Styðjum Blindrafélagið

Ferðaþjónusta blindra hefur lengi verið í ólestri í Kópavogi. Þetta gildir einnig um rétt annars fatlaðs fólks sem hefur orðið að sækja rétt sinn með harðfylgi.

Í tilkynningu Blindrafélagsins er vikið að því að ástæða sé til að fatlað fólk uggi um sinn hag þegar þjónustan við fatlaða flyst alfarið til sveitarfélaganna. Á þessum síðum hefur iðulega verið varað við þessum áformum. Fulltrúar félaga og samtaka fatlaðra á Norðurlöndum hafa ítrekað varað Íslendinga við slíkum aðgerðum.

Málefni fatlaðra í Kópavogi eru ekki einkamál blindrafélagsins heldur alls fatlaðs fólks og þar með Öryrkjabandalags Íslands. Flutningur málefna fatlaðra til sveitarfélaganna er heldur ekki einkamál Blindrafélagsins heldur Öryrkjabandalagsins alls. Hvað segja forystumenn bandalagsins? Skorað er á þá að tjá sig á þessari síðu. Athugasemdir þeirra verða vel þegnar.

Styðjum baráttu Blindrafélagsins til aukinna mannréttinda.

GPS-tilraunum haldið áfram

Á sunnudaginn kom ný tilraunaútgáfa af Mobilespeak (farsímatali) með endurbættu aðgengi að OVI-kortunum fyrir Nokia-farsímana. Nú les forritið nöfn gatna sem farið er um og gönguleiðsögnin verkar afar vel.

Gpnguleiðir í nágrenni mínu eru ekki vel skráðar og ruglast því síminn talsvert. Ég á eftir að þaulreyna kortin á göngustígunum meðfram sjónum og kanna hvernig þau verka þar.

Víða í Evrópu hafa menn í dag og í gær gert tilraunir með þennan búnað og farið með strætisvögnum út um hvippinn og hvappinn. Þeir geta auðveldlega fylgst með því hvar þeir eru og er þetta ótrúleg frelsisviðbót blindu og sjónskertu fólki. Þeim sem hafa notað GPS-tæki árum saman þykja þetta sjálfsagt litlar fréttir, en þeim, sem hafa verið einangraðir vegna blindu sinnar finnast þetta miklar fréttir og geta nú horft fram á bjartari tíma. Umferliskennarar gera sér nú grein fyrir því að taka verður mið af þessari nýju tækni þegar blindu og sjónskertu fólki er kennt á umhverfi sitt. Nú þarf Reykjavíkurborg að ganga í lið með blindu og sjónskertu fólki og lagfæra ýmsar skelfingarvitleysur sem framdar hafa verið á gangstéttum og gangbrautum borgarinnar sem hafa orðið til þess að Reykjavík er víða stórhættuleg öðrum en akandi fvegfarendum og fuglinum fljúgandi.

Það er gleðilegt til þess að hugsa að fyrirtæki eins og Nokia skuli leggja metnað sinn í að vinna með framleiðendum hugbúnaðar sem er aðgengilegur í farsímum. Auðvitað er hér um markaðsmál að ræða, en samt læðist að mér sá grunur að einhver hugsun um almannaheill sé í farteskinu.

Þjónið alþýðunni, sagði Mao formaður.

Hverjir geta kosið til stjórnlagaþings?

Brátt verður kosið til stjórnlaga þings. Margir eru kallaðir en fáir útvaldir.

Þar sem Alþingi var veittur samfélagslampi blindrafélagsins á föstudaginn var flaug mér í hug hvort gerðar yrðu einhverjar ráðstafanir til þess að gera blindu eða sjónskertu fólki kleift að neyta atkvæðisréttar síns. Við nánari athugun sá ég að lampinn var veittur vegna þess að Alþingi samþykkti lögin um Þekkingarmiðstöðina. Merkilegt að sæma þurfi stofnun lampa fyrir að tryggja lágmarks mannréttindi sem eru þó minni hér á landi en á öðrum Norðurlöndum.

