vélstjórnin sé í lagi.

Sagði þjóninum söguna af norska sendiherranum í Tsaire og handleggnum sem konan hafði ekki lyst á og sagðist ekki geta borðað meira. Hann hló reyndar þegar ég sagði honum að ostabakkinn hefði verið einum of stór.

Ætli ég þyngist ekki um 2 kg fyrir vikið?

Hvað ætti ég að fá mér í morgunmat á morgun? hugsaði ég um það leyti sem svefninn færðist yfir. Hálft kíló af brauði, tvo hrokafulla grautardiska, annan með hafragraut og hinn með jógúrt með morgunkorni? rúnstykki, kaffi, appelsínu og epli, súkkulaði köku, vínarbrauð og te?

Það ætti að nægja. Ef einhver finnur að því svara ég bara eins og Tóti í Berjanesi: "Ek má til. Fæðið er svo dýrt."

Ég var á fótum fyrir allar aldir á miðvikudagsmorgun og fór í morgunverð upp úr kl. 8. Tókst mér loks að vekja athygli þjóns sem vísaði mér á sæti. Sagðist ég vilja kaffi og rúnstykki með spægipylsu. Færði hann mér þrjú rúnstykki með osti og smábrauð að auki sem hann hafði smurt vandlega og bætt við á diskinn gúrkusneiðum og tómötum.

Ég réðst á þetta matarsafn og kom þá að mér fullorðin kona og vildi fá að vita hvaðan ég væri. Ég minnti sig svo á manninn sinn, en hann hefði verið blindur. Taldi hún að ég hefði hvergi nærri fengið nóg og spurði hvort ég vildi ekki jógúrt líka. Ég lét lítið yfir því en hún kvaðst þá útbúa handa mér dýrindis jógúrt með ávöxtum. Morgunmaturinn endaði á hrokafullum jógúrtdisk með alls kyns góðgæti.

Þessu fór fram næstu tvo morgna. Ég mætti kl. 8 í morgunmat á fimmtudag og kom þá blessuð manneskjan og sagðist hafa saknað mín. Sagði hún mér frá dauðastríði manns síns og því að hún væri sjálf komin með krabbamein og þyrfti að undirgangast aðgerð í næsta mánuði.

Í gær, föstudag, vaknaði ég seinna en ella, enda hafði ég verið á tæknisýningunni allan daginn og farið síðan í boði Papenmeiers á Jóhannesarfjall þar sem menn brugga ýmis dýrindisvín. Vorum við þar í vínsmökkun og afar fróðlegum fyrirlestri og síðan góðum kvöldverði.

Kl. 8:30 var barið að dyrum hjá mér og var þar þá þjónninn kominn og vildi vita hvort ég ætlaði ekki í morgunmat. Ég var þá að mæla blóðsykur og fór síðan með honum. Greinilegt var að hann og hin ágæta samstarfskona hans höfðu þá útbúið handa mér morgunmat, tvö rúnstykki, tómata og gúrkur og jógúrt, sem konan hafði blandað með alls kyns hnetum og vanillubúðingi. Namm!

Ég kvaddi svo þetta góða fólk og hélt af hótelinu um kl. 11:30.

Ég mun á næstunni skrifa hér á þessari bloggsíðu örlítið um tæknisýninguna eftir því sem úrvinnslu gagna vindur fram.

Mér finnst ég vera fullur af orku og þakklæti til Blindravinafélags Íslands sem styrkti mig til fararinnar og konu minnar elskulegrar sem hvatti mig eindregið.

Það er ómetanlegt að fá tækifæri til þess að ræða við fólk um ýmis álitamál sem koma upp og það gat ég gert í ríkum mæli þá daga sem ég dvaldist í Frankafurðu.

Gleðidagur

Laugardagurinn 3. maí var mikill gleðidagur hjá okkur hjónum. Birgir Þór var hjá okkur, en við sóttum hann á leikskólann daginn áður. Gisti hann hjá okkur.

Um nónbil komu þau Árni og Elfa með litla sveinbarnið í heimsókn til ömmu og afa. Heilsast blessuðu barninu vel og það þroskast og dafnar.

Það fylgir því sérstök sæla að hafa slíkt ungviði nærri sér.

Gleymska formanns Framsóknarflokksins

Í dag fordæmdi Guðni Ágústsson ríkisstjórnina fyrir að svíkja gefin loforð við öryrkja og aldraðra.

Árið 1995 stóð framsóknarflokkurinn að því að bótum almannatrygginga var kippt úr sambandi við launa- og verðlagsvísitölu. Ekki mátti bæta kjör aldraðra og öryrkja til jafns við þær kjarabætur sem samið hafði verið um. Hvers vegna?

Árið 1998 neitaði Framsóknarflokkurinn að viðurkenna að tilteknar greinar um skerðingu bóta vegna tekna maka fengist ekki staðist stjórnarskrána. Höfða varð mál sem heilbrigðisráðherra tapaði.

Þrátt fyrir dóm Hæstaréttar afnam Framsóknarflokurinn ekki allar skerðingar tryggingabóta við tekjur maka. Þetta bitnaði fyrst og fremst á konum!

Hinn 25. mars 2003 gerði Framsóknarráðherra f.h. ríkisstjórnar samkomulag við Öryrkjabandalag Íslands um aldurstengda örorkuuppbót. Það loforð sveik flokkurinn síðar um haustið.

Í lögunum, sem Framsóknarflokkurinn stóð fyrir að samþykkt voru á Alþingi vorið 2004 var endurskoðunarákvæði sem flokkurinn hirti ekki um að virða eins og til stóð.

Framsóknarflokkurinn fór með heilbrigðis- og tryggingamál á árunum 1995-2007. Fyrri hlutinn einkenndist af kjarakerðingum og hinn seinni af sviknum loforðum Framsóknar.

Það er enginn meiri af að svíkja loforð eða af því að velta sér upp úr sams konar svikum annarra.

Guðni: Það er runnin upp ögurstund

Vorið, afmælli Erlings Viggóssonar og afmælissöngurinn AUSTRIÐ ER RAUTT

Í þessum hljóðpistli segir af vorinu á Seltjarnarnesi, fjöruferð, afmæli Erlings Viggóssonar, kommageri og framsókn, afmælissöng allra tíma o.fl.

vegna fyrirspurnar um fyrri pistil skal tekið fram að hann er hljóðritaður með AKG D230 og Nagra Ares BB+.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Vindurinn og vorið

Stórþorskadrápið

Það eru athyglisverðar niðurstöðurnar um stórfiskadrápið sem fjallað er um í frétt Morgunblaðsins. Ýmsir hafa orðið til þess á undanförnum árum að gagnrýna skefjalaust stórþorskadráp hér á landi og má t.d. nefna Jón Ármann Héðinsson, fyrrum þingmann og útgerðarmann, en hann reit nokkrar greinar í Morgunblaðið um þessi mál á síðasta áratug. Benti hann á að þessar ofsóknir á hendur rígaþorskinum gætu haft eðlislægar breytingar á þorskstofninn.

Ýmsir halda því fram að Jón og félagar hafi haft rétt að mæla enda sé stórþorskurinn að mestu horfinn af sjónarsviðinu. Hvað ætli íslenskir fiskifræðingar hafi um málið að segja?

Rangt að ofvernda smáfiskinn