Lambnrúturinn sem söng í Ríkisútvarpið

Hljóðmyndin sem hér er birt nýtur sín best í góðum heyrnartólum. Hún er í 128 bita upplausn. Panta má hljóðrit í betri gæðum hjá framleiðanda.

Þegar við hjónin litum við að Hala í Suðursveit í sumar að skoða Þórbergssetrið bar fyrir augu ungan dreng með hund og voru þeir félagar eitthvað að sýsla við lambhrút sem var í stekk ásamt gamalá nokkurri. Mig langaði að vita deili á þessum hópi og fékk eftirfarandi svar frá Þorbjörgu á Hala:

“Þetta er hann Þorkell, hann er heimagangur á Hala, fæddist í þennan heim síðastliðið vor og móðir hans dó skömmu síðar, ekki tókst að finna handa honum fósturmóður svo að hann var settur í þennan heimasmíðaða stekk ásamt geldri gamalá sem bar ekki til hans neinar móðurtilfinningar. Þar var honum gefin mjólk á pela fram eftir sumri og gerðist hann mannelskur mjög og jarmaði gjarnan til að fá athygli fólks og kalla eftir mjólk í maga.

Rokkó, hundurinn á Hala og hann voru bestu vinir og Kristinn eigandi Rokkós fór daglega á skemmtigöngu með þá félaga, maður sá gjarnan til þeirra á gangi í halarófu hér um túnin, fremstur Kristinn, síðan Rokkó og Þorkell rak lestina. Þorkeli var síðan sleppt í hagann ásamt geldu fósturmömmunni í byrjun ágúst. Þá var hann orðinn svo ágengur að hann festi sig alltaf í rimlunum á grindunum og til að bjarga sálarheill hans var ákveðið að gefa þeim frelsi en koma þeim frá mannabyggð til að hann héldi ekki uppteknum hætti að halda að hann væri mannabarn eða við mannfólkið sauðkindur með móðurhjarta líkt og lambær í haga. Farið var með hann til fjalla og fylgdust þau áfram að geldærin og Þorkell og ekki annað að sjá en þau væru frelsiun fegin svo og því að eiga þess nú kost að njóta fjölbreyttara fæðuúrvals að eigin vali. En alltaf þegar Fjölnir bóndi á Hala fer um haga þar sem Þorkell heldur sig lítur hann upp og jarmar eða kemur til hans, en lætur sér svo lynda að vera orðinn frjáls og sjálfstæður eftir skamma stund og heldur áfram að bíta. Þorkell fer ekki í sláturhúsið, hann er nú komin í hús á Hala, ekki líklegur kynbótagripur og mátti því ekki lengur vera frjáls innan um allar sætu gimbrarnar sem bitu í kringum hann á túninu á Hala. Úr því hefðu getað orðið of alvarleg ástarævintýri með ófyrirsjáanlegum afleiðingum.

Ævisaga hans verður því ekki öll skráð að þessu sinni, en hver veit nema síðar meir komist hann betur á spjöld sögunnar.”

Svona er nú mannfólkið afskiptasamt. Vonandi er útvarpstæki í fjárhúsinu hjá Þorkatli, lambhrút svo að hann geti hlustað á sjálfan sig jarma og fara með þjóðlagið um gimbilinn sem grét við stekkinn.

Njótið vel.

Hljóðmyndin sem hér er birt nýtur sín best í góðum heyrnartólum. Hún er í 128 bita upplausn. Panta má hljóðrit í betri gæðum hjá framleiðanda.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Gimbillinn sem grét við stekkinn

Sjómenn og opinberir starfsmenn eiga bágt

Talsmenn sjómanna og opinberra starfsmanna með meðaltekjur barma sér nú hástöfum.

Ekki má skerða sjomannaafsláttinn. Hann er hluti tekna sjómanna og sumir þeirra hafa næstum ofurtekjur.

Sótt er að opinberum starfsmönnum með meðaltekjur sem aldrei fyrr. Spáð er atgervisflótta úr landi.

Þeir einu sem enginn vorkennir eru aldraðir og öryrkjar. Þeir virðast einir færir um að axla þær byrðar sem eru afleiðing bankahrunsins sem þeir báru litla sem enga ábyrgð á. Þeir flýja ekki land. Þeir eiga fáa kosti aðra en að þrauka á þessu skeri og taka því sem að höndum ber. Þeir sem skammta þeim úr hnefa eru m.a. fulltrúar opinberra starfsmanna og sjómanna sem kjósa jafnvel að fara í róður í stað þess að sinna þingstörfum.

Hverjir eiga nú að endurreisa hið nýja Ísland?

Hversu hæfir eru eru dómarar Hæsta réttar?