Eftir að hafa fínkembt lögin hef ég hvergi fundið stafkrók um að gera skuli ráðstafanir vegna atkvæðagreiðslu blindra og sjónskertra. Rafræn kosning hefði leyst hluta vandans. En mér er spurn hvernig standi á því að ekki séu ákvæði um þetta atriði í lögunum, þ.e. um atkvæðagreiðslu þeirra, sem færa sér ekki prentað letur í nyt.

Í lögum um kosningar til Alþingis eru ákvæði um sérstök kjörgögn sem nýtast blindu og sjónskertu fólki, þ.e. stimpla og spjöld merkt með blindraletri. Verða slík spjöld útbúin fyrir kjördag 27. nóvember nk?

Hvað hafa Öryrkjabandalag Íslands og Blindrafélagið aðhafst í þessum efnum?

Óskað er eftir svörum forráðamanna þessara samtaka í athugasemdum við þessa færslu.

Stöðugt fleira fólk efast um gildi þessa stjórnlagaþings sem verður einungis ráðgefandi. Traust fólks á Alþingi er orðið svo lítið að það trúir þinginu ekki til þess að fara höndum um tillögur stjórnlagaþingsins.

Við skoðun laganna virðist sumt óljóst. Hvað þýða þessar setningar sem fara hér á eftir?

[Kjósandi sem greiðir atkvæði á kjörfundi setur auðkennistölu frambjóðanda í ferning, einn eða fleiri, fyrir framan 1. val sitt, þar á eftir auðkennistölu þess frambjóðanda sem hann velur í 2. vali, á eftir því vali auðkennistölu þess frambjóðanda sem hann vill að næstur komi til álita o.s.frv. Í kjörklefa skal liggja listi yfir frambjóðendur og auðkennistölur þeirra.]

Spyr sá sem vart veit.

Gönguferðir í dag og GPS

Í dag fórum við Elín gangandi meðfram sjónum í átt að JL-húsinu. Ég notaði mér gönguleiðsögnina í OVI-kortunum og taldi tækið niður fjarlægðina aðhúsinu þar til um 10 m voru eftir að innganginum við Nóatún. ekki svo slæmt.

Við fórum krókaleiðir heim, þræddum göngustíga til þess að njóta næðisins. Þá vissi leiðsögumaðurinn hvorki í þennan heim né annan fyrr en við komum að Kolbeinsmýrinni. Þá áttaði tækið sig og greindi frá fjarlægð að Tjarnarbóli 14.

Í kvöld gerði ég aðra tilraun. Ég leitaði að tilteknu heimilisfangi við Nesveg, stillti tækið á talandi leiðsögn og lagði af stað út í myrkrið. Enskkumælandi kona í tækinu sagði mér að ég ætti 650 metra ófarna að ákvörðunarstað og síðan tók talgervillinn að telja niður. Ég ákvað að stríða ensku konunni og beygði inn Sörlaskjól. Þá þagnaði allt.

Ég sneri við og skráði inn heimilisfang mitt. Var mér þá sagt að ég væri fyirr utan Sörlaskjól 17 og ég skyldi halda í norðvestur. Ég gerði það. Vart var um aðra átt að ræða. Eftr nokkra stund var mér sagt að Nesvegur væri 60 metra í burto og þar ætti ég að beygja til vinstri. Þegar ég var rétt kominn að horninu var mér sagt að beygja.

Eftir nokkra stund var mér skipað að beygja inn Tjarnarstíginn þegar nær drægi og þegar þar að kom vildi tækið að ég færi þá leið og inn Tjarnarbólið. Ég þrjóskaðist við og hélt áfram meðfram Nesveginu. Tækið reyndi í tvígang að reikna út leiðina að nýju en tókst ekki. Akstursleiðsögnin hefði sagt mér að taka U-beygju og halda 200 metra í áttina sem ég kom úr og fara síðan inn tjarnarbólið. Jafnvel hefði tækið átt til að segja mér að halda áfram svo sem 100 metra í viðbót, taka þar U-beygju og aka síðan 300 metra til baka o.s.frv.

Gönguleiðsögnin í OVI-búnaðinum er fýsilegur kostur. Fróðlegt verður að kanna hvernig hún gefst á hinum ýmsu leiðum. Tékkneskur notandi Mobilespeak-búnaðarins, sem er í prófunarhópnum, fór einn síns liðs á gistihús sem hann leitaði uppi og fann það. Einungis þurfti hann að spyrja til vegar þegar hann var í þann mund að verða kominn að hótelinu.

Þegar hann fór aftur heim á leið leitaðihann uppi strætisvagnastöð, en lenti í villum. Búnaðurinn hélt honum þó það vel við efnið að hann áttaði sig og gat spurst til vegar. Ég veit að ýmsir, sem eru blindir og hugrakkir, skemmta sér konunglega við þess háttar tilraunir. Jafnvel ég, sem hef aldrei verið sérstaklega hugrakkur, brenn í skinninu að takast á hendur einhvern leiðangur út í óvissuna. Hættan er einungi sú að umhverfinu í Reykjavík og á höfuðborgarsvæðinu hefur verið spillt svo mjög að það er að verða stórhættulegt blindu fólki að ferðast um eitt síns liðs. Ég hlýt að finna verðugt verkefni þar sem ég kemst hjá því að fara mér að voða.

GPS-tæknin í þágu blindra er mikið framfaraspor. Það á jafnt við um OVI-kortin og Loadstone-búnaðinn sem ritað hefur verið um á þessum síðum.

Páll Steingrímsson er snillingur

Ég legg gjarnan við hlustir þegar myndir Páls Steingrímssonar eru sýndar í sjónvarpinu. Myndin um kríuna, sem sýnd var í vköld, er einstætt listaverk, fróðleg og skemmtileg. Hljóðmyndin var skemmtileg og einstakt hvað Páll hefur náð að hljóðrita marga fugla sem eru í tengslum við kríuna.

Til hamingju með tilveruna, Páll.

Hugmyndaríkur sönglagahöfundur

Í gær, föstudaginn 15. október, voru haldnir í Salnum í Kópavogi minningartónleikar um Árna Thorsteinsson, en hann fæddist þennan dag árið 1870. Má geta sér þess til að tónleikarnir hafi einnig verið haldnir í tilefni þess að nýlega fundust áður óþekkt lög eftir Árna.

Jónas Ingimundarson, Gunnar Guðbjörnsson og Ólafur Kjartan Sigurðarson fluttu lög Árna af mikilli innlifun og fágun. Þeir Ólafur og Gunnar eru ólíkir söngvarar um flest. Greinilegt var að þeir höfðu skipt með sér lögunum eftir því hver hentuðu hvorum og fluttu þeir báðir tónsmíðarnar með sínum hætti og af mikilli prýði.

Salurinn var þétt setinn. Mikill hluti áheyrenda var um eða yfir miðjum aldri, sem er ekki óeðlilegt, því að Árni var vinsælt sönglagatónskáld hér á landi langt fram eftir síðustu öld. Lög hans eins og Kirkjuhvoll, Dalavísur, Rósin o.fl. eru hverjum unnanda íslenskra sönglaga kunn.

Ég hef lengi dáðst að því hvað Árni var listfengur í tónsmíðum sínum. Þær skera sig úr flestum íslenskum sönglögum fyrri tíma að því leyti að undirleikurinn er mun þróaðri og fylgir síður laglínunni en hjá flestum tónskáldum. Þá eru útsetningar Árna iðulega fjölþættari en hjá öðrum sönglagahöfundum sem voru á dögum um svipað leyti og hann.

Sérstaka athygli mína vakti lag Árna við Draum hjarðsveinsins. Þar fóru saman einstök kímni og listfeng sköpun. Heyra mátti á Jónasi Ingimundarsyni að lagið væri í miklu uppáhaldi hjá honum.

Lagið Ingjaldr í skinnfeldi var sagt eitt hinna nýfundnu laga. Ég minnist að hafa heyrt það í Ríkisútvarpinu nokkrum sinnum, flutt af Þorsteini Hannessyni eða Sigurði Skagfield. Eigi að síður var gaman að heyra það enn á ný.