Ýmsir hafa orðið til þess að gagnrýna á hvern hátt dómarar við Hæstarétt Íslands eru skipaðir. Stundum þótti bera á því að dómstóllinn væri notaður sem tæki stjórnvalda til þess að ná fram tilteknum niðurstöðum. Hvort sem sú gagnrýni á rétt á sér eður ei er því þó ekki að neita að tengsl dómaranna við tiltekinn stjórnmálaflokk eru áberandi. Framganga ráðherra þessa sama flokks hefur og á stundum þótt orka tvímælis þegar þeir hafa gengið þvert gegn áliti umsagnaraðila (á einnig við héraðsdómstólana) og skipað skyldmenni valdamikilla flokksbræðra sinna í embætti.

Einn af tryggum lesendum þessara síðna sendi eftirfarandi athugasemd:

“Heill og sæll,

Ég hlustaði á upptöku af Silfri Egils frá 8da þessa mánaðar. Þar var fjallað talsvert um dóm Hæstaréttar (http://www.haestirettur.is/domar?nr=6174) í máli Vilhjálms Bjarnasonar gegn stjórn Glitnis. Þótti Sveini Valfells illa að dómnum staðið og stjórnum hlutafélaga gefið mikið vald.

Mér datt í hug að líta á dóminn og um margt sammála gagnrýnendum hans enda Villi kunningi minn.

Þá datt mér í hug að kanna hvaða dómarar kváðu upp dóminn. Í upphafi dóms Hæstaréttar segir svo:

"Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Árni Kolbeinsson, Garðar Gíslason, Gunnlaugur Claessen, Ingibjörg Benediktsdóttir og Markús Sigurbjörnsson."

Nú fór rannsóknablaðamaðurinn af stað til að kanna tengsl og vensl þessara manna við Stóra hrunflokkinn. Hér er niðurstaðan:

Árni Kolbeinsson var skipaður hæstaréttardómari hinn 5. sept. 2000 í tíð Sólveigar Pétursdóttur, ráðherra Sjálfstæðisflokks

Garðar Gíslason var skipaður hæstaréttardómari hinn 1. des. 1994 í tíð Þorsteins Pálssonar, ráðherra Sjálfstæðisflokks

Gunnlaugur Claessen var skipaður hæstaréttardómari hinn 6. feb. 2001 í tíð Þorsteins Pálssonar, ráðherra Sjálfstæðisflokks

Ingibjörg Benediktsdóttir var skipauð hæstaréttardómari hinn 5. sept. 2000 í tíð Sólveigar Pétursdóttur, ráðherra Sjálfstæðisflokks

Markús Sigurbjörnsson var skipaður hæstaréttardómari hinn 24. júní 1994 í tíð Þorsteins Pálssonar, ráðherra Sjálfstæðisflokks

Nú hlýtur að vakna sú spurning hvort nokkur þessara einstaklinga sé hæfur sem dómari í málum sem á einn veg eða annan tengjast embættisfærslum ráðherra er skipuðu þá.”

Lambhrútur syngur í Ríkisútvarpið

Hljóðmynd fimmtudagsins 12 nóvember, sem útvarpað verður í þættinum Vítt og breitt á Rás eitt um kl. 07:15, fjallar um lambhrútinn Þorkel á Hala í Suðursveit. Þar læt ég lambið flytja þjóðlagið "Gimbillinn mælti og grét við stekkinn".

Hlustendum er bent á þennan menningarviðburð. Ég hygg að þetta verði í fyrsta sinn sem íslensk sauðkind flytur tónlist í ríkisútvarpinu.

Hindranir sem auðvelt er að ryðja úr vegi þrátt fyrir alla kreppuna

Á ver ríkisskattstjóra kemur fram að embættið sé fyrirmyndarstofnun. Þar er þó ekki allt sem sýnist. Á þessum síðum hefur verið vakin athygli á því að ókleift er þeim, sem nota skjálesara, að inna af hendi staðgreiðslu skatta. Kemur það sjónskertu og blindu fólki illa, en það reiðir sig á svokallaða sjálesara.

Síðsumars átti ég vinsamlegt samtal við Skúla Eggert Þórðarson, sem kvartaði undan fjárskorti sem væri væntanlega vaxandi innan embættisins. Hann hét þó að taka málið föstum tökum.

enn hefur ekkert gerst. Það munu nú sennilega tvö ár síðan ég vakti athygli umsjónarmanna rsk.is á þessu ófremdarástandi og það hafa fleiri gert. Ég hef því skrifað ríkisskattstjóra eftirfarandi tölvuskeyti.

Sennilega er kominn tími til að stofna ný samtök fatlaðra, Aðgengisfélagið og sækja um aðild að Öryrkjabandalagi Íslands.