Lítt bólar á þjóðlegum áhrifum í tónsköpum Árna Thorsteinssonar, en það rýrir ekki gildi og fegurð laganna. Hann hefur greinilega sótt hugmyndir til Schuberts og annarra rómantískra tónskálda. Rómantíkinni fylgir iðulega angurværð og talsvert bólar á henni í mörgum laganna á meðan önnur eru full af bjartsýni og þrá, einkum þau sem fjalla um vorið og landið.

Árni Thorsteinsson var eitt af ástsælustu tónskáldum Íslendinga og svo sannarlega verður þess að minningu hans sé heiður sýndur.

OVI-kortin brátt aðgengileg blindu og sjónskertu fólki

Í dag hófst alþjóðleg prófun nýrrar tilraunaútgáfu farsímatalforritsins Mobile Speak sem gerir blindu og sjónskertu fólki kleift að nýta sér kosti OVI-kortanna. Hægt er nú að velja á milli aksturs- og gönguleiðsagnar.Vegna breytinga sem voru nýlega gerðar á kortunum hefur ekki náðst að fylgja þeim eftir, en fyrstu prófanir lofa góðu.

Ég prófaði forritið í kvöld. Birti það upplýsingar um húsnúmer og götur sem farið var yfir og vegalengdina að áfangastað. Að vísu eru enn nokkrir hnökrar á leit og lestri, en upphafið lofar góðu.

GPS-leiðsögnin fer batnandi

Í dag var hafist handa við að reyna alþjóðlega tilraunaútgáfu talgervilsforrits fyrir farsíma sem þýðir betur ýmsa þætti OVI-kortanna frá Nokia. Nú er gefinn kostur á aksturs- og leiðsögn á ýmsum tungumálum og skilst mér að senn sé íslenska væntanleg.

Ég prófaði gönguleiðsögnina í kvöld. Hún lofar góðu. Nöfn gatna sem farið er yfir birtast og hægt er að fá ýmsar aðrar upplýsingar svo sem húsnúmer o.s.frv. Nokkrir hnökrar eru þó á lestrinum en það stendur væntanlega til bóta. Þetta er einungis fyrsta tilraunaútgáfan og miðað við upphafið lofar framhaldið góðu.Lesendur bloggsins fá væntanlega að fylgjast með helstu tíðindum af þessum vettvangi.

Til mín hringdi einn lesandi þessa bloggs fyrir nokkru og vildi vita hvers vegna ekkert heyrðist frá blindu eða sjónskertu fólki um þessa tækninýjung sem talsvert hefur verið ritað um hér í sumar. Ég kann engin svör við þessari spurningu, veit ekki einu sinni hvort þessi hópur les yfirleitt bloggsíður. Ég þekki að vísu örfáa einstaklinga í hópi blindra og sjónskertra sem hafa gaman af Hljóðblogginu en engan sem lítur inn á þetta blogg nema ef vera skyldi Gísli Helgason og Birkir Rúnar Gunnarsson. Hins vegar hefur verið ánægjulegt hversu margir einstaklingar, tæknilega sinnaðir, hafa birt athugasemdir á þessu bloggi um hvað eina sem snertir tækniframfarir í þágu blinra og sjónskertra.

Göldrum líkast:)

Í gær fór ég til vinnu minnar með strætisvagni eins og undanfarinn mánuð, en ég vinn um þessar mundir í hlutasarfi hjá Lýðræðissetrinu. Heyrði ég þá ekki betur en mágkona mín, Herdís Hallvarðsdóttir, læsi upp biðstöðvar vagnsins.

Ég hringdi til hennar í gær eftir vinnu og spurði hvort hún hefði farið á námskeið hjá Hávörðuskóla í Bretlandi þar sem hinn mikli galdramaður, Harrí Potter, stundaði nám. Kvað hún svo verið hafa. Hún hefur náð þvílíkri leikni í tilflutningi að hún getur verið á mörgum stöðum í senn. Þannig ferðast Herdís nú með sífellt fleiri vögnum og les fyrir farþega upp biðstöðvarnar. Einnig sinnir hún rekstri fyrirtækis þeirra hjóna, heimilisstörfum og öðru sem að höndum ber.