Ágæti Skúli Eggert.

Ég þakka þér ánægjulegt samtal og fróðlegt sem við áttum um aðgengi að vef embættis þíns nú síðsumars.

Málum mínum er enn þannig komið að ég hef ekki fengið starf sem launamaður. Ég sótti því um sölu áskrifta hjá viðskiptablaðinu og er þar nú sem verktaki. Að vísu finnst mér ég kasta sérþekkingu minni á glæ með því að vinna með algerum byrjendum á vinnumarkaði, en hvað gera menn ekki þegar engra annarra kosta er völ. Viðmótið á þessum vinnustað er gott og mér líður þar prýðilega innan um það unga fólk sem leggur sig allt fram við sölumennskuna.

Nú þarf ég að standa skil á staðgreiðslu opinberra gjalda og enn hefur ekkert gerst í bættu aðgengi þess hluta vefsins sem ætlaður er til þessara nota.

Ég sé mér ekki annað fært úr þessu en vekja athygli umboðsmanns Alþingis á því hvernig ríkisskattstjóri leggur í raun stein í götu þeirra sjónskertu einstaklinga sem vilja og þurfa að bjarga sér sjálfir. Ég vildi mjög gjarnan láta reyna á það, jafn vel fyrir dómstólum, hvor okkar yrði ábyrgur ef ég stæði ekki skil á staðgreiðslu opinberra gjalda vegna þess að vefurinn er ekki aðgengilegur.

Ég vænti skjótra svara og aðgerða frá þér og embætti þínu.

Með vinsemd og virðingu,

Arnþór Helgason ***************************************************** Arnþór Helgason, Tjarnarbóli 14, 170 Seltjarnarnesi. Símar: 5611703, 8973766 Netfang: [e-mail] Pistlar: http://arnthor.helgason.blog.is

Hvítlauksís!

Morgunblaðið er merkilegt fyrir margra hluta sakir, einkum Sunnudagsblaðið, enda vann ég þar eitt sinn og skrifaði m.a. grein um mjólkurís. Þær uppskriftir sem ég birti komast ekki í hálfkvist við þær uppskriftir sem ég fann í Sunnudagsmogganum í dag.

p

Ég vona að Sverrir Páll Erlendsson, skáldbróðir á Leir, fyrirgefi mér þótt ég birti hér uppskrift sem hann gaf Skafta Hallgrímssyni og birtist í sunnudagsblaði Morgunblaðsins.

Hvítlauksís og mokkaís – góðir saman

Hvítlauksís

Þessa uppskrift fékk Sverrir Páll senda frá aðstandendum hinnar árlegu Gilroy-hvítlaukshátíðar í Kaliforníu.

2 blöð af matarlími

¼ bolli af köldu vatni

2 bollar af mjólk

1 bolli af sykri

örlítið salt

2 msk. af sítrónusafa

2 hvítlauksrif, smátt söxuð

2 bollar af rjóma

Matarlímið lagt í bleyti í kalt vatn. Mjólkin, sykurinn og saltið hitað að suðu. Matarlímið leyst upp í heitri mjólkinni.

Mjólkurblandan er kæld nokkuð. Þegar hún er ylvolg er hvítlauknum og sítrónusafanum bætt út í.

Þessi blanda er kæld vel, uns hún rétt byrjar að þykkna eða stífna. Þá er þeyttum rjómanum bætt út í, hrært vel og varlega og blandan loks sett í skál eða bökunarform og fryst.

Mokkaís með kaffibættum rjóma og möndluflögum

Ísinn:

125 g suðusúkkulaði

4 egg

4 matskeiðar sterkt kaffi

1¼ bolli rjómi

1 msk. kaffilíkjör

½ bolli sykur

Rjóminn:

¼ til ½ l af rjóma

1-2 msk af rótsterku espressókaffi

Hnefafylli af ristuðum möndluflögum

Bræðið súkkulaðið í vatnsbaði. Þegar það er bráðið, hrærið eggjarauðunum vandlega út í einni og einni í einu og kaffinu líka.

Stífþeytið rjómann og bætið út í hann kaffilíkjörnum.

Stífþeytið eggjahvíturnar og blandið sykrinum smátt og smátt saman við þær.

Hrærið fyrst saman blönduna með súkkulaðinu og rjómann. Hrærið síðan eggjahvítublöndunni saman við.

Fryst í bökunarformi.

Borið fram í smáskálum og skreytt með kaffibætta rjómanum og möndluflögunum.

Lóukvak í nóvember

Sunnudaginn 1. nóvember fórum við Elín út í Suðurnes á Seltjarnarnesi. Við Daltjörn var hópur af lóum og öðrum fuglum. Ég tengi pistilinn sem ég útvarpaði í morgun við þessa færslu. Þar geta menn hlustað á vetrarhljóð lóunnar. Njótið vel og gerið athugasemdir. Þær verða birtar um leið og færi gefst.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Lóukvak í nóvember

Veikburða stofnanir í þágu ofbeldismanna

Í skýrslu Alþjóða gjaldeyrissjóðsins er vikið að því hversu veikburða íslenskar stofnanir séu og hafi það m.a. valdið seinkun á efnahagsáætluninni og nú verða þær jafnvel enn máttlausari.

Það sverfur nú víða að í þjóðfélaginu og mörgum finnst sem enn hægi á gangverki atvinnulífsins. Sparnaðurinn í ríkisrekstrinum er nú þegar farinn að grafa undan ýmsum stoðum kerfisins. Álögur á aldraða og öryrkja eru sem aldrei fyrr og löggæslan getur ekki sinnt hlutverki sínu.

Það hlýtur að bera vott um siðferðisbrest hjá Hæstarétti að sleppa nauðgara við fangelsisvist þrátt fyrir að seinkað hafi dómsgögnum. Það hefði þurft að koma fram á hvaða grundvelli slík ákvörðun var tekin. Var hann lagalegur eða var hér um túlkunaratriði að ræða?

Hæsti réttur hefur ekki ævinlega þótt hliðhollur fórnarlömbum nauðgara en nú virðist sem keyri um þverbak.

Álag of mikið á héraðsdómstóla

Álboð eða trúboð?

Fréttablaðið vekur athygli á því í dag að orkuþörf álvers í Helguvík sé vanmetin og segir að umhverfisráðuneytið hafi vakið athygli á þessari staðreynd.

Að undanförnu hafa birst í fjölmiðlum auglýsingar þar sem hin og þessi félög og fyrirtæki hafa lýst sig andstæðinga umhverfisráðherra vegna þeirrar ákvörðunar að suðvestur-línur og tengdar framkvæmdir skuli í sameiginlegt mat. Þetta leiðir hugann að því að þegar álverið í Straumsvík tók til starfa árið 1969 framleiddi það 90.000 tonn af áli. Álverið á Reiðarfirði framleiðir 360.000 tonn og gert er ráð fyrir að Helguvíkur og Bakka-álverin framleiði annað eins.

Orkuþörf álvera hefur lítið minnkað undanfarin 30 ár en fólkinu fækkað sem vinnur við þau.

Nú eru Íslendingar komnir að þeim kafla í sögu sinni að þurfa að velta fyrir sér hvernig nýta beri orkuna. Það hlýtur að teljast í meira lagi vafasamt að fórna allri auðvirkjanlegri orku á sunnanverðu landinu til þess eins að reisa eitt álver og verða síðan í þeirri stöðu að nær öll virkjanleg orka á norðurlandi fari í annað álver.

Vakin hefur verið athygli á þessari staðreynd en álsinnar reyna sem best þeir geta að kaffæra þá sem halda þessu fram án þess að koma með nokkur haldbær rök. Rökþrot álsinnanna lýsir sér í því að þeir segjast vera andstæðingar umhverfisráðherrans. Annað hafa þeir ekki.

Dr. Emil Bóasson, sem var um nokkurt skeið starfsmaður staðarvalsnefndar, hefur fundið upp nýyrðið ÁLBOÐ. Það lýsir best hugarfari þeirra sem sjá ekkert annað en ál og meira ál. Einsýni hefur jafnan leitt fólk í ógöngur, hvort sem um er að ræða trúboða eða álboða. Þessu mættu sumir ritstjórar velta fyrir sér áður en ráðist er gegn þeim sem taldir eru ógna skynsamlegri nýtingu auðlinda landsins.

Sölumaður rifjar upp gömlu taktana

Í gær hóf ég störf við sölumennsku. Hún er í því fólgin að selja fólki áskriftir. Það á ágætlega við samvisku mína enda er tilboðið fýsilegt.

Samstarfsfólkið er prýðilegt og andinn virðist góður á vinnustaðnum. Það læðist þó að mér sú ónotalega tilfinning að ég sé að kasta ákveðinni þekkingu á glæ. Um það þýðir víst ekki að fást enda hefur hún að mestu verið afþökkuð undanfarin fjögur ár.

Upp úr stendur að einangrunin sem fylgir miklu iðjuleysi er rofin a.m.k. um stundarsakir og það er vel, það er í raun dásamlegt.

Ég var dálítið stirður í upphafi en þegar á daginn leið liðkaðist um málbeinið og salan gekk betur.