Það er afar mikils virði þegar fyrirtæki eins og Strætó tekur í notkun nýjustu tækni og galdra. Það hefur verið ýmsum kappsmál í þrjá áratugi að heiti biðstöðvanna verði lesin og nú hefur Herdís leyst málið. Forráðamenn Strætós halda því að vísu fram að þarna ráði GPS-tæknin einhverju, en því trúir ekki nokkur maður með viti. Ég get komið með eina sönnun sem hrekur þessa fullyrðingu. Tilkynningar um næstu biðstöð hefjast á orðunum "Næsta stopp er". Hér er greinilega um ensk áhrif að ræða sem gleymst hefur að þýða á íslensku þegar galdraþulan var þýdd.

Afdrifarík mistök eða siðblinda

Þegar atkvæðagreiðslunni um Landsdóm lauk á Alþingi fyrir viku áttuðu margir sig á því sem var einna alvarlegast í málinu. Það var ekki sú ákvörðun að kæra Geir H. Haarde, heldur sú firra að fyrrverandi ráðherrar í ríkisstjórn hans skyldu taka þátt í atkvæðagreiðslunni. Þá var og augljóst að sumir þeirra voru algerlega vanhæfir vegna tengsla við þá sem talið var að sækja ætti fyrir Landsdómi.

Með þessu framferði sýndi meirihluti Alþingis hversu seint han skilur kall tímans um að brotið sé á bak aftur tengslanetið sem hefur verið ofið í íslensku samfélagi. Þegar litið er á afgreiðslu Alþingis og afgreiðslu bankanna í málum sumra skuldara, sem fá fyrirgreiðslu og afslátt á skuldum á meðan aðrir eru látnir engjast eða gerðir gjaldþrota, kemur ósjálfrátt í hug uppbygging valdakerfisins á Sturlungaöld. Þá var samfélagið gegnsýrt af spillingu yfirstéttarinnar og fátt virðist hafa lagast á síðustu tímum.

Ég hef nýlokið við að lesa ævisögu Guðna Þórðarsonar í Sunnu. Þar er m.a. fjallað um gríðarleg bolabrögð sem frændi minn, sem var þá seðlabankastjóri, hinn mesti ágætismaður en ráðríkur eins og sumir frændur hans, tók þátt í að beita fyrirtæki Guðna til þess að vernda hagsmuni tveggja valdablokka íslensks samfélags, sem þoldu enga samkeppni og Guðni gerir því skóna að einn ráðherra viðreisnarstjórnarinnar, annar ágætismaður og röggsamur kaupfélagsstjóri, hafi jafnvel borið ljúgvitni fyrir dómi til þess að firra sig sök. Brá hann fyrir sig rembingi þess sem veit að hann hefur vondan málstað að verja. Að vísu hefur ýmislegt lagast og sömu aðferðum er ekki beitt í jafnríkum mæli og áur. En kunningjasamfélagið, vensl, vinatengsl og hvers kyns fyrirgreiðsla þeim sem þóknanlegir eru þeim, sem ráða hverju sinni, gegnsýra enn allt samfélagið.

Nú er rætt um það manna á meðal að fjöldi flokksmanna Samfylkingarinnar sé óánægður með ráðherra sína og þingmenn og hvernig þeir stóðu að málum á Alþingi. Einnig heyrist innan úr hefbúðum Sjálfstæðisflokksins að þar telji ýmsir að flokksforystan hafi látið teyma sig á asnaeyrunum í þessum efnum og að mikil óánægja sé með afstöðu ónefndra þingmanna vegna spillingarmála sem þeim tengjast. Eitt er víst. Ýmsir hafa að undanförnu dæmt sig til pólitísks dauða og yrði kosið nú má vænta pólitísks sólarlags hjá ýmsum þeirra sem sitja á Alþingi.

En tekur þá eitthvað skárra við